Η Γερμανία και συγκεκριμένα το διαρκώς αυξανόμενο εμπορικό της πλεόνασμα αποτελεί, ουσιαστικά, μεγαλύτερη απειλή για το ευρώ από ό,τι η ελληνική οικονομία, υποστηρίζει σε άρθρο του στην βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph ο Άμπρος Έβανς – Πρίτσαρντ. Άλλο άρθρο στην ίδια εφημερίδα παρομοιάζει την Ελλάδα με τον μυθικό Σίσυφο που κάθε φορά που φτάνει στην κορυφή, ο βράχος κατρακυλά πάλι στους πρόποδες του βουνού, και προειδοποιεί ότι την επόμενη φορά που θα κατρακυλήσει ο βράχος «κάποιος θα έχει συντριβεί από το βάρος του».
Επικαλούμενο τις προβλέψεις της εαρινής έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την δημοσιονομική και οικονομική πορεία των χωρών της ΕΕ, το πρώτο άρθρο αναφέρει ότι το πλεόνασμα του γερμανικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (σ.σ.: η διαφορά των εξαγωγών προϊόντων και υπηρεσιών μείον τις εισαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών της χώρας) αναμένεται να σπάσει όλα τα προηγούμενα ρεκόρ φέτος, αγγίζοντας το 7,9% του ΑΕΠ, ενώ θα διαμορφωθεί στο 7,7% του ΑΕΠ και το 2016. Οι αόριστες διαβεβαιώσεις ότι το γερμανικό πλεόνασμα θα μειωνόταν με την πάροδο του χρόνου αποδείχθηκαν για μία ακόμη φορά χωρίς καμία αξία.
Υπό την έννοια αυτή, σημειώνει ο Αμπρος Έβανς-Πρίτσαρντ, η Γερμανία είναι σήμερα η χώρα που παραβιάζει περισσότερο από κάθε άλλη τους κανόνες σταθερότητας της Ευρωζώνης. «Αν εφαρμοζόταν η νομοθεσία της συνθήκης της ΕΕ, η Γερμανία θα αντιμετώπιζε κυρώσεις. Οι Βρυξέλλες ζήτησαν από τη Γερμανία να «κάνει τα μαθήματά της» πριν από ένα χρόνο, αλλά απέφυγαν να λάβουν μέτρα εναντίον της. Θα δούμε, εάν η Επιτροπή υπό τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ θα χειριστεί καλύτερα το θέμα αυτή τη φορά. Εάν όχι, οι κυνικοί μπορεί δικαιολογημένα να συμπεράνουν ότι οι μεγάλες χώρες παίζουν με τους δικούς τους κανόνες στην Ευρώπη και ότι η Γερμανία μπορεί να αγνοεί όλους τους κανόνες. Η μηχανή κυρώσεων της ΟΝΕ είναι ιδιαίτερα πολιτική, σε κάθε περίπτωση», τονίζει.
Το 2015 θα είναι η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, που το γερμανικό πλεόνασμα διαμορφώνεται πάνω από το 6% του ΑΕΠ. Η διαδικασία μακροοικονομικής ανισορροπίας της ΕΕ προβλέπει την έναρξη νομικών κυρώσεων, εφόσον το έλλειμμα υπερβαίνει το 6% του ΑΕΠ για τρία συνεχόμενα χρόνια, εκτός εάν υπάρχει κάποιος ξεκάθαρος λόγος να μη γίνει αυτό. «Υπάρχουν λίγοι ελαφρυντικοί παράγοντες στην περίπτωση αυτή. Το γερμανικό πλεόνασμα δεν προέκυψε από ένα μεμονωμένο σοκ. Το πλεόνασμα παραμένει τεράστιο, ακόμη και αν προσαρμοσθεί για τις χαμηλότερες τιμές εισαγόμενης ενέργειας. Πρόκειται για μία χρόνια διαρθρωτική κατάχρηση, που καθιστά τη νομισματική ένωση μη λειτουργική διαχρονικά, και είναι ασφαλώς πιο επικίνδυνη για την ενότητα της ευρωζώνης από οτιδήποτε γίνεται στην Ελλάδα», επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Στο άρθρο φιλοξενούνται και δηλώσεις του Σάιμον Τίλφορντ από το Κέντρο Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων, ο οποίος υπογραμμίζει ότι «η Γερμανία πρέπει να τιμωρηθεί». «Το πλεόνασμά της πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο, όπως αντιμετωπίσθηκαν προηγουμένως τα ελλείμματα των χωρών του Νότου, ως μία συγκρίσιμη απειλή για τη σταθερότητα της ευρωζώνης. Αυτό που είναι πολύ ανησυχητικό είναι ότι το πλεόνασμα (της Γερμανίας) θα έπρεπε να μειωνόταν φυσιολογικά με ταχύ ρυθμό σε αυτή τη φάση του οικονομικού κύκλου». Το ποσοστό ανεργίας της Γερμανίας κινείται στο 4,7% που είναι το χαμηλότερο μετά την επανένωσή της. Θα έπρεπε, επομένως, να υπάρξει μία μεγάλη αύξηση της κατανάλωσης. Αυτό δεν συμβαίνει, επειδή εμποδίζεται ο μηχανισμός εξισορρόπησης.
«Αυτό που προκύπτει είναι ότι η ΟΝΕ είναι καταδικασμένη να παραπαίει από κρίση σε κρίση, ακόμη και όταν υπάρχει ανάκαμψη της οικονομίας. Κάθε ανάκαμψη στη Νότια Ευρώπη θα οδηγήσει στην ίδια συσσώρευση εμπορικών ανισορροπιών μέσα στην ΟΝΕ, και επομένως ανάλογες αντισταθμιστικές ροές κεφαλαίων, χρηματοδότηση του χρέους από τους πωλητές και φούσκες περιουσιακών στοιχείων, που οδήγησαν αρχικά στην κρίση της ΟΝΕ», καταλήγει ο Αμπρος Εβανς-Πρίτσαρντ.
Το δεύτερο άρθρο, χαρακτηρίζει «ανεντιμότητα» αυτό που έχει συμβεί στην Ελλάδα καθώς, όπως επισημαίνει, η Ελλάδα «είναι καλύτερο να παραμείνει εντός ευρωζώνης, παρά το γεγονός ότι η συμμετοχή της σε αυτή έχει καταστρέψει την οικονομία της. Με μπαλώματα, έχει αποφευχθεί μια έξοδος, αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ.»
Η Telegraph αναφέρει ότι παρά την εκλογή της νέας κυβέρνησης και τις υποσχέσεις για τερματισμό της λιτότητας, τα χρήματα δεν μπαίνουν στο ταμείο, αφού οι δανειστές δεν έχουν ικανοποιηθεί από την πρόοδο στον τομέα των οικονομικών μεταρρυθμίσεων και διερωτάται: «Μπλοφάρει η κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα;»
«Οι αξιωματούχοι στην Αθήνα κατηγορούν την ΕΕ και το ΔΝΤ για την κόντρα, ενώ οι Έλληνες επιμένουν ότι θέλουν να παραμείνουν στην ευρωζώνη. Κάποια υποχώρηση πρέπει να γίνει. Ωστόσο κάθε φορά που επίκειται ένα Grexit κάποια πρόχειρη συμφωνία δίνει κι άλλη πίστωση χρόνου. Οι Έλληνες περιμένουν να αποθαρρυνθεί η ΕΕ, την ώρα που ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, δηλώνει ότι το Grexit δεν συνιστά επιλογή γιατί θα είχε τρομερές επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό σχέδιο. Αργά ή γρήγορα ωστόσο μια από αυτές τις θέσεις πρέπει να αναιρεθεί και ο χρόνος τελειώνει. Την επόμενη φορά που ο βράχος θα ξανακυλήσει από τον λόφο, κάποιος θα έχει συντριβεί κάτω από το βάρος του».