Μετά από έναν αιώνα λειτουργίας, οι τίτλοι του τέλους πέφτουν στην Χαλυβουργική που πλέον έχει βυθιστεί στο σκοτάδι, φέρνοντας μαύρα Χριστούγεννα για τους εργαζόμενους.
Από το βράδυ της Τρίτης στις 00:00 η Χαλυβουργική λειτουργεί με «ορισμένες γεννήτριες», μετά την απόφαση του ΑΔΜΗ να διακόψει την παροχή ρεύματος, μετά από πιέσεις τη ΔΕΗ ως αποτέλεσμα της επανενεργοποίησης των συνεπειών της άρσης εκπροσώπησης της βιομηχανίας.
Όπως αναφέρει η ΔΕΗ, πλέον η Χαλυβουργική δεν είναι πελάτης της, καθώς έληξε η περίοδος χάριτος που είχε δοθεί, χωρίς να επιτευχθεί συνεννόηση μεταξύ των δύο πλευρών για τη διευθέτηση των ανεξόφλητων οφειλών ρεύματος της βιομηχανίας, ύψους 31,8 εκατ. ευρώ, στη ΔΕΗ.
Η δικαστική διαμάχη γιών-πατέρα
«Όλοι περιμένουμε και έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας να βγει γρήγορα μια απόφαση του δικαστηρίου ώστε να μας πούνε και μας ποιος θα είναι η κεφαλή του εργοστασίου», λέει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων Γεώργιος Γάκης.
Ο ίδιος τονισε στο ethnos.gr πως μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου για τον έλεγχο του εργοστασίου. «Δεν ξέρουμε τι θα γίνει μετά τις γιορτές, αν θα βρούμε εργοστάσιο ή λουκέτο», αναφέρει χαρακτηριστικά
Προαναγγελία από Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο
Το τέλος της λειτουργίας της Χαλυβουργικής είχε, εξάλλου, προαναγγείλει μέσω της συνέντευξής του στην «Καθημερινή» της Κυριακής, δύο ημέρες πριν, ο κ. Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος.
Εκανε σαφές ότι η καταβολή των μισθών Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου και του δώρου των Χριστουγέννων θα είναι η τελευταία εκ μέρους του χρηματοδότηση στη Χαλυβουργική, ενώ μίλησε για αξιοποίησή της με άλλο τρόπο και όχι ως χαλυβουργίας. «Η Χαλυβουργική μπορεί να αξιοποιηθεί αλλά με άλλον τρόπο, όχι ως χαλυβουργία. Πρέπει να αναζητήσει νέα δραστηριότητα και να κάνει νέα αρχή. Δεν υπάρχει σήμερα οπουδήποτε στον κόσμο τράπεζα που να δέχεται να χρηματοδοτήσει μια χαλυβουργία. Ο μόνος λόγος για τον οποίο η εταιρεία παραμένει εν ζωή είναι για την προστασία των εργαζομένων. Διαφορετικά θα είχε κλείσει προ πολλού», είπε χαρακτηριστικά.
Από το 2015
Το τέλος της Χαλυβουργικής είχε προεξοφληθεί από την αγορά από το 2015, οπότε και η επιχείρηση, αδύναμη να αντιμετωπίσει την κρίση που χτύπησε τον κλάδο, αφέθηκε ουσιαστικά στην τύχη της. Η ισχυρή χαλυβουργία που το 1961 λειτούργησε την πρώτη υψικάμινο στη χώρα και για πολλές δεκαετίες αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους εργοδότες με 2.500 εργαζομένους αποδείχθηκε ο αδύναμος κρίκος του κλάδου της χαλυβουργίας, όπου την περίοδο της κρίσης η ζήτηση έπεσε στους 300.000 τόνους από τα 2,5 εκατ. τόνους και στους 9.608 τόνους το 2016.
Ο δανεισμός έφθασε το 2015 στα 408 εκατ. ευρώ, ακολούθησαν η παύση της παραγωγικής δραστηριότητας και η παύση αποπληρωμής των δανείων. Η Xαλυβουργική δεν κατάφερε να ανταποκριθεί ούτε στην πρωτοβουλία των τραπεζών για συνολική αναδιάρθρωση του κλάδου της χαλυβουργίας.
Δραματική μείωση του προσωπικού
Οι κλίβανοι στο εργοστάσιο της Ελευσίνας έσβησαν από το 2015 και για ένα διάστημα μόνο συνεχίστηκε η λειτουργία στο ελασματουργείο. Με αλλεπάλληλα προγράμματα εθελουσίας εξόδου το προσωπικό μειώθηκε από 520 άτομα το 2011 σε 170. Στις εγκαταστάσεις της εταιρείας λειτουργούσε το τελευταίο διάστημα μόνο μία φιλοξενούμενη εγκατάσταση παραγωγής υγροποιημένων αερίων τρίτης εταιρείας.
Η άρση εκπροσώπησης της ΔΕΗ από πελάτη της και το κατέβασμα του διακόπτη επισφράγισαν το τέλος της ιστορικής χαλυβουργίας, που από το πρώτο εργοστάσιο στην οδό Πειραιώς το 1950, όπου φτιάχνονταν σύρματα για καρφιά και πέταλα, μέχρι την ίδρυση του εργοστασίου στην Ελευσίνα και την τοποθέτηση των πρώτων ηλεκτρικών κλιβάνων η συνδρομή της στην εθνική μεταπολεμική προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας ήταν καθοριστική.