Με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, οι οποίες εκτιμούν ότι χτυπάνε «κόκκινο» από άποψη πόλωσης και έντασης, και με τις κινήσεις των δύο βασικών «παιχτών» στη σκακιέρα της εξουσίας στη χώρα, δηλαδή του Αντώνη Σαμαρά από την θέση του πρωθυπουργού και του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα ασχολούνται, σε άρθρα τους, δύο μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες, οι Wall Street Journal και New York Times.
Και οι δύο εκφράζονται μάλλον αρνητικά για τις επιλογές του Α. Σαμαρά αλλά και για τις προοπτικές παραμονής του στην πρωθυπουργία ενώ ταυτόχρονα χτυπούν «καμπανάκι» προς το ΣΥΡΙΖΑ, όσον αφορά στις πραγματικές επιλογές που έχει απέναντι στους δανειστές σε περίπτωση που κερδίσει την εξουσία.
Και οι δύο εφημερίδες, επίσης, υποστηρίζουν ότι ο Αντώνης Σαμαράς χρησιμοποιεί το φόβο ως βασικό του επιχείρημα απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ.
Η Wall Street Journal αφιερώνει στην Ελλάδα δύο άρθρα, εκ των οποίων το ένα επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στις κινήσεις του Αντώνη Σαμαρά και το άλλο στις ενδεχόμενες κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα στην περίπτωση που εκλεγεί πρωθυπουργός.
Στο πρώτο, η εφημερίδα εκτιμά ότι ο Αντώνης Σαμαράς επέλεξε το «τέχνασμα» της επίσπευσης της προεδρικής εκλογής, σε μια προσπάθεια να ανακόψει την ανοδική πορεία της δημοτικότητας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Υπογραμμίζει ότι, όπως φαίνεται, ο Αντώνης Σαμαράς επιλέγει ως βασικό του επιχείρημα το φόβο επιδιώκοντας περισσότερο να φοβίσει τους ψηφοφόρους για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις μιας εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ παρά να τους πείσει για την ορθότητα των δικών του πολιτικών επιλογών. «Με τις διαπραγματεύσεις για την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα διάσωσης να παραμένουν ανοιχτές, ο Αντώνης Σαμαράς φαίνεται να ελπίζει ότι οι ψηφοφόροι θα επιτρέψουν στη μη δημοφιλή κυβέρνησή του να διατηρήσει τη διακυβέρνηση αντί να ρισκάρουν περαιτέρω χάος, παραδίδοντας στο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία για τις συνομιλίες σχετικά με την έξοδο από το πρόγραμμα. Αυτή η στρατηγική είναι ενδεικτική των ευρύτερων πολιτικών αποτυχιών που έχουν φέρει την Ελλάδα σε αυτή τη στενωπό» τονίζεται στο δημοσίευμα.
Το άρθρο αναφέρεται ενδεικτικά σε ορισμένα από τα πιο επώδυνα μέτρα που έχουν ληφθεί στην Ελλάδα από το 2010 ως σήμερα, όπως είναι η μείωση των συντάξεων και των μισθών, οι περικοπές στις δαπάνες για την υγεία και τον δημόσιο τομέα.
Διατυπώνεται όμως η άποψη ότι ούτε ο Αντώνης Σαμαράς αλλά ούτε και κάποιος άλλος από τους πολιτικούς που υποστήριξαν την αναγκαιότητα λήψης αυτών των σκληρών μέτρων δεν έχει πραγματικά προσπαθήσει να πείσει τον ελληνικό λαό για τα πλεονεκτήματά τους ως προς την επόμενη μέρα, αρκούμενοι κυρίως στην καλλιέργεια φόβου για την περίπτωση που επιλεγεί κάποια άλλη πολιτική κατεύθυνση, όπως αυτή που προτείνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Επιπλέον θυμίζει ότι εκτός του ότι ο Αντώνης Σαμαράς, από τη θέση του πρωθυπουργού, προσπάθησε να πει «όχι» σε ορισμένες μεταρρυθμίσεις για να δείξει «ανεξαρτησία» απέναντι στην τρόικα, ήταν ο άνθρωπος που το 2010 πριν αναλάβει την εξουσία, δήλωνε εναντίον της διάσωσης και των μεταρρυθμίσεων που τη συνόδευαν.
Και το δημοσίευμα καταλήγει με τη διαπίστωση ότι «θα βοηθούσε εάν, αντί να φοβούνται τη δημοκρατία, οι Ευρωπαίοι ηγέτες γίνονταν καλύτεροι σε αυτήν».
Οι τρεις «σχολές σκέψης» ως προς την πρωθυπουργία του Τσίπρα
Στο δεύτερο άρθρο της η Wall Street Journal ασχολείται με το ΣΥΡΙΖΑ και με τον Αλέξη Τσίπρα σημειώνοντας ότι, κατά κοινή ομολογία, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει προχωρήσει σε σειρά «λειάνσεων» στις θέσεις του από το 2012 μέχρι σήμερα.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το άρθρο πρόκειται μάλλον για ένα «πιο μετριοπαθές ευρωπαϊκό κόμμα που δεν θα επιτρέψει να δημιουργηθούν μεγάλα ελλείμματα στον προϋπολογισμό ή ξεφάντωμα προσλήψεων στο Δημόσιο».
Η Wall Street Journal υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στο θέμα της μείωσης του χρέους και ότι την ίδια ώρα οι επενδυτές αμφιβάλλουν ότι μπορεί να το πετύχει δαι μέσου διαπραγματεύσεων. Εκτιμά, δε, ότι αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που θεωρούν ότι τα χρέη της Ελλάδας είναι βιώσιμα. «Αν και το ονομαστικό χρέος είναι υψηλό, καθώς ξεπερνά το 170%, το μακροπρόθεσμο μέσο επιτόκιο είναι μόλις 2,3%, χαμηλότερο από αυτό πολλών άλλων χωρών της ευρωζώνης», σημειώνει.
Κατά την εφημερίδα υπάρχουν τρεις προσεγγίσεις για το τι θα συμβεί αν ο Αλέξης Τσίπρας γίνει πρωθυπουργός. Η μία πρεσβεύει ότι θα επιμείνει στις θέσεις που διατυπώνει και τώρα, θα συγκρουστεί με την τρόικα και θα χάσει, οδηγώντας είτε εσκεμμένα είτε κατά λάθος την Ελλάδα εκτός ευρώ. Η δεύτερη προσέγγιση πρεσβεύει ότι ο κ. Τσίπρας θα κάνει αυτό που, όπως λέει, κάνουν, κατά παράδοση, οι Έλληνες πολιτικοί, δηλαδή αφήνουν πίσω τους τις πιο ακραίες προεκλογικές τους διακηρύξεις όταν πάρουν την εξουσία, κάτι που έκανε και ο Αντώνης Σαμαράς το 2012. Και η τρίτη προσέγγιση εκτιμά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει «αναστροφή» στις θέσεις του αλλά με πιο αργό βήμα, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια καθυστερημένη οικονομική ανάκαμψη σύμφωνα με τους επενδυτές που επικαλείται το άρθρο.
«Το αν αξίζει να καταβληθεί αυτό το τίμημα, ώστε να ξεφορτωθεί η Ελλάδα τις πολιτικές ελίτ, τις οποίες πολλοί κατηγορούν για την κρίση -ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξαλείψει αντί να διαιωνίσει το πελατειακό σύστημα και τη διαφθορά που πολλοί σχετίζουν με αυτές τις ελίτ- είναι κάτι που μόνο οι Έλληνες μπορούν να κρίνουν» καταλήγει το δημοσίευμα της Wall Street Journal.
Πολλές κάλπες και νέο αρχηγό στην ΝΔ «βλέπουν» οι New York Times εφόσον γίνουν εκλογές
Κατά τον Ούγκο Ντίξον, τον αρθρογράφο των New York Times, αν τελικά δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Ελλάδα οδεύσει σε πρόωρες εκλογές, το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξουν τουλάχιστον δύο απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις καθώς, κατά την γνώμη του, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να εξασφαλίσει αυτοδυναμία.
Μάλιστα, εκτιμά ότι στο ενδιάμεσο των δύο αυτών αναμετρήσεων, ή ίσως και πριν την έναρξή της, να υπάρξουν εξελίξεις στο κυβερνητικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και να προκύψει απομάκρυνση του Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο χαρακτηρίζει «μη δημοφιλή» και «ασταθή» αναφέροντας ως τραγικό λάθος την βιασύνη του να προαναγγείλει έξοδο από το μνημόνιο, και αντικατάστασή του από κάποιον νεότερο. Στο σημείο αυτό ενδιαφέρον έχει ότι ο αρθρογράφος της αμερικανικής εφημερίδας φέρνει ως παράδειγμα πιθανού αντικαταστάτη του Αντώνη Σαμαρά, τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο Ντίξον εκτιμά ότι η Ελλάδα «προς το παρόν τουλάχιστον δεν οδεύει σε έξοδο από το ευρώ» και συμφωνεί με την εκτίμηση της Wall Street Journal ότι το βασικό επιχείρημα που θα χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά για να παραμείνει στην εξουσία στην περίπτωση πρόωρων εκλογών θα είναι ο φόβος που θα καλλιεργηθεί μέσα από τις αλλεπάλληλες επαναλήψεις των «φρικιαστικών» πραγμάτων που θα συμβούν στη χώρα σε περίπτωση εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ. Παρόλα αυτά, έχει την άποψη ότι τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, αν ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόσει το πρόγραμμά του όπως διατείνεται σήμερα, δηλαδή αν επιμείνει στη θέση του για ταυτόχρονη διαγραφή μέρους του κρατικού χρέους και για αύξηση των δημοσίων δαπανών θα συγκρουστεί αναπόφευκτα με την τρόικα που δεν φαίνεται διατεθειμένη να δεχτεί τίποτε από τα δύο καθώς η ευρωζώνη δεν αποκλείει μια αλλαγή των όρων των ελληνικών δανείων, αλλά δεν πρόκειται να δεχτεί την πλήρη διαγραφή τους. Μια τέτοια σύγκρουση θα οδηγήσει, κατά τον Ντίξον, στην χρεωκοπία της Ελλάδας, γιατί δεν υπάρχουν, όπως εκτιμά, πλέον οι όροι να εκβιάσει η νέα κυβέρνηση την ευρωζώνη. Μια ελληνική χρεωκοπία, συμπληρώνει, πιθανότατα δεν θα οδηγήσει σε ντόμινο χρεωκοπιών στην ευρωζώνη. Η Ελλάδα, έτσι, θα μείνει εκτός αγορών και χωρίς ρευστότητα με την μαζική φυγή καταθέσεων και την επιβολή κεφαλαιακών περιορισμών να είναι πολύ πιθανή, όπως και μια έξοδός της από το ευρώ.
Ο Ντίξον, όμως, εκτιμά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εξέλθει αυτοδύναμος από τις πρόωρες κάλπες, και θα υποχρεωθεί να σχηματίσει κυβέρνηση με άλλα κόμματα, εκ των οποίων πιθανότερα είναι το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι που χαρακτηρίζονται «φιλοευρωπαϊκά» από τον αρθρογράφο.
Αν δεν καταστεί εφικτός ο σχηματισμός κυβέρνησης, αναγκαστικά θα υπάρξει νέος γύρος εκλογών και τότε, κατά τον Ντίξον, ίσως επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας πια να μην είναι ο Αντώνης Σαμαράς αλλά κάποιος άλλος, που δεν αποκλείεται να οδηγήσει το κόμμα σε μια νέα εκλογική νίκη.