«Έτοιμος» να συζητήσει με τους αγρότες βελτιώσεις της κυβερνητικής πρότασης για το ασφαλιστικό τους είναι δηλώνει ο Υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κατρούγκαλος, σε συνέντευξή του στην «Ναυτεμπορική» και τον Στέλιο Παπαπέτρου.
Σημειώνει ότι η κυβέρνηση με την πρότασή της διασφαλίζει ότι όλοι οι αγρότες θα λαμβάνουν την εθνική σύνταξη των 384 ευρώ χωρίς εισοδηματικά κριτήρια, όταν η σημερινή βασική σύνταξη ανέρχεται μόλις στα 158 ευρώ.
Αναφερόμενος στα στοιχεία της έρευνας του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ (29-1-16) που καταγράφουν σημαντικά ποσοστά φτώχειας στον αγροτικό πληθυσμό της χώρας ο υπουργός είπε ότι «η λύση θα δοθεί μόνο από την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και μάλιστα σε συνέργεια με τον δευτερογενή, αυτό που ονομάζουμε αγροτοβιομηχανικό σύμπλεγμα».
«Η ισονομία» είπε ο υπουργός, «επιβάλλει, από τη στιγμή που οι αγρότες θα συμμετέχουν στον ενιαίο φορέα, να πληρώνουν εισφορές στη βάση του πραγματικού τους εισοδήματος και με τον ίδιο συντελεστή με τους υπόλοιπους Έλληνες.
Ισονομία όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ιδιαιτερότητες κάθε κοινωνικής κατηγορίας: το εισόδημα του 88% των αγροτών, όπως προκύπτει από τα φορολογικά στοιχεία, είναι κάτω από 5.000 ευρώ τον χρόνο και το μέσο εισόδημά τους είναι 2.500 ευρώ. (Στο εισόδημα αυτό δεν υπολογίζονται οι κοινοτικές ενισχύσεις και αποζημιώσεις, μέχρι του ποσού των 12.000 ευρώ, μετά από νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησής μας.)
Για τον λόγο αυτό, ενώ για όλους τους υπόλοιπους Έλληνες η κατώτερη ασφαλιστική κλάση είναι ίση με τον μισθό του ανειδίκευτου εργάτη, για τους αγρότες ορίζεται στο 80% του ποσού αυτού, δηλαδή στα 468 ευρώ.
Και, επειδή οι αγρότες μέχρι σήμερα πλήρωναν πολύ χαμηλές εισφορές, προβλέπεται η περιοδική αύξησή τους: θα διαμορφωθούν στο 14% το 2017, στο 17% το 2018 και στο 20%, τον κοινό συντελεστή, το 2020».
«Δεδομένου ότι, όπως αναφέρθηκε, το 88% των αγροτών, λόγω του χαμηλού εισοδήματός τους, θα ενταχθεί στην κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία, η επιβάρυνσή τους δεν θα είναι τόσο μεγάλη».
«Είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε με τους αγρότες βελτιώσεις σε όσα ανέφερα παραπάνω, για παράδειγμα μια επέκταση της μεταβατικότητας (κάτι, βεβαίως, που πρέπει να δεχθούν και οι θεσμοί, δεδομένου ότι οι χρόνοι προσαρμογής είναι μνημονιακή υποχρέωση).