Mονίμως οι κρατικές δαπάνες έβγαιναν μικρότερες από όσες κανονικά είχαν προϋπολογιστεί.Η κυβέρνηση έβαζε ένα μεγάλο στόχο για ανάγκες δαπανών.Τελικώς αυτός αποδεικνυόταν μικρότερος. Παράληλα. ο προυπολογισμός ετοιμαζόταν έχοντας σαν βάση τις εκτιμήσεις των αναγκών και όχι τις πραγματοποιήσεις των δαπανών της περασμένης χρονιάς.
Οι τεχνοκράτες των θεσμών τελικά εντόπισαν τον τρόπο με τον οποίο προκύπτει η «υπεραπόδοση» που επικαλείται η κυβέρνηση για να μοιράζει παροχές από το «υπερπλεόνασμα».
Για τον σκοπό αυτό αφιερώνουν ειδικό κεφάλαιο στην 3η Έκθεση Αξιολόγησης στο πλαίσιο της Αυξημένης Εποπτείας και, ούτε λίγο ούτε πολύ, μιλούν για «διπλά βιβλία» (“double booking”) στις δαπάνες του Κρατικού Προϋπολογισμού.
«Η αιτία του καλού» κρύβεται κάπου αλλού, λένε οι ξένοι οικονομικοί ελεγκτές, σύμφωνα με το ρεπορτάζ στο protothema
Μια άλλη αιτία είναι και ότι η κυβέρνηση τηρούσε και έναν «διπλό προϋπολογισμό» των κρατικών δαπανών. Σαν …κρυφό κουμπαρά χρησιμοποιούσε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Συγκεκριμένα εξηγούν στην έκθεση πώς το Εθνικό Σκέλος του ΠΔΕ δεν ακολουθεί τους κανόνες πληρωμών έργων και δράσεων όπως το Συγχρηματοδοτούμενο από την ΕΕ (που ακολουθεί τους ευρωπαϊκούς κανόνες διαχείρισης των κοινοτικών κονδυλίων και του ΕΣΠΑ).
Έτσι, ένα μέρος από τα κονδύλια του ΠΔΕ, αντί να πηγαίνει σε έργα, κάλυπτε άλλες ανάγκες του δημοσίου (πχ καταναλωτικές) και λειτουργουσε σαν … τροφοδότης λογαριασμός, για τακτικές πληρωμές και επιχορηγήσεις σε διάφορους κρατικούς φορείς, χωρίς να παρακολουθούνται με τις διαδικασίες μέσω του Κρατικού Προϋπολογισμού.
Τώρα που πάντως πουέγινε η αποκάλυψη,οι ελεγκτές, δείχνουν να μην έχουν σκοπό να την κάνουν ξανά αποδεκτή. Στο εξής θα θέτουν σαν βάση τις αποδεδειγμένα πραγματικές ανάγκες δαπανών όπως καταγράφηκαν στη χρονιά που πέρασε, και όχι τις υποθέσεις ότι θα χρειαστούν μεγαλύτερες στη χρονιά που θα έρθει, βάζοντας φρένο στην… δημιουργική λογιστική της κυβέρνησης.