“Το “όχι” δεν θα μείνει ορφανό” σημείωσε ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, σε συνέντευξη Τύπου στη Βουλή, όπου παρουσίασε τους βασικούς άξονες του προγράμματος του νέου φορέα. “Θα προσπαθήσουμε να εκφράσουμε το πνεύμα και την ουσία του “όχι” στα μνημόνια. Το “όχι” αυτό θα είναι η μεγάλη σημαία μας στις εκλογές. Και θα είναι πολύ ισχυρό”.
«Θα κριθεί το μέλλον της χώρας μας για αρκετές δεκαετίες. Είναι πολύ κρίσιμες αυτές οι εκλογές. Θα κριθεί η επιβίωση της Ελλάδας» πρόσθεσε υπογραμμίζοντας ότι το πρόγραμμα του νέου φορέα θα κατατεθεί σύντομα.
“Η κυβέρνηση πήρε την πρωτοβουλία Αυγουστιάτικα να παραιτηθεί και να προχωρήσει σε εκλογές εξπρές. Το ερώτημα είναι γιατί βιάζεται;” αναρωτήθηκε ο Π. Λαφαζάνης. “Νομίζω ότι η απάντηση είναι αυτονόητη. Δεν βιάζεται για καλό σκοπό. Το κάνει γιατί θέλει να αποφύγει να αισθανθεί ο λαός τις βαρύτατες συνέπειες του νέου μνημονίου. Το Μαξίμου πιστεύει ότι θα ξεγελάσει τον πολίτη, θα κρύψει τα επώδυνα μέτρα”.
Το όνομα “Λαϊκή Ενότητα” εκφράζει “την προοπτική που θέλουμε να χαράξουμε γιατί χωρίς λαϊκή ενότητα τίποτα θετικό δεν μπορεί να συμβεί σε αυτή τη χώρα”. “Δεν θα είναι ακόμη ένα κόμμα. Θα είναι ένα μέτωπο μεγάλων λαϊκών, ενωτικών αγώνων. Μέτωπο που θα σαρώσει τα μνημόνια. Προοδευτικό, με ισχυρό μέτωπο στο κατεστημένο και την αντίδραση, στη μνημονιακή συναίνεση των πολιτικών κορυφών που βρίσκονται σε πλήρη διάσταση με το λαό, ενάντια στη εθνική υποτέλεια, μέτωπο δημοκρατίας και ανασυγκρότησης της χώρας”.
Στους άξονες της πολιτικής πρότασης του φορέα, όπως τους παρουσίασε ο Π. Λαφαζάνης, περιλαμβάνονται η ακύρωση των μνημονίων, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, το σταμάτημα της “καταστροφικής λιτότητας”, η στήριξη μισθών και συντάξεων, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, η μη επιβολή νέων φόρων.
Επίσης, ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας ανέφερε στους άξονες την κοινωνικοποίηση των τραπεζών – “για να παίξουν αποκλειστικά κοινωνικό και αναπτυξιακό ρόλο” – την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, με δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο στους βασικούς τομείς της οικονομίας, αλλά και συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα.