του Θοδωρή Καλούδη
Οι ημέρες – και οι συνθήκες – που ζούμε είναι πρωτόγνωρες. Η κοινωνία βιώνει “απίστευτους” μέχρι χθες περιορισμούς – προφανώς αναγκαίους για την προστασία της υγείας των πολιτών – ενώ ο φόβος για άτακτη επιστροφή στις χειρότερες ημέρες των μνημονίων ελλοχεύει στην αγορά, επιχειρηματίες και εργαζόμενους.
“Αναλυτές” σε όλο τον κόσμο θεωρούν ότι η διεθνής οικονομία μπήκε, απρόσμενα, σε ροπή βαθιάς κρίσης και ότι οι αναταραχές που θα βιώσουμε “θα είναι πολύ πιο σοβαρές και διαδεδομένες από εκείνες που έχει βιώσει στη ζωή του το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στις προηγμένες χώρες” (Mohamed A. El-Erian, bloomberg).
Έγκυροι οικονομολόγοι – αντίθετα από τις Κασσάνδρες των Πρακτορείων και των διεθνών Οίκων – δεν πιστεύουν στα καταστροφικά σενάρια. Επιμένουν, αντίθετα, ότι στο τέλος του πανικού, οικονομίες με στέρεα θεμελιακά στοιχεία και σωστούς τιμονιέρηδες θα γνωρίσουν μια δυναμική και ταχεία ανάπτυξη.
Το αν η άποψή τους αφορά και τη δική μας οικονομία (που δεν έχει να επιδείξει το απαιτούμενο βαθος) δεν είναι βέβαιο. Θα κριθεί από την ικανότητα της κυβέρνησης να κουμαντάρει το σκάφος στη θύελα. Αλλά και “που θα κάτσει η μπίλια” στην Ευρώπη.
***
H κρίση βρήκε τη χώρα μας τη στιγμή της ανάρρωσης, μετά από δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης όπου όλοι πλήρωσαν – άλλος πολύ, άλλος λίγο – το τίμημα μιας οικονομίας που χτίστηκε στην άμμο και ενός λαού που αρέσκεται να καταναλώνει περισσότερα από όσα σοδεύει. Το αίσθημα της “κακής τύχης” είναι πικρό σήμερα. Πιθανόν όμως η αξιοποίηση των καλών νέων στο κακό ανέκδοτο “να γυρίσει το παιχνίδι”.
Αργά χθες το βράδυ, το Eurogroup, υπό την πίεση της συγκυρίας του κοροναϊού και του προσφυγικού στα σύνορά μας (που, επιτέλους, αναγνώρισε ως Ευρωπαϊκά σύνορα) παραχώρησε τη δυνατότητα στη χώρα μας να έχει το ίδιο δημοσιονομικό περιθώριο με αυτό των υπολοίπων κρατών της Ευρωζώνης. Με άλλα λόγια προχώρησε στη χαλάρωση του “κορσέ” του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% επί του ΑΕΠ (το οποίο δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοί ανοήτως το συμφώνησαν) δίνοντας δημοσιονομική ανάσα στην οικονομία.
Η συγκυρία βοήθησε. Ήταν καθοριστική η καθολική ανάγκη της Ευρώπης για χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων της. Αλλά, όπως φαίνεται, στην περίπτωσή μας που η χώρα είναι σε δημοσιονομική εποπτεία, απέδωσε και η συνετή στρατηγική της κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές: που τους πήγε με τα δικά τους μέτρα και τους έπεισε με την πολιτική της και τον σεβασμό στα συμφωνηθέντα, αντίθετα από τα καομποϊλίκια του παρελθόντος.
“Εντυπωσιάστηκα από την αποφασιστικότητα της ελληνικης κυβερνησης να συνεχίσει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα”, είπε μετά το Eurogroup, o επικεφαλής του Ερωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ. “Θα κάνουμε πλήρη χρήση της ευελιξίας. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει ο αναγκαίος δημοσιονομικός χωρος για τα απαραίτητα μέτρα ώστε να στηριχθεί η οικονομία στην Ελλάδα”, πρόσθεσε ο πρόεδρος του Eurogroup, Mάριο Σεντένο.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα, άνοιξε ο δρόμος για χαμηλότερα πλεονάσματα, δηλαδή για απελευθέρωση δημοσιονομικού χώρου – σήμερα για να αντιμετωπιστεί η διπλή κρίση του κοροναϊού και του προσφυγικού, αύριο για να στηριχτεί η αναπτυξιακή διαδικασία.
***
Πράγματι οι μέρες που ζούμε είναι πρωτόγνωρες. Και είναι αλήθεια ότι όλοι μας βλέπουμε άσχημα όνειρα με εφιάλτες από το πρόσφατο παρελθόν. Όμως υπάρχει και το καλό σενάριο. Να κάνουμε την κρίση ευκαιρία. Με σοβαρότητα και προγραμματισμό. Τώρα, με σωστή διαχείριση της κρίσης στην αγορά, στήριξη των επειχειρήσεων και των εργαζομένων. Αύριο, με δουλειά και αναπτυξιακή φυγή προς τα μπρος. Νομίζω ότι μπορούμε.
πηγή: economico.gr