«Η χώρα πιάνει τους στόχους, το τίμημα είναι ακριβό, η ρύθμιση χρέους απαραίτητη», σημείωσε ο Νίκος Ξυδάκης στην εκπομπή του Θάνου Σιαφάκα «GPS» στο Πρώτο Πρόγραμμα μίλησε ο βουλευτής Β’ Αθηνών το ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Ξυδάκης.
Ο κ. Ξυδάκης είπε:
Για το πρωτογενές πλεόνασμα 4% της Ελλάδας και την έξοδο από το μνημόνιο τον Αύγουστο του ‘18:
Το πλεόνασμα συνιστά χρήματα τα οποία έχουν βγει από την πραγματική οικονομία· ρευστότητα που έχει αντληθεί από την αγορά. Υπό αυτή την έννοια, το πλεόνασμα είναι «ματωμένο». Από την άλλη δείχνει τήρηση των συμφωνηθέντων και λειτουργία των μηχανισμών δημοσιονομικού ελέγχου. Αυτό θα μπορούσαμε να το εκμεταλλευτούμε, λογικά μιλώντας. Πλην όμως η αντιμετώπιση από τους δανειστές δεν είναι πάντα λογική, συχνά η προσέγγισή τους είναι κακόπιστη ή αμφίσημη. Η επιβολή των πλεονασμάτων είχε καταρχάς τη λογική να εξυπηρετείται το χρέος αλλά υπήρχε -φοβάμαι- και ένα δεύτερο, ηθικοπλαστικό μέρος, του να επιδεικνύουμε δημοσιονομική πειθαρχία και ορθότητα. Η χώρα έδειξε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ότι μπορεί να πιάσει και να υπερβεί τους στόχους, αλλά βεβαίως το τίμημα είναι πάρα πολύ ακριβό.
Για το αν τέτοια πλεονάσματα μπορούν να συνεχιστούν:
Όχι. Απαιτείται ρύθμιση χρέους για την οποία οι δανειστές έχουν συμφωνήσει δυο φορές. Με αυτήν θα μπορέσει η Ελλάδα να προγραμματίσει μακροπρόθεσμα τα δημοσιονομικά της, να εξυπηρετήσει δύσκολες δόσεις που έρχονται μετά το ‘24- ‘25, πάρα πολύ υψηλές, για τις οποίες δεν αρκούν ούτε τα υψηλά πλεονάσματα, αντιθέτως είναι απαραίτητο να τα εξομαλύνει. Να σταματήσει αυτή η υπεράντληση από την αγορά για την εξυπηρέτηση δανειακών στόχων.
Για το τι ακριβώς θέλει το ΔΝΤ:
Εκτιμώ ότι θέλει να παραμείνει στο Πρόγραμμα, πλην όμως χωρίς καμία υποχρέωση. Ούτε ως δανειστής ούτε ως «ιδιοκτήτης» του Προγράμματος. Να παραμείνει απλώς για λόγους γοήτρου. Οι αναλυτές και οι μελετητές όμως, πολύ σύντομα, στο κοντινό μέλλον, θα εκτιμήσουν και θα διαπιστώσουν ότι το γόητρο του ΔΝΤ καταρρακώθηκε στην περίπτωση της Ελλάδος. Κανένα από τα σχέδιά του και καμία από τις εκτιμήσεις του δεν βγήκαν σωστές. Μόνο μία θέση του είναι σωστή στην οποία διαρκώς υπαναχωρεί: να ρυθμιστεί το χρέος και να είναι λογικά τα πλεονάσματα. Αυτό που εναγωνίως χρειάζεται η χώρα είναι ανάπτυξη και θέσεις εργασίας.