Έτοιμη να προχωρήσει σε επίσημες αντιμονοπωλιακές κατηγορίες κατά του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού Gazprom εμφανίζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με πληροφορίες των «Financial Times», της «Wall Street Journal» και του πρακτορείου Reuters. Η πληροφορία έρχεται μόλις λίγες ώρες πριν την άφιξη στην Αθήνα του επικεφαλής της Gazprom Αλεξέι Μίλερ ενώ αν όντως απαγγελθούν συγκεκριμένες κατηγορίες από τις Βρυξέλλες σίγουρα θα επιδεινώσουν τις, ήδη, κάκιστες σχέσεις ανάμεσα την Ρωσία και στην ΕΕ με επίκεντρο την Ουκρανία.
Η Επιτροπή διερευνά τις πρακτικές της Gazprom από τα τέλη του 2012, εστιάζοντας σε υποψίες πως ο ρωσικός κολοσσός αξιοποιεί την επιρροή που ασκεί σε ορισμένα κράτη-μέλη όπου είναι ο κυρίαρχος προμηθευτής. Μεταξύ άλλων, οι Βρυξέλλες εξετάζουν αν η ρωσική εταιρεία ορίζει με ύποπτο τρόπο την τιμή του φυσικού αερίου σε ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη, εάν εμποδίζει την προώθηση του εισαγόμενου αερίου σε άλλα κράτη, αλλά και την πρακτική της Gazprom να συνδέει τις τιμές που χρεώνει με την τιμή του πετρελαίου.
Το «κατηγορητήριο» – γνωστό ως δήλωση ενστάσεων – φέρεται να ήταν έτοιμο από τα τέλη του 2014, αλλά μπήκε στον «πάγο» εν μέσω ελπίδων πως θα υπήρχε βελτίωση στην κατάσταση στην Ουκρανία και στις ευρω-ρωσικές σχέσεις. Η νομική επίθεση της Κομισιόν αναμένεται να ανακοινωθεί την Τετάρτη, μια ημέρα μετά την επίσκεψη του επικεφαλής της Gazprom, Αλεξέι Μίλερ, στην Αθήνα όπου θα συζητηθεί και δεν αποκλείεται να υπογραφεί και μια πρώτη συμφωνία για την επέκταση του αγωγού Turkish Stream στο ελληνικό έδαφος. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι συγκεκριμένες απειλές από πλευράς Βρυξελλών σχετίζονται και με μια ενδεχόμενη τέτοια συμφωνία.
Η Gazprom καλύπτει περίπου το 30% των αναγκών της Ε.Ε. σε φυσικό αέριο, όμως η σχέση μεταξύ των δυο εμπορικών εταίρων έχει πληγεί από την ευρω-ρωσική αντιπαράθεση με αφορμή την Ουκρανία. Περίπου το 50% των ρωσικών εξαγωγών αερίου προς την Ευρώπη διέρχονται και από τους αγωγούς της Ουκρανίας, ωστόσο η Μόσχα έχει καταστήσει σαφές πως δεν θα επεκτείνει τη σχετική σύμβαση μετά τη λήξη της, το 2019, επιλέγοντας αντίθετα τη διαδρομή του σχεδιαζόμενου αγωγού Turkish Stream, ο οποίος θα φτάνει μέσω της Μαύρης Θάλασσας στα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Η επιλογή της Μόσχας έχει έντονο γεωπολιτικό χαρακτήρα, με δεδομένο ότι η στροφή στον Turkish Stream σημαίνει πως, εάν δεν υπάρξει αλλαγή σχεδίων, η Ευρώπη θα πρέπει να κατασκευάσει δίκτυο αγωγών που θα τη συνδέει με τα ελληνοτουρκικά σύνορα (αντί για την Ουκρανία), ενώ το Κίεβο θα υποστεί σοβαρή υποβάθμιση στον ενεργειακό χάρτη. Παράλληλα, υπάρχουν ακόμα ερωτηματικά για το ρόλο που θα έχει ο Turkish Stream στο όλο ενεργειακό σύστημα της Ε.Ε., καθώς η Ευρώπη προσπαθεί να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο μέσω του Νότιου Διαδρόμου, που στηρίζεται στον υπό κατασκευή αγωγό TANAP-TAP (που θα μεταφέρει αζέρικο αέριο και θα διέρχεται και μέσω Ελλάδας).