Αυτό που επιδιώκει από την αρχή η κυβέρνηση είναι «μια συνολική συμφωνία που θα ανοίξει το δρόμο για την ανάκτηση της πρόσβασης της χώρας μας στις αγορές χρήματος και την οριστική έξοδο από την επιτροπεία», τονίζει η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Σβίγκου, σε συνέντευξή της στην Κυριακάτικη Kontranews. Υπογραμμίζει ότι η μάχη για το χρέος θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες και εκφράζει την πεποίθηση πως «όπως πετύχαμε των βραχυπρόθεσμων, έτσι θα πετύχουμε και τη δέσμευση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος».
Η κ. Σβίγκου αναφέρει ότι «η συμφωνία είναι το αποτέλεσμα μια σκληρής διαπραγμάτευσης και μιας πολύπλευρης και πολυμέτωπης μάχης που έδωσε όλους αυτούς τους μήνες η κυβέρνηση θέτοντας ως προτεραιότητα και υπέρτατο στόχο την έξοδο από την επιτροπεία». Επισημαίνει ότι ταυτόχρονα με τα μέτρα υπάρχουν και ισόποσα μέτρα ελάφρυνσης των πιο αδυνάμων και άρα ένα ουδέτερο δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Η Ράνια Σβίγκου εξαπολύει επίθεση στη ΝΔ, χαρακτηρίζοντας την τακτική του κ. Μητσοτάκη «που ζητά εκλογές από την επομένη της εκλογής του στην προεδρία της ΝΔ», «άγονη και αδιέξοδη». Σημειώνει ότι «προέρχεται από τη δίψα για την επιστροφής την εξουσία και τη συνέχιση του σκληρά νεοφιλελεύθερου έργου τους». Η κ. Σβίγκου τονίζει ότι «αυτό το αφήγημα έχει διαψευστεί πλέον, κι άλλο, όπως φαίνεται, δεν διαθέτει».
Ολόκληρη η συνέντευξη της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στην κυριακάτικη «Kontranews» και τη Στ. Γκαντώνα:
Η συμφωνία είναι κοινωνικά ισορροπημένη κατά τη γνώμη σας κ. Σβίγκου;
Η συμφωνία είναι το αποτέλεσμα μιας σκληρής διαπραγμάτευσης, και μιας πολύπλευρης και πολυμέτωπης μάχης που έδωσε, όλους αυτούς τους μήνες, η κυβέρνηση θέτοντας ως προτεραιότητα και υπέρτατο στόχο την έξοδο από την επιτροπεία. Υπάρχουν άδικα μέτρα, που θα επιβαρύνουν κοινωνικές ομάδες που δοκιμάζονται τα χρόνια της κρίσης . Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και ισόποσα μέτρα ελάφρυνσης των πιο αδύναμων, και άρα ένα ουδέτερο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, ώστε να υπάρχει κοινωνική εξισορρόπηση των αρνητικών συνεπειών. Η δε επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας που έγινε εφικτή μετά από τεράστια προσπάθεια σύναψης συμμαχιών στο ευρωπαϊκό επίπεδο δεν ήταν καθόλου αυτονόητη. Έγινε εφικτή εξαιτίας του αγώνα που δόθηκε, κόντρα σε όλους όσοι μιλούσαν για «αριστερές ιδεοληψίες».
Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι στην αρχή της διαπραγμάτευσης είχαμε να αντιμετωπίσουμε τις παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ, το οποίο, ζητούσε, από εμάς, μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ μετά τη λήξη του προγράμματος, βασιζόμενο σε δημοσιονομικές προβλέψεις του, που, ως συνήθως, θα διαψεύδονταν σύντομα, και, ταυτόχρονα, απαιτούσε από τους υπόλοιπους θεσμούς αποφάσεις που να διασφαλίζουν την βιωσιμότητα του χρέους. Αυτό που πετύχαμε είναι πολύ χαμηλότερα μέτρα, ύψους 1 συν 1% για τη διετία 2019-20, αλλά όχι μόνο αυτό. Η συνολική συμφωνία θα περιλαμβάνει και τον προσδιορισμό των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό χρέος, κάτι που θα ανοίξει το δρόμο για την επιστροφή της χώρας στις αγορές και την οριστική έξοδο από τους μνημονιακούς καταναγκασμούς.
Εσείς συμμερίζεστε την άποψη του Νίκου Φίλη ότι τα αντίμετρα είναι θετικά, πλην όμως δεν φτάνουν;
Η μείωση της συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη, που, για τα χαμηλά εισοδήματα φτάνει και στο μηδέν, η μείωση φορολογικών συντελεστών, η αύξηση των οικογενειακών επιδομάτων, η επιδότηση ενοικίου περίπου στα μισά νοικοκυριά της χώρας, η μεγάλη αύξηση των θέσεων σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, τα σχολικά γεύματα, αλλά και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, όλα αυτά είναι κινήσεις που συμβάλλουν στην προστασία και την ανακούφιση των κοινωνικών ομάδων που υποφέρουν περισσότερο από την κρίση. Βεβαίως και στις σημερινές, δύσκολες συνθήκες, δεν αρκούν μόνο τα παραπάνω.
Όλοι και όλες συμφωνούμε με τους στόχους που αναφέρει ο Νίκος Φίλης στην παρέμβασή του, στην οποία αναφέρεστε. Ας μην ξεχνάμε ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, είναι απαραίτητος όρος για την εφαρμογή των μέτρων. Όσον αφορά, τώρα, την αναγκαιότητα ενός προγράμματος ανασυγκρότησης της οικονομίας, με αριστερό αποτύπωμα, που να θέτει στο επίκεντρο την έγνοια για την αντιμετώπιση της ανεργίας, την επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους και τη μεταρρύθμιση των θεσμών σε ριζοσπαστική κατεύθυνση, όλα αυτά είναι ζητήματα που δρομολογούνται, αν και θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες και να συντομεύσουν οι χρόνοι υλοποίησης, διότι η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει.
Κάποιοι λένε πως μ’ αυτά τα μέτρα πάντως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρει από τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά. Τι λέτε γι’ αυτό;
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά, από την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, το πεντάευρω στα νοσοκομεία, τις απολύσεις, το κλείσιμο της ΕΡΤ, την «εξαφάνιση» των λιστών των υπόπτων για φοροδιαφυγή, τον κ. Παπασταύρου, την εξυπηρέτηση «φίλων» επιχειρηματιών, τη διαφθορά, τη διαπλοκή, την απώλεια δεκάδων δισεκατομμυρίων από το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων, το πελατειακό κράτος. Αυτά είναι τα έργα Σαμαρά στο εσωτερικό. Γιατί στο εξωτερικό, ο κ. Σαμαράς υπέγραφε ό,τι του έδιναν, υποτασσόμενος πλήρως στις διαθέσεις των ακραίων νεοφιλελεύθερων ομοϊδεατών του. Το ζήτημα, όμως, δεν είναι να θυμηθούμε τα έργα και τις ημέρες του κ. Σαμαρά, τα οποία, ούτως ή άλλως, έχουν μείνει αξέχαστα στον ελληνικό λαό.
Και η σημερινή ΝΔ, του κ. Μητσοτάκη και του κ. Γεωργιάδη, το ίδιο πρόγραμμά έχει. «Τόσα κι άλλα τόσα μέτρα» δεν μας έλεγε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ; Τα εργασιακά δικαιώματα και οι ανθρώπινες συνθήκες εργασίας δεν είναι «αριστερή ιδεοληψία», σύμφωνα με την αξιωματική αντιπολίτευση; Εμείς λέμε πως, αν δεν βρισκόμασταν σε αυτή την δύσκολη κατάσταση, κι αν δεν υπήρχε η διαμάχη μεταξύ Γερμανίας, ευρωπαϊκών θεσμών και ΔΝΤ, δεν θα δεχόμασταν τέτοια μέτρα. Η ΝΔ, και με την προηγούμενη και με την τωρινή της, και με οποιαδήποτε ηγεσία, δεν θα έκανε δεύτερες σκέψεις. Δεν θα έδινε μάχη για το χρέος -ο κ. Σαμαράς, άλλωστε, έψαχνε και πιστοποιητικά βιωσιμότητάς του. Δεν θα ενδιαφερόταν για τα μέτρα ελάφρυνσης των πιο αδύναμων, ούτε, φυσικά, θα την απασχολούσαν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, από τη στιγμή που εργάστηκε για να καταργηθούν, κάτι το οποίο είναι σύμφωνο με την νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της.
Περαιτέρω καθυστερήσεις στο θέμα του χρέους φοβάστε; Γιατί γνωρίζουμε ότι οι κκ Ντράγκι και Κερέ έχουν καταστήσει σαφές ότι ο προσδιορισμός των μεσοπρόθεσμων είναι προϋπόθεση για την ένταξη στο QE..
Αυτό που επιδιώκαμε από την αρχή, είναι μια συνολική συμφωνία που θα ανοίξει το δρόμο για την ανάκτηση της πρόσβασης της χώρας μας στις αγορές χρήματος και την οριστική έξοδο από την επιτροπεία. Μια τέτοια συμφωνία περιλαμβάνει, φυσικά, και την αναγκαιότητα ρύθμισης του χρέους, για την οποία δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε μια μεγάλη μάχη, από την πρώτη στιγμή, την ώρα που η ΝΔ, όχι μόνο του κ. Σαμαρά, αλλά και του κ. Μητσοτάκη, το θεωρούσε βιώσιμο, για να μην δυσαρεστήσει τους πολιτικούς της φίλους στο εξωτερικό. Η μάχη για το χρέος θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες, και θεωρώ ότι, όπως πετύχαμε την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων, έτσι θα πετύχουμε και την δέσμευση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Αυτή την πρόθεση δηλώνουν, εξάλλου, όλες οι ενδιαφερόμενες πλευρές και αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, το οποίο αποτελεί και την εκπεφρασμένη επιθυμία του Βερολίνου.
Η εκτίμησή σας για την αντιπολιτευτική τακτική της Νέας Δημοκρατίας ποια είναι;
Ο κ. Μητσοτάκης ζητά εκλογές, από την επομένη της εκλογής του στην προεδρία της ΝΔ. Αυτή η άγονη και αδιέξοδη τακτική προέρχεται από τη δίψα για την επιστροφή στην εξουσία και τη συνέχιση του σκληρά νεοφιλελεύθερου έργου τους.
Αυτό το αφήγημα, όμως, έχει διαψευστεί πλέον, κι άλλο, όπως φαίνεται, δεν διαθέτει. Εκτός βέβαια, κι αν θεωρεί ότι θα πείσει τους πολίτες μοιράζοντας, δήθεν, το πλεόνασμα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τη στιγμή που καταψήφισε τον περασμένο Δεκέμβρη στη Βουλή το βοήθημα στους χαμηλοσυνταξιούχους, και θα καταψηφίσει τις επόμενες μέρες και τα αντίμετρα ελάφρυνσης.
Με αφορμή το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά πως τις βλέπετε; Θεωρείτε πως θα μπορούσε μελλοντικά να βρεθεί κοινός τόπος ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ;
Ο χώρος της αυτοαποκαλούμενης κεντροαριστεράς, στη χώρα μας, είναι καθηλωμένος σε μια νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, αποτέλεσμα της γενικότερης στροφής της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας κατά τη δεκαετία του 1990. Σε αντίθεση, όμως, με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, της οποίας τμήματα προσπαθούν να απεγκλωβιστούν από την ώσμωση με την κεντροδεξιά, και να βρεθεί ένα κοινό έδαφος με δυνάμεις στα αριστερά της, το ΠΑΣΟΚ επιλέγει, με την ως τώρα στάση του, να κάνει το δεκανίκι της ΝΔ των κ. Μητσοτάκη, Γεωργιάδη και Βορίδη χάνοντας έτσι επαφή, μέρα με τη μέρα, με τα κοινωνικά στρώματα τα οποία κάποτε εξέφραζε.
Και μία τελευταία ερώτηση για τις Γαλλικές εκλογές: Μακρόν-Λεπέν. Πως θα επηρεαστεί η χώρα μας από το αποτέλεσμα, με δεδομένο ότι η Γαλλία είναι ένας ισχυρός εταίρος;
Η Γαλλία είναι ο δεύτερος πυλώνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια χώρα με την οποία έχουμε μακρόχρονους και σταθερούς δεσμούς. Η επιτυχία της Λεπέν να περάσει στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, είναι κάτι που θα πρέπει να μας προβληματίσει και να μας ανησυχεί. Δυστυχώς, οι δυνάμεις της ακροδεξιάς , της ξενοφοβίας, του εθνικισμού και του απομονωτισμού κάνουν την εμφάνισή τους όλο και πιο έντονα στην διεθνή σκηνή. Η κρίση και οι σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές συνέβαλαν, μεν, αλλά δεν είναι αποκλειστικές υπεύθυνες αυτής της τραγικής επανεμφάνισης του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια γενικότερη κρίση του πολιτικού συστήματος, σε μια κρίση εκπροσώπησης, την οποία εκμεταλλεύονται δυνάμεις, όπως το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές για τη δημοκρατία και την Ευρώπη, η επικράτηση Μακρόν, με τον οποίο, ως γνωστόν, μας χωρίζουν πολλά, δεν θα μπορούσε παρά να θεωρείται, από κάθε δημοκρατικό πολίτη, ως η μόνη αποδεκτή λύση.
Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να επισημάνουμε το στοιχείο της ενίσχυσης των δυνάμεων της αριστεράς στον α’ γύρο των προεδρικών εκλογών, με την υποψηφιότητα Μελανσόν. Μια αριστερά δυνατή και ενιαία, μπορεί να αποβεί ο καθοριστικός παράγοντας των πολιτικών εξελίξεων ενόψει μάλιστα και των βουλευτικών εκλογών τον Ιούνιο.