«Η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη γιατί έχει την υψηλότερη απορρόφηση κονδυλίων για την περίοδο 2014-2020» δήλωσε η Επίτροπος Περιφερειακής Ανάπτυξης, Κορίνα Κρέτσου, απαντώντας σε παρέμβαση του αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, στη διάρκεια συζήτησης στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου.
Η κ. Κρέτσου επισήμανε ότι η απορρόφηση αυτή επιτεύχθηκε χάρη στη δουλειά και της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, χάρη στο Συμβούλιο και χάρη στην Επιτροπή.
Αναφέρθηκε, μάλιστα, στην εμπειρία από την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία και αφού παρατήρησε πως το συμπέρασμα είναι «πως πρέπει να είμαστε ευέλικτοι» υπογράμμισε: «Υπάρχουν και έκτακτες περιστάσεις και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε γρήγορα. Και κάποιες υποθέσεις στη Γαλλία, ομοίως, όπως στην περίπτωση της Caterpillar, μας έδειξαν ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δείξουμε ευελιξία. Τα αποτελέσματα θα ήταν πολύ χειρότερα αν δεν είχαμε κάνει τις προσαρμογές και γι’ αυτό θεωρήσαμε ότι θα πρέπει να έχουμε κάποιους δείκτες, διότι ακόμη και σε πλούσιες χώρες έχουμε θύλακες φτώχειας, χαμηλά ποσοστά εκπαίδευσης κλπ. Έχουμε θέσει λοιπόν 80% κατά κεφαλήν ΑΕΠ, ποσοστό εκπαίδευσης, κλιματική αλλαγή, ανεργία… Προσπαθήσαμε να περιορίσουμε τις τεράστιες απώλειες και τα τεράστια οφέλη. Ευχαριστώ πολύ».
Ο κ. Παπαδημούλης είπε ότι εκτιμά ιδιαίτερα τη δουλειά της Επιτρόπου κ. Κρέτσου και εξέφρασε τη διαφωνία με την περικοπή κονδυλίων για πολιτικές συνοχής στο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης.
Ολόκληρη η ομιλία του Δημήτρη Παπαδημούλη:
«Θα ήθελα πρώτα απ’ όλα να πω ότι προσωπικά εκτιμώ ιδιαίτερα την προσπάθεια της Επιτρόπου, μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο να βρει την καλύτερη δυνατή ισορροπία. Γιατί γνωρίζω καλά ότι και μέσα στην Κομισιόν, υπάρχουν φανατικοί αντίπαλοι των πολιτικών συνοχής, που προσπαθούν με κάθε ευκαιρία -και το Brexit είναι μια απ’ αυτές, να περικόψουν τις πολιτικές συνοχής.
Ξεκινώ από τα αρνητικά κα Επίτροπε. Είμαι κατηγορηματικά αντίθετος – και εγώ και η πολιτική μου ομάδα, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τη μείωση των κονδυλίων στο νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο για τις πολιτικές συνοχής. Πιστεύουμε ότι είναι λάθος η περικοπή των πολιτικών συνοχής. Και νομίζω ότι αν θέλουμε να αποφύγουμε μια παγίδα, που μας έχουν στήσει, να αρχίσουν να τσακώνονται οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου με της Ανατολικής Ευρώπης -τα νέα μέλη της διεύρυνσης-, για το πώς θα μοιράσουν τη μειωμένη “πίτα”, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε ως Eυρωκοινοβούλιο, είναι να επιμείνουμε τους επόμενους μήνες στη θέση: ούτε ένα ευρώ μείωσης στις πολιτικές συνοχής – αντίθετα χρειάζεται ενίσχυση των πολιτικών αυτών.
Το άλλο αρνητικό είναι η εμμονή σε αυτή τη λογική της μακροοικονομικής αιρεσιμότητας, η οποία είναι, όχι απλώς αντίθετη με τη θέση που το Ευρωκοινοβούλιο έχει επανειλημμένα υιοθετήσει -και φυσικά και η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, αλλά είναι αντίθετη και με την κοινή λογική. Είναι αντίθετη με τα διδάγματα που μας δίνει η εμπειρία.
Σας θυμίζω ότι πριν από τρία περίπου χρόνια, η Κομισιόν ετοιμαζόταν να περικόψει τα κονδύλια των πολιτικών συνοχής για την Πορτογαλία και την Ισπανία, με όπλο την περίφημη μακροοικονομική αιρεσιμότητα. Απέφυγε να το κάνει και το γεγονός ότι ήταν λάθος αυτή η περικοπή, αποδείχθηκε από την εξέλιξη: Από το πώς πάνε τα πράγματα στην οικονομία και τις πολιτικές συνοχής και στην Ισπανία και στην Πορτογαλία και στη χώρα μου, την Ελλάδα, όπου η εφαρμογή κάποιων εξαιρετικών ρυθμίσεων έχει φέρει κάποια πολύ εξαιρετικά αποτελέσματα και η Ελλάδα είναι σήμερα πρώτη σε ρυθμούς απορρόφησης και παραγωγικής αξιοποίησης των κοινοτικών κονδυλίων, χάρη στο ότι εφαρμόστηκε με ανοιχτό μυαλό και όχι με δογματικό τρόπο η πολιτική συνοχής. Άρα, πρέπει να δούμε, με βάση την κοινή λογική, ότι χρειάζεται σε αυτά τα πράγματα περισσότερη ευελιξία.
Και έρχομαι τώρα σε ορισμένα ζητήματα που τα θεωρώ θετικά. Νομίζω ότι είναι θετική η αλλαγή στην κλείδα κατανομής του λεγόμενου “συστήματος του Βερολίνου”. Είναι σωστό και ειπώθηκε και από συναδέλφους άλλων πολιτικών ομάδων, ότι εκτός από το ΑΕΠ, μπαίνουν κι άλλα κριτήρια. Οι χώρες που έχουν μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας νέων, που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες πιέσεις από την κλιματική αλλαγή, που έχουν μεγαλύτερα προβλήματα για την ένταξη των μεταναστών ή την στήριξη των προσφύγων, δικαιούνται μεγαλύτερη βοήθειαδιότι έχουν περισσότερες ανάγκες. Και αυτό είναι θετικό και πρέπει να το στηρίξουμε. μακριά από μια λογική εθνικών εγωισμών.
Επίσης θεωρώ θετικό ότι γίνεται μια προσπάθεια απλούστευσης των διαδικασιών, αλλά με μια διατήρηση και των αναγκαίων ελέγχων – έτσι ώστε να διασφαλίζουν και οι Ευρωπαϊκοί Θεσμοί και οι Κυβερνήσεις και οι Περιφέρειες, ότι τα χρήματα αυτά που δίνονται για τις πολιτικές συνοχής θα πιάνουν πραγματικά τόπο, ότι θα πηγαίνουν στους πολίτες. Γιατί βλέπουμε και περιπτώσεις όπου καμιά φορά δεν γίνεται αυτό και πηγαίνουν προς άλλες κατευθύνσεις.
Θα συνεχίσω με ορισμένες ειδικές παρατηρήσεις: Θεωρώ ότι για την τεχνική βοήθεια είναι ευπρόσδεκτα τα flat rates, αλλά δεν νομίζω ότι είναι σωστό να πάμε σε ένα ποσοστό πλαφόν 2.5%. Νομίζω ότι θα πρέπει να παραμείνει στο 4%, γιατί έχουμε πολλά κράτη μέλη -πολλά από αυτά καινούρια, που χρειάζονται τεχνική βοήθεια, για να μπορέσουν να αξιοποιήσουν παραγωγικά τους πόρους. Άρα, να μείνει το 4%, διότι το 2.5% παραπέμπει σε ιδανικές συνθήκες διοίκησης, που δυστυχώς δεν ισχύουν.
Το δεύτερο είναι ότι δεν συμφωνώ με την μετατροπή του κανόνα ν+3 σε ν+2. Η πραγματικότητα έχει δείξει ότι δεν οδηγεί αυτό σε ταχύτερη υλοποίηση, γι’ αυτό και υιοθετήσαμε το ν+3. Επομένως, ας επιδιώξουμε τη βελτίωση της πραγματικότητας -τη βελτίωση των επιδόσεων δηλαδή, και όχι να αλλάξουμε έναν κανόνα που έχουμε θεσπίσει ακριβώς επειδή η πραγματικότητα μας το επέβαλλε.
Επίσης, πιστεύω ότι ο γενικός Κανονισμός, πρέπει να αφορά και το Rural Development Fund. Η εξαίρεσή του μου φαίνεται προβληματική.
Και τέλος, διαφωνώ κατηγορηματικά με τις περικοπές στο Interreg. Νομίζω ότι χρειάζεται ενίσχυση και όχι περικοπές, δεδομένου ότι είναι αναγκαίο εργαλείο για να υπηρετήσουμε και ευρύτερους στόχους της Ευρωπαϊκής πολιτικής. Η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο τα επόμενα χρόνια, τη διεύρυνσή της προς τα Δυτικά Βαλκάνια. Αν δεν ενισχύσουμε τα προγράμματα Interreg πώς θα υπηρετήσουμε το στόχο αυτής της πολιτικής; Σας ευχαριστώ».
Η Επίτροπος Κορίνα Κρέτσου απάντησε, μεταξύ άλλων, στον Δημήτρη Παπαδημούλη, ως εξής:
«Κύριε Παπαδημούλη,
Κανείς δε συμφωνεί με τις μειώσεις, όντως. Με την περίπτωση της Ελλάδας καθώς γνωρίζετε, λάβαμε αυτά τα έκτακτα μέτρα κι έτσι σήμερα, η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη για την απορρόφηση κονδυλίων στην περίοδο 2014-2020. Χάρη στη δουλειά και της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, χάρη στο Συμβούλιο και χάρη στην Επιτροπή, η Ελλάδα έχει την υψηλότερη απορρόφηση κονδυλίων για την περίοδο 2014-2020. Και για την Ελλάδα και για την Ισπανία και για την Πορτογαλία λοιπόν, η εμπειρία μας δείχνει ότι πρέπει να είμαστε ευέλικτοι.
Υπάρχουν και έκτακτες περιστάσεις και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε γρήγορα. Και κάποιες υποθέσεις στη Γαλλία, ομοίως, όπως στην περίπτωση της Caterpillar, μας έδειξαν ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δείξουμε ευελιξία.
Τα αποτελέσματα θα ήταν πολύ χειρότερα αν δεν είχαμε κάνει τις προσαρμογές και γι’ αυτό θεωρήσαμε ότι θα πρέπει να έχουμε κάποιους δείκτες, διότι ακόμη και σε πλούσιες χώρες έχουμε θύλακες φτώχειας, χαμηλά ποσοστά εκπαίδευσης κλπ. Έχουμε θέσει λοιπόν 80% κατά κεφαλήν ΑΕΠ, ποσοστό εκπαίδευσης, κλιματική αλλαγή, ανεργία… Προσπαθήσαμε να περιορίσουμε τις τεράστιες απώλειες και τα τεράστια οφέλη. Ευχαριστώ πολύ».