Κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί, εκπαίδευση και λαός (πολίτες) χαίρουν της εμπιστοσύνης των ερωτηθέντων στην ετήσια έρευνα της Public Issue για την “Αυγή”. Στον αντίποδα, οι αντιπροσωπευτικοί θεσμοί, με την εμπιστοσύνη στα κόμματα να βρίσκεται στο 10% (!). Μόνο ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας, στο πρόσωπο του Προκόπη Παυλόπουλου εμφανίζεται να ανακάμπτει χωρίς, ωστόσο, να πλησιάζει την προ κρίσης κορυφή.
Σε ανάλυσή του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα για το πώς “κινείται” η εμπιστοσύνη του κόσμου έναντι των θεσμών από το 2007, που ξεκίνησε η πρώτη έρευνα, μέχρι σήμερα, ο Γιάννης Μαυρής, διευθύνων σύμβουλος της Public Issue, σημειώνει, ότι η “κρίση απονομιμοποίησης των αντιπροσωπευτικών θεσμών στην Ελλάδα” επιδεινώθηκε μεν, αλλά “προϋπήρξε της οικονομικής κρίσης”.
Επιπλέον, “η εντεινόμενη όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων αποτυπώνεται ευδιάκριτα στην παράλληλη αύξηση της κοινωνικής υποστήριξης, κυρίως για τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς (στρατός, αστυνομία), όπως και για τους θεσμούς της αδιαμεσολάβητης λαϊκής κυριαρχίας (λαός/ πολίτες, κοινωνικά κινήματα)”.
Ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν μέχρι το 2009 πρώτος, ως θεσμός, στην εμπιστοσύνη των Ελλήνων, το 2014 υπέστη το πολιτικό κόστος της εφαρμοζόμενης μνημονιακής πολιτικής και “κατέγραψε θεαματική συρρίκνωση”.
Από τον περασμένο Μάρτιο και μετά την εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου, “η εμπιστοσύνη στο αξίωμα του Προέδρου ανακάμπτει, αλλά δεν καταφέρνει να πλησιάσει τα ποσοστά πριν της μνημονιακής περιόδου”.
Παρατηρείται ταυτόχρονα συνεχής αύξηση της εμπιστοσύνης προς τον Στρατό, την Αστυνομία και την Εκκλησία, αλλά και “πιο ριζοσπαστικούς θεσμούς, αδιαμεσολάβητης λαϊκής κυριαρχίας, δηλαδή στον λαό (τους πολίτες) και τα κοινωνικά κινήματα (δίπολο συντηρητικοποίηση / ριζοσπαστικοποίηση)”.
Σημαντική αύξηση της εμπιστοσύνης παρατηρείται στους θεσμούς της εκπαίδευσης, με τον αρθρογράφο να σημειώνει ότι “εξαιτίας της κρίσης, αυτή η ατομική διέξοδος αναβαθμίζεται σε μέσο ατομικής «διάσωσης»”.