Σε κρίσιμες διαπραγματεύσεις με την Lamda Development, βρίσκεται αυτήν την περίοδο το ελληνικό Δημόσιο, προκειμένου να ξεκαθαριστεί ποια τμήματα της έκτασης των 6.000 στρεμμάτων του Ελληνικού θα περάσουν στην πλήρη κυριότητα του παραχωρησιούχου και σε ποια θα έχει απλώς το δικαίωμα χρήσης, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης, και θα ξαναπεράσουν στην πλήρη κυριότητα του Δημοσίου όταν λήξει η 99ετής παραχώρηση.
Η επίτευξη της τελικής συμφωνίας επί αυτού του ζητήματος, δηλαδή της διανομής της γης που θα αποτυπωθεί σε τοπογραφικό διάγραμμα, είναι προαπαιτούμενο για να ολοκληρωθεί η συναλλαγή και να αρχίσει η παραχώρηση και κατ’ επέκταση η ανάπτυξη των έργων στο πρώην αεροδρόμιο, όπως γράφει η Καθημερινή
Ομως, μεταξύ των τριών μερών που ορίζει η κυρωθείσα από τη Βουλή σύμβαση παραχώρησης ως μέρη της διαπραγμάτευσης, δηλαδή του ΤΑΙΠΕΔ, του επενδυτή και του Δημοσίου, υπάρχουν σε σημεία διαφορετικές προσεγγίσεις και έτσι η όλη διαδικασία ενδέχεται να απαιτήσει χρόνο. Και αυτό διότι, παρά το γεγονός πως ο διαγωνισμός έχει λήξει εδώ και χρόνια, η προηγούμενη κυβέρνηση σημείωσε μικρή, αν όχι καθόλου, πρόοδο στο όλο ζήτημα.
Η κρισιμότητα αυτής της διανομής γίνεται καλύτερα αντιληπτή αν σκεφθεί κανείς πως μοιάζει με την επικαρπία και την ψιλή κυριότητα ακινήτων από φυσικά πρόσωπα. Οταν κάποιος έχει και τα δύο, δηλαδή πλήρη κυριότητα, τότε μπορεί να πουλήσει το ακίνητο ή να το κληροδοτήσει σε όποιον θέλει και βέβαια να το νέμεται όπως επιλέγει. Οταν δύο διαφορετικά μέρη έχουν την επικαρπία και την ψιλή κυριότητα αντίστοιχα, αυτό που έχει την επικαρπία μπορεί να το χρησιμοποιεί ή να το μισθώνει ή να το εκμεταλλεύεται με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, αλλά δεν μπορεί να το πουλήσει.
Κρίσιμη συμφωνία
Ετσι και στο Ελληνικό, όταν λήξει η παραχώρηση, οι εκτάσεις εκείνες και ό,τι κτίριο υπάρχει επ’ αυτών που θα συμφωνηθεί τώρα να μείνουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο θα επιστρέψουν σε αυτό. Αν και τα 99 χρόνια μπορεί να ακούγονται πάρα πολλά, κάποια στιγμή θα περάσουν και τότε το Δημόσιο θα αποκτήσει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται όποια περιουσία επιστρέψει σε αυτό. Επίσης, για όλα αυτά τα χρόνια ο επενδυτής αυτονόητα δεν θα μπορεί να πουλήσει πλήρη κυριότητα εκεί που δεν την έχει, με ό,τι σημαίνει αυτό για τις αποτιμήσεις, την εκμετάλλευση του ακινήτου και την απόδοση της επένδυσης.
Εάν δηλαδή, για παράδειγμα, ένα ξενοδοχείο από τα τρία συνολικά που προβλέπονται στο σχέδιο ολοκληρωμένης ανάπτυξης είναι σε έκταση που δεν έχει πλήρη κυριότητα ο επενδυτής, αυτό θα επιστρέψει στο Δημόσιο με τη λήξη της παραχώρησης. Ομοίως ένα συγκρότημα κατοικιών ή ένα εμπορικό κέντρο και ούτω καθεξής. Κάτι που σημαίνει πως το ξενοδοχείο ή το συγκρότημα του παραδείγματος δεν μπορούν να πουληθούν από τον επενδυτή, αλλά μόνον εάν ο αγοραστής δέχεται να αγοράσει μόνο το δικαίωμα επιφανείας και την επιστροφή τους στο Δημόσιο με τη λήξη της παραχώρησης, ή αν το Δημόσιο συναινέσει και μπει και ως αντισυμβαλλόμενος στη συναλλαγή, με ό,τι αυτό σημαίνει σε χρόνο και περιπλοκότητα. Φυσικά αυτό επηρεάζει το τίμημα της παραχώρησης.
30-70
Υπενθυμίζεται ότι το ποσοστό της έκτασης που θα έχουν επενδυτής και Δημόσιο έχει ήδη συμφωνηθεί. Συγκεκριμένα, η διανομή θα γίνει 30-70, με το 30% να περνά κατά πλήρη κυριότητα στον επενδυτή και το 70% μόνον ως δικαίωμα χρήσης, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσής του