Mε καυτή πατάτα θα μπορούσαμε να πούμε ότι προσομοιάζουν πλέον οι ελληνικές μετοχές για τους ξένους επενδυτές-πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- καθώς τις ξεπουλούν σαν να μην υπάρχει αύριο, από την στιγμή που η ελληνική αγορά έχασε την εμπιστοσύνη που απολάμβανε μέσα σε μόλις ένα μήνα (ήτοι από τις 3 Αυγούστου) και 22 συνεδριάσεις.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή βάζοντας τα σε μια σειρά.
Βασική αιτία της αποχώρησης των ξένων επενδυτών είναι η παροχολογία που εξήγγειλε η κυβέρνηση μετά την έξοδο από το μνημόνιο, σε μια περίοδο κατά την οποία θα έπρεπε να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.
Τα λάθος μηνύματα προς τις αγορές εκτόξευσαν την απόδοση του 10ετούς ομολόγου στο 4,66% και ταυτόχρονα σήμαναν ρευστοποιήσεις στις τραπεζικές μετοχές. Μετά την κρίση στην Τουρκία και τις αναδυόμενες αγορές, η Ελλάδα αποτελεί έναν ακόμη αδύναμο κρίκο, καθώς το Δημόσιο αδυνατεί να βγει στις αγορές να δανειστεί – το ίδιο συμβαίνει με τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις.
Η Ελλάδα βρίσκεται παγιδευμένη σε ένα περιβάλλον αναιμικής ανάπτυξης και οι τράπεζες, παρά τη θεαματική πρόοδο στη μείωση των κόκκινων δανείων (βλέπε τιμές πώλησης Amoeba – Πειραιώς), δεν εμπνέουν πλέον εμπιστοσύνη στους ξένους επενδυτές. Τα προ προβλέψεων έσοδα των τραπεζών εμφανίζουν μείωση και, παρά την άνοδο των καταθέσεων και τη μείωση των NPLs, κάποιοι (όπως το ΔΝΤ) θεωρούν ότι θα χρειαστούν κεφάλαια, αν και μεγάλοι ξένοι επενδυτές πιστεύουν στην υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, η οποία δοκιμάστηκε και στο πιο σκληρό σενάριο των stress tests. Αμερικανικά και ευρωπαϊκά κεφάλαια δεν πείθονται από την «ανάπτυξη» στην Ελλάδα και, όπως υποστηρίζουν διαχειριστές τους στην Ελλάδα, οι ξένοι επενδυτές πιστεύουν ακράδαντα ότι δεν θα βρουν αγοραστές για τις μετοχές ούτε σε αυτές τις χαμηλές τιμές. Εξ ου και η αθρόα πώληση των τραπεζικών μετοχών.
Aπό τις αρχές Αυγούστου οι τραπεζικές μετοχές υπέστησαν ζημίες επιστρέφοντας σε μια χαμηλή κεφαλαιοποίηση (περί τα 7 δισ. ευρώ) και αποτυπώνοντας την αρνητική εικόνα που έχουν για την Ελλάδα. Οπως θα δούμε, δεν πρόκειται για μία από τις συνήθεις διαδρομές των τραπεζικών μετοχών με κεφαλαιοποίηση μεταξύ 7-10 δισ. ευρώ, αλλά για μια εδραιωμένη άποψη ότι η ανάπτυξη δεν θα έρθει γρήγορα στην Ελλάδα υπό τις παρούσες συνθήκες (αδυναμία growth, υψηλά κόκκινα δάνεια, δυσκολία χρηματοδότησης). Υστερα από οκτώ χρόνια κρίσης και μνημονίων στην Ελλάδα, σχεδόν όλοι στη χώρα έχουν ξεχάσει ότι τα χρηματιστήρια κινούνται όταν οι επιχειρήσεις εμφανίζουν κέρδη και η οικονομία, αντίστοιχα, σταδιακή ανάκαμψη σε όλους τους τομείς.
Το ξεπούλημα των τραπεζικών μετοχών και η πτώση του Γενικού Δείκτη στα όρια των 700 μονάδων «σημαίνει ότι οι ξένοι επενδυτές πιστεύουν ότι δεν θα βρουν αγοραστές, γι’ αυτό ξεπουλούν τις μετοχές όσο-όσο αδιαφορώντας για τις τιμές. Δεν πείθονται πλέον από την Ελλάδα και σε αυτό το σημείο μεγάλη ζημιά προκλήθηκε τόσο από την έκθεση του ΙMF (μη βιώσιμο χρέος, νέα κεφάλαια για τις τράπεζες) όσο και από τις εξαγγελίες παροχών της κυβέρνησης. Οι ξένοι επενδυτές είναι πεπεισμένοι ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν θα κάνει τις αλλαγές.
Η μεν κυβέρνηση όχι μόνο δεν προχωρεί σε ιδιωτικοποιήσεις, αλλά εξήγγειλε και παροχές. Από την άλλη πλευρά, δεν γνωρίζουν τι ακριβώς θα κάνει η αντιπολίτευση. Ετσι εξαιτίας και της εικόνας διεθνών αγορών προτιμούν την έξοδο από την Ελλάδα», τονίζει ξένος διαχειριστής στην Ελλάδα που έχει καθημερινή επαφή με αμερικανικά κεφάλαια τα οποία επένδυαν μέχρι πρότινος στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Ενας επιπλέον λόγος της αποχώρησης από την Ελλάδα είναι οι συνεχείς ζημίες των ξένων επενδυτών. Ακριβώς μετά τα επιτυχημένα stress tests στην πρώτη διεθνή αναταραχή (Ιταλία), οι μετοχές έχασαν 10%-15% προκαλώντας απογοήτευση από τη ρηχή αγορά της Αθήνας, όπου δεν υπήρχε κανένα ανάχωμα στην πτώση. Είναι προφανές ότι οποιοσδήποτε ξένος διαχειριστής ήθελε να μείνει στην ελληνική αγορά θα έχανε τη δουλειά του διότι δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει την παραμονή.
Ποιοι θα βγάλουν λεφτά και ο ρόλος της πολωνικής αγοράς
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον παραλογισμού κάποιοι τολμηροί μπορεί να βγάλουν πολλά χρήματα και να βρεθούν μέτοχοι στις τράπεζες. Οταν λ.χ. αγοράζουν την τράπεζα Πειραιώς στο 0,17 της λογιστικής της αξίας ενδέχεται να σημειωθούν τεράστια κέρδη, εφόσον πιστεύουν ακράδαντα ότι δεν χρειάζεται νέα ανακεφαλοποίηση.
Μετά την αναδιάρθρωση των δεικτών του MSCI η οποία προκάλεσε ζημίες τον Αύγουστο, από την περασμένη Δευτέρα χρηματιστές και αναλυτές ανέμεναν εισροές κεφαλαίων στην Αθήνα μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου. Αιτία είναι η αναβάθμιση της πολωνικής αγοράς σε ανεπτυγμένη, αφού τα κεφάλαια από αυτήν θα επιμεριστούν στις υπόλοιπες αναδυόμενες αγορές. Μάλιστα, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, τα κεφάλαια για την Αθήνα θα έφταναν τα 180 εκατ. ευρώ. Πράγματι, από την περασμένη Δευτέρα ο τζίρος της Αθήνας αυξήθηκε κατά τι, αλλά αφορούσε εκροές και ρευστοποιήσεις από τις ελληνικές τράπεζες.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα απαξίωσης
Η Τράπεζα Πειραιώς πούλησε κόκκινα δάνεια στο 0,30% της ονομαστικής αξίας (Amoeba), μια τιμή η οποία θεωρήθηκε επιτυχία καθώς και οι ξένοι επενδυτές που έδωσαν τα χρήματα θεωρούν ότι θα ανακτήσουν τα χαμένα κεφάλαια. Παρά την επιτυχή πώληση και τη μείωση των δανειακών ανοιγμάτων, η μετοχή της Πειραιώς έχει υποχωρήσει 27% μέσα σε ένα τρίμηνο.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα απαξίωσης στο ελληνικό χρηματιστήριο αποτελούν τα Ελληνικά Πετρέλαια. Σε συνέντευξή του ο πρόεδρος των Ελληνικών Πετρελαίων Ευστάθιος Τσοτσορός ανακοίνωσε ότι ο όμιλος θα ξεπεράσει το 1 δισ. κέρδη ΕBITDA για το 2019 όταν η συνολική κεφαλαιοποίηση της εταιρείας ανέρχεται σε 2 δισ. ευρώ! Η μετοχή των ΕΛ.ΠΕ. υποχωρεί ελαφρά ενώ την ίδια ώρα την πλειοψηφία των μετοχών (50,1%) διεκδικούν δύο υποψήφιοι διεθνείς traders, οι οποίοι προκειμένου να αποκτήσουν ένα τέτοιο περιουσιακό asset θα προσφέρουν ένα premium καθώς ενδέχεται να ακολουθήσει έξοδος από το Χ.Α.