Η ελληνική κρίση έφερε στο φως τις διαστάσεις που έχει λάβει η διαμάχη για το μέλλον τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και του ευρώ, επισημαίνεται σε άρθρο γνώμης που φιλοξενεί το γερμανικό περιοδικό Spiegel.
«Πώς μπορεί η Ευρώπη να ατενίζει το μέλλον; Και τι θα συμβεί με το κοινό νόμισμα; Την τελευταία εβδομάδα έχω περιγράψει την πρώτη από τις πέντε απόψεις για το μέλλον του ευρώ, που κατά τη γνώμη του έχει επικρατήσει και είναι αυτή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε», σημειώνει στην εισαγωγή του άρθρου του ο Βόλφγκανγκ Μινχάου.
«Ο γερμανικός φεντεραλισμός θα μπορούσε να ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που οραματίζεται ο Σόιμπλε και θα λειτουργούσε αποτελεσματικά σε οικονομικούς όρους. Θα αποτελούσε ένα θεμελιώδες βήμα για αυτό που θα μπορούσε να είναι η Ευρώπη στο μέλλον. Στο αυθεντικό ομοσπονδιακό σύστημα, ο Σόιμπλε δεν θα είναι πλέον ο σεφ, αλλά ο σερβιτόρος. Το σημαντικότερο συστατικό σε ένα πραγματικό ομοσπονδιακό σύστημα δεν είναι η δέσμευση σε μια συγκεκριμένη πολιτική, αλλά η δέσμευση σε μια δημοκρατική διαδικασία λήψης αποφάσεων», συνεχίζει.
Ο Μινχάου περιγράφει δύο δρόμους που πρέπει να ακολουθήσει κανείς για να οδηγηθεί στο αυθεντικό, αυτό, ομοσπονδιακό σύστημα. «Για να προχωρήσει η Ευρώπη σε μια τέτοια δημοκρατική εμβάθυνση πρέπει προηγουμένως να δώσει σημασία και δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο και να διαχωρίσει τις εξουσίες, να είναι ένα “σώμα” ανεξάρτητο από τα κράτη-μέλη και να μην περιορίζεται από το γερμανικό δικαστικό σώμα, παραδείγματος χάρη. Υπό αυτή την ιδανική συνθήκη, η Κομισιόν θα είναι η κυβέρνηση, το Κοινοβούλιο θα είναι το κέντρο της εξουσίας και το Συμβούλιο θα έχει τη μορφή μιας άνω βουλής, τονίζει ο αρθρογράφος.
Μεταξύ άλλων, ο Μινχάου επισημαίνει ότι το σχέδιο αυτό είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτό από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, καθότι αμιγώς φεντεραλιστές στο Ευρωκοινοβούλιο είναι οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι. «Αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη αυτή τη στιγμή είναι μια εποικοδομητική κρίση με ενωτικό και εποικοδομητικό χαρακτήρα. Αυτή η κρίση θα έρθει κάποια στιγμή. Τα ευρωπαϊκά έθνη θα είναι ολοένα και λιγότερο σε θέση να λύσουν τα προβλήματα των πολιτών τους, ιδίως σε οικονομικό επίπεδο», καταλήγει.
Πηγή: ethnos.gr