Οι Έλληνες από το πρωί προσέρχονται στις κάλπες, προκειμένου να αποφασίσουν για το παρόν και το μέλλον τους, με την επιλογή του “ΝΑΙ” και του “ΟΧΙ” να καθορίζει την επόμενη μέρα. Σύμφωνα με όλους τους πολιτικούς αναλυτές, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, η Ελλάδα μπαίνει σ’ένα δρόμο, με πολλές διασταυρώσεις και με μόνη επιλογή τον δρόμο του ευρώ.
Οι πολιτικές, κοινωνικές, γεωπολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, είναι ραγδαίες και όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά. Μια ενδεχόμενη παραίτηση της Κυβέρνησης μέχρι το σχηματισμό άλλης, αλλά και από τη συμφωνία με τους δανειστές ώστε να ανοίξει ξανά η γραμμή ρευστότητας, μέχρι την οριστική ρήξη και τον τέλος του τραπεζικού συστήματος μέσω μια άτακτης χρεοκοπίας εντός της ΕΕ η οποία θα επισφραγιστεί μέχρι τις 20 Ιουλίου, ημέρα λήξεις ομολόγων προς την ΕΚΤ.
Οι πολίτες καλούνται να ψηφίσουν αν επιθυμούν κλειστές τράπεζες και σχεδόν χρεοκοπημένες, αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων, σοβαρά προβλήματα στον ελληνικό τουρισμό, χιλιάδες επιχειρήσεις έτοιμες να βάλουν λουκέτο και χιλιάδες εργαζόμενοι στον «αέρα». Η επιλογή του δημοψηφίσματος και το πολωτικό κλίμα που επικράτησε τη σύντομη προεκλογική περίοδο σε συνδυασμό με τις λανθασμένες κινήσεις της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις, έχουν φέρει τη χώρα σε δραματική κατάσταση.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το απόλυτο ντέρμπι, αφού η πρωτιά μοιράζεται ανάμεσα στο «Ναι» και στο «Όχι», με τη διαφορά των δύο απαντήσεων συνήθως να μην ξεπερνά τη μισή μονάδα και το τοπίο φέρεται πως θα ξεκαθαριστεί από τους αναποφάσιστους που σε κάποιες έρευνες αγγίζουν και το διψήφιο νούμερο. Την ίδια ώρα τα μηνύματα από το εξωτερικό φθάνουν ακατάπαυστα, με κοινή τους συνισταμένη ότι τα περιθώρια διαπραγματεύσεων θα συρρικνωθούν στην περίπτωση του «Όχι».
Πού θα κριθεί η μάχη
Όπως αναφέρει το euro2day.gr, τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, θα διαπιστώσει ενδιαφέροντα στοιχεία όσον αφορά τις ομάδες των πολιτών που έχουν κερδίσει οι δύο πλευρές και τις λεπτομέρειες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να ανακηρύξουν τον τελικό νικητή.
Ανάμεσα στα άλλα, υπέρ του «Όχι» τάσσονται οι πιο νέες και παραγωγικές ηλικίες, καθώς και στην πλειοψηφία τους οι κάτοικοι των αστικών κέντρων. Αντίθετα, «Ναι» λένε οι συνταξιούχοι και οι κάτοικοι της Περιφέρειας. Οι πλέον αναποφάσιστοι, που δεν αποκλείεται να αποφασίσουν ακόμα και πάνω από την κάλπη, βάσει των γκάλοπ είναι οι πολύ νέοι ψηφοφόροι, ηλικίας 18 έως 25 ετών, καθώς και οι πασοκογενείς ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που προβληματίζονται αν θα ψηφίσουν την πρόταση του κόμματός τους ή όχι.
Η πλευρά του «Ναι», με πρώτους απ’ όλους τα τρία «φιλοευρωπαϊκά κόμματα», επένδυσαν όλες αυτές τις μέρες στο φόβο των πολιτών για την επόμενη μέρα, με έμφαση στην περιγραφή των εικόνων από τις τράπεζες και τα σούπερ μάρκετ, αλλά και εικόνων του μέλλοντος, με σοβαρή προοπτική την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Υπογραμμίζουν μάλιστα δεσμεύσεις και τοποθετήσεις του πρωθυπουργού κατά το παρελθόν που δεν υλοποιήθηκαν και προτρέπουν τους πολίτες να μην τον πιστέψουν και πάλι σε αυτά που υπόσχεται σήμερα.
Από την άλλη, η πλευρά του «Όχι» και κυρίως το Μέγαρο Μαξίμου εμφανίζονται καθησυχαστικοί, διαβεβαιώνουν πως η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ και ότι ακόμα και εντός 48 ωρών μπορεί να υπάρξει συμφωνία, βιώσιμη που να ικανοποιεί και τους δύο συνομιλητές.
Η επιλογή του «όχι»
Σε περίπτωση επικράτησης του «όχι» με μικρή διαφορά η κυβέρνηση θα μπορεί να πανηγυρίζει για την επίτευξη του πολιτικού στόχου της, όμως, θα κληθεί να αντιμετωπίσει το βαθύ διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, όπως αναφέρει η “Ημερησία”. Αν η νίκη του «όχι» επιτευχθεί με μεγάλα ποσοστά τότε ο Αλ. Τσίπρας θα έχει ισχυρό χαρτί στα χέρια του, όχι όμως προς το εξωτερικό αλλά προς το εσωτερικό και κυρίως προς το κόμμα του. Διότι οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη διαμηνύσει ότι ουσιαστικά δεν αλλάζει κάτι με το δημοψήφισμα, αντιθέτως η επιλογή του «όχι» δυσχεραίνει τη θέση της χώρας αφού εκλαμβάνεται ως άρνηση στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Η επιλογή του «ναι»
Στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση με την παρούσα μορφή θα πρέπει να πάει και να κλείσει συμφωνία τις επόμενες ώρες προκειμένου να μην καταρρεύσει η χώρα. Το πρόβλημα είναι αν η συμφωνία θα είναι στο πλαίσιο της πρότασης Γιούνκερ ή με χειρότερα μέτρα. Κι αν η κυβέρνηση θα πετύχει να πάρει και τη δέσμευση για το χρέος. Όπως και να έχει, η χώρα δεν μπορεί να περιμένει πολλές ημέρες με κλειστές τράπεζες και με μια οικονομία σε κατάσταση αποσύνθεσης. Το καλό σενάριο είναι μια πράξη αλληλεγγύης από τους δανειστές ώστε να λείψει ο ρεβανσισμός και να επιλεγεί ένας έντιμος συμβιβασμός.
Το «ναι» θα επιβεβαιώνει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και θα μπορούσε να εκληφθεί ως κίνηση καλής θέλησης ώστε να υπάρξει άμεση ενίσχυση των τραπεζών μέσω του ELA. H EKT δεν θα τραβήξει την πρίζα, τα ενέχυρα δεν θα κουρευτούν και θα δοθεί χρόνος στις διαπραγματεύσεις. Όμως, εδώ υπάρχει ένα μείζον πρόβλημα. Με ποιους θα διαπραγματευτούν οι ξένοι όταν δεν αναγνωρίζουν ουσιαστικά την άλλη πλευρά, κυρίως τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη; Ο οποίος μάλιστα έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθεί; Λογικά το βάρος της διαπραγμάτευσης θα πάρει ο ίδιος ο πρωθυπουργός ο οποίος πρέπει να αναγκαστεί να κάνει μια πολύ επώδυνη συμφωνία όντας ηττημένος στο δημοψήφισμα.