Η έντονη κινητικότητα που παρατηρείται όλους τους τελευταίους μήνες στο χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς φαίνεται ότι αρχίζει να βαίνει σε μια περίοδο κορύφωσης όπου μια σειρά από ιδέες και απόψεις αρχίζουν να παίρνουν «σάρκα και οστά» αλλά και συγκεκριμένο σχήμα.
Το μεσημέρι της Τετάρτης, προαναγγέλθηκε ο εκλογικός «γάμος» μεταξύ του Ποταμιού του Σταύρου Θεοδωράκη και της πολιτικής κίνησης των Μεταρρυθμιστών του Σπύρου Λυκούδη, που είχε, λίγο πολύ, προαναγγγελθεί και φαίνεται ότι συζητιόταν εδώ και αρκετό καιρό, αλλά τελικά οριστικοποιήθηκε μόλις το περασμένο Σάββατο κατά τη διάρκεια συνάντησης.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν έξω από την Παλιά Βουλή οι δύο άνδρες συμπύκνωσαν το στίγμα της συνεργασίας τους στη φράση «να τα αλλάξουμε όλα, χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα» στο πλαίσιο μιας «συνομωσίας του καλού» για τη διάσωση της χώρας, προκειμένου να διαμορφωθεί μια ισχυρή δύναμη που θα ισορροπήσει την πολιτική ζωή του τόπου.
Από την πλευρά του, ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε ότι «ο Σπύρος Λυκούδης εκπροσωπεί την αριστερά που θα θέλαμε, αυτή που επαναστατεί με λόγο, την αριστερά του Παπαγιαννάκη και του Κύρκου» συμπληρώνοντας ότι μολονότι δεν συζητήθηκε η συμμετοχή του κ. Λυκούδη και των Μεταρρυθμιστών στα ψηφοδέλτια του Ποταμιού, αυτό θεωρείται δεδομένο.
Τάχθηκε επίσης υπέρ της δημιουργίας μιας εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης, ενώ σχετικά με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και στα σενάρια που ακούγονται περί θετικής ψήφου στην τρίτη ψηφοφορία από τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «δεν μπορεί να στηρίζεται σε ναζιστές ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας».
Παρόντες στη συνέντευξη Τύπου ήταν οι ανεξάρτητοι βουλευτές, Π. Τατσόπουλος και Γρ. Ψαριανός, η πρώην ευρωβουλευτής Άννυ Ποδηματά, ο πρώην βουλευτής Π. Κουναλάκης, ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου της Δημοκρατικής Αριστεράς Ανδρέας Παπαδόπουλος και η πρώην γγ του υπουργείο Εργασίας Αθ. Δρέττα.
Κατά πληροφορίες, η προσχώρηση του Πέτρου Τατσόπουλου και του Γρηγόρη Ψαριανού στο Ποτάμι θα πρέπει μάλλον να θεωρείται δεδομένη. Εντονότατη είναι η φημολογία ότι πιθανότατα και η Νίκη Φούντα, η βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς που ανεξαρτητοποιήθηκε την Τρίτη το πρωί πριν την δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, βρίσκεται στο «δρόμο» για το Ποτάμι, αν και η ίδια δεν έχει επιβεβαιώσει τέτοιου είδους επαφές.
Ανάλογα σενάρια υπάρχουν ως προς την πορεία και του Θωμά Ψύρρα, του έτερου βουλευτή της Δημοκρατικής Αριστεράς που έχει διαφοροποιηθεί από την επίσημη γραμμή του Φώτη Κουβέλη αλλά προς το παρόν έχει τηρήσει τις κεντρικές αποφάσεις του Κόμματος, όσον αφορά στη στάση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και δεν έχει ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του όσον αφορά στην παραμονή ή όχι στη Δημοκρατική Αριστερά.
Της επίσημης ανακοίνωσης της σύμπραξης του Ποταμιού και των Μεταρρυθμιστών είχε προηγηθεί η γνωστοποίηση των σχεδίων ίδρυσης νέου πολιτικού φορέα από τους Άννα Διαμαντοπούλου και Γιώργο Φλωρίδη, δύο πρώην κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Τα σχέδια ανήγγειλε ο κ. Φλωρίδης και επιβεβαίωσε εμμέσως η κ. Διαμαντοπούλου λέγοντας ότι και οι δύο συμμερίζονται την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός Δημοκρατικού Μεταρρυθμιστικού Πόλου μέσα από τη σύμπραξη μεταρρυθμιστικών δυνάμεων προκειμένου να καλυφθεί το κενό που υπάρχει όσον αφορά στο χώρο αυτό στην κοινωνία. Ο κ. Φλωρίδης ξεκαθάρισε ότι στόχος είναι η νέα αυτή κίνηση να συμμετάσχει σε επικείμενες εκλογές.
Και τα δύο αυτά εγχειρήματα φέρονται να προκαλούν δυσφορία στο ΠΑΣΟΚ που δεν έχει προχωρήσει σε επίσημο σχολιασμό.
Το ΠΑΣΟΚ, εδώ και καιρό, βρίσκεται σε διαρκείς διεργασίες προκειμένου να συσταθεί και να ενισχυθεί η Δημοκρατική Παράταξη, ως μετεξέλιξη της Ελιάς. Ενόψει της εξαιρετικά μεγάλης πιθανότητας διενέργειας πρόωρων εκλογών, είναι προφανές ότι η εμφάνιση ενός νέου πολιτικού σχηματισμού και η ενίσχυση ενός ήδη υπάρχοντος (του Ποταμιού) που διεκδικούν, επίσης, τουλάχιστον με βάση τις επίσημες δηλώσεις τους, το ρόλο του τρίτου πόλου στο πολιτικό σύστημα ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία και στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του κυρίαρχου στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς αποδυναμώνει τη Δημοκρατική Παράταξη.
Επιπλέον θέτει επί τάπητος νέα δεδομένα διαπραγμάτευσης και διαβουλεύσεων εντός του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, δηλαδή της ευρύτερης κεντροαριστεράς, προκειμένου να εξερευνηθούν οι δυνατότητες να μην δώσει την εκλογική μάχη διασπασμένος μέσα στο κλίμα ακραίας πόλωσης που ήδη επικρατεί, γεγονός που θα μπορούσε να του στοιχίσει σημαντικά την κοινοβουλευτική του παρουσία την επομένη των εκλογών.
Ενδεικτικό, θα μπορούσε να πει κανείς, είναι το σχόλιο του Παντελή Καψή, στη σελίδα του στο Facebook, «ο Σπύρος και οι μεταρρυθμιστές συγκροτήθηκαν- όπως έλεγαν οι ίδιοι- για να συμβάλουν στην ενότητα της κεντροαριστεράς. Κι εντάχθηκαν σε ένα αρχηγικό κόμμα που λέει ότι δεν ανήκει στην κεντροαριστερά και δεν το ενδιαφέρει ο διάλογος για την κεντροαριστερά. Η πολιτική πάντα μας εκπλήσσει. Ενίοτε μας απογοητεύει».
Σε όλα αυτά, δε, θα πρέπει να προσθέσει κανείς και τις κινήσεις που γίνονται από την πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος εμφανίζεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έτοιμος να προχωρήσει στη δημιουργία του δικού του κόμματος, προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερο πονοκέφαλο στη Χαριλάου Τρικούπη.