Μπορεί οι Ευρωπαίοι να αιφνιδιάστηκαν από την απόφαση της κυβέρνησης να ανακοινώσει τώρα την κατάθεση του νομοσχεδίου για την α’ κατοικία, ωστόσο μάλλον περίμεναν ότι εάν ζοριζόταν θα έφερε τις διατάξεις μονομερώς.
Σύμφωνα με το iefimerida, οι πρώτες πληροφορίες από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο αναφέρουν ότι Κομισιόν και ΕΚΤ θα περιμένουν να δουν τι ακριβώς θα έρθει στη Βουλή, χωρίς να σηκώνουν τους τόνους, αλλά στέλνοντας σαφή προειδοποιητικά μηνύματα.
- Μήνυμα πρώτον: εάν το νομοσχέδιο απέχει από τα όσα ζητάνε οι Ευρωπαίοι, τότε το Eurogroup πιθανότατα θα «παγώσει» τα 970 εκατ. ευρώ. Και μπορεί η Ελλάδα να μην αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας, ωστόσο το μήνυμα προς τις αγορές θα είναι αρνητικό.
- Μήνυμα δεύτερον: η Ελλάδα μπορεί να έχει βγει από τα Μνημόνια, ωστόσο υπόκειται στις διαδικασίες ενισχυμένης εποπτείας, ενώ σε κάθε περίπτωση από τη στιγμή που το νομοσχέδιο επηρεάζει το τραπεζικό σύστημα, θα πρέπει να γνωμοδοτήσει η ΕΚΤ, κοινώς να ανάψει το πράσινο φως η Φρανκφούρτη.
- Μήνυμα τρίτον: το νομοσχέδιο θα πρέπει να πάρει την έγκριση και της Κομισιόν, καθώς η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού θα εξετάσει τις διατάξεις για την επιδότηση των στεγαστικών δανείων και θα κρίνει εάν πρόκειται όντως για κοινωνικά επιδόματα ή έμμεσες κρατικές ενισχύσεις προς τις τράπεζες.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα κι αν φέρει η κυβέρνηση το νομοσχέδιο την Παρασκευή, τα παζάρια θα συνεχιστούν τουλάχιστον ως τις 5 Απριλίου, εκτός αν η ελληνική πλευρά επιθυμεί τη ρήξη.
Όσον αφορά, δε, στα επίμαχα ζητήματα, οι πληροφορίες από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο αναφέρουν ότι κατ’ αρχάς οι Ευρωπαίοι δεν επιθυμούν την επέκταση της προστασίας στα επιχειρηματικά δάνεια, καθώς θεωρούν ότι περιπλέκεται ακόμα περισσότερο η ούτως ή άλλως πολύπλοκη τεχνικά διαδικασία.
Επιπλέον, θέτουν ζήτημα δημοσιονομικού κόστους- λόγω της επιδότησης- αν και φαίνεται ότι δεν είναι πρωτεύον, ενώ συνεχίζουν να πιέζουν για πολύ χαμηλότερα περιουσιακά κριτήρια- καταθέσεις και λοιπά ακίνητα- λόγω ηθικού κινδύνου. Μείζον παραμένει το ισχύον πλαίσιο δικαστικής προστασίας, καθώς θεωρούν ότι επιτρέπει στους στρατηγικούς κακοπληρωτές να κρύβονται επ’ άπειρον.