Σε υποχρεωτική αποζημίωση θα προχωρήσει το Δημόσιο σε χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν κατόρθωσαν επί σειρά ετών να αξιοποιήσουν τον τίτλο “Mεταφοράς Συντελεστή Δόμησης (ΜΣΔ)”, τον οποίο τους έχει δώσει το κράτος και τον έχουν στα χέρια τους, αλλά δεν μπορούν να τον αξιοποιήσουν.
Οι αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, επί σειρά ετών έκριναν αντισυνταγματικό το νομοθετικό πλαίσιο της ΜΣΔ, με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες να μην μπορούν να τον διαχειριστούν.
Σειρά κυβερνήσεων θεσμοθετούσαν συνεχώς αντισυνταγματικούς νόμους ΜΣΔ, οι οποίοι μπλοκάρονται ύστερα από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες πολίτες που έχουν τους τίτλους αυτούς ως αντάλλαγμα, καθώς δεν επιτρεπόταν να κτίσουν το διατηρητέο ή το ρυμοτομούμενο ακίνητό τους κ.λπ. δεσμεύτηκαν μαζί με την περιουσία τους σε αδράνεια.
Παράδειγμα
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο υποχρέωσε το Δημόσιο να καταβάλει σε ιδιοκτήτη οικοπέδου το ποσό των 447.418 €, που μαζί με τους νόμιμους τόκους έφτασε στο 1.137.000 €, καθώς ο τίτλος της ΜΣΔ που του είχε δοθεί παρέμενε ανενεργός επί 21 ολόκληρα χρόνια, λόγω της αντισυνταγματικότητας όλων των νόμων για την ΜΣΔ.
Ο πολίτης είχε στην ιδιοκτησία του μέσα στο εγκεκριμένο σχέδιο πόλεως του Δήμου Ελευσίνας πολίτης είχε οικόπεδο 6.600 τ.μ. Όμως, με αποφάσεις τόσο της νομαρχίας Αττικής όσο και του ΥΠΕΧΩΔΕ το επίμαχο οικόπεδο, χαρακτηρίστηκε ως χώρος πρασίνου. Κάτι που αυτόματα σηματοδότησε την υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη του.
Ο ιδιοκτήτης αιτήθηκε, αντί για την καταβολή αποζημίωσης, να λάβει τίτλο δικαιώματος ΜΣΔ. Πράγματι, αφού έγιναν οι αναγκαίες νομοθετικές ενέργειες, δηλαδή εκδόθηκε σχετική απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ και καταρτίστηκε σε συμβολαιογράφο η σχετική πράξη συναίνεσης, εκδόθηκε υπέρ του ιδιοκτήτη τίτλος ΜΣΔ.
Πριν καλά – καλά κρατήσει τον τίτλο ΜΣΔ, ήρθε η Ολομέλεια του ΣτΕ και έκρινε για ακόμη μια φορά αντισυνταγματικό το νομοθετικό πλαίσιο της μεταφοράς συντελεστή δόμησης (νόμος 2300/1995).
Το ΥΠΕΧΩΔΕ ύστερα εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία ανεστάλη γενικά η εφαρμογή των διατάξεων για τη ΜΣΔ, όπως ανεστάλη και η «εκτέλεση των τίτλων ΜΣΔ οι οποίοι είχαν ήδη εκδοθεί, προκειμένου να συνταχθεί νέο θεσμικό πλαίσιο εναρμονισμένο προς τις συνταγματικές επιταγές, όπως αυτές καθορίστηκαν από την απόφαση του ΣτΕ».
Μετά από αυτή την εξέλιξη, μηδενίστηκε η αξία του τίτλου της ΜΣΔ, αφού μετά την απόφαση του ΣτΕ, ήταν άκυρος ως αντισυνταγματικός και δεν μπορούσε πλέον να το χρησιμοποιήσει.
Έτσι, προσέφυγε στην Δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι υπέστη ζημιά η οποία ήταν ίση με την αξία του οικοπέδου του, που ανερχόταν στα 532.433 ευρώ.
Επιπρόσθετα ζήτησε να του καταβληθούν 111.794 ευρώ για διαφυγόντα κέρδη. Και αυτό γιατί, εάν εκμίσθωνε το ακίνητό του από το διάστημα της χορήγησης του τίτλου ΜΣΔ μέχρι την ημέρα κατάθεσης της αγωγής (δηλαδή για διάστημα 21 μηνών), θα εισέπραττε, λόγω της μεγάλης έκτασης και της προνομιακής θέσης του, το ποσό των 111.794 ευρώ.
Παράλληλα, ζήτησε να του καταβληθεί αποζημίωση 644.149 ευρώ σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί αδικαιολόγητου πλουτισμού του Δημοσίου.
Στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών έχασε την δικαστική μάχη στο σύνολό της και άσκησε έφεση.
Αντίθετα, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών αποφάνθηκε ότι “πρέπει να λάβει αποζημίωση για την αδυναμία του να πραγματοποιήσει τη ΜΣΔ στο ωφελούμενο ακίνητο, εξαιτίας του ότι ο τίτλος για τη ΜΣΔ που χορηγήθηκε από τον ΥΠΕΚΑ ήταν παράνομος, λόγω αντιθέσεως προς τις διατάξεις του Συντάγματος των διατάξεων του ν. 2300/1995, με βάση τις οποίες είχε εκδοθεί ο τίτλος αυτός».
Το Εφετείο επίσης αποφάνθηκε ότι η αποζημίωση που δικαιούται να λάβει είναι ίση με την αντικειμενική αξία του ακινήτου του, δηλαδή 447.424 ευρώ.
Όμως, από τα Διοικητικά Δικαστήρια δεν έγινε δεκτή η αξίωση του για διαφυγόντα κέρδη (καταβολή 21 μισθωμάτων) και για αποζημίωση περί αδικαιολογήτου πλουτισμού του Δημοσίου, αναφέρει η Ημερησία.
Με τη σειρά του το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε αναίρεση στο ΣτΕ κατά της εφετειακής απόφασης.
Το Β΄ Τμήμα απέρριψε την αναίρεση του Δημοσίου και επικύρωσε την εφετειακή απόφαση. Οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι ο τίτλος για τη ΜΣΔ «ήταν παράνομος, λόγω αντιθέσεως προς τις διατάξεις του Συντάγματος των διατάξεων του ν. 2300/1995, με βάση τις οποίες είχε εκδοθεί» και επομένως «θεμελιώνεται αξίωση για αποζημίωση λόγω της παρανομίας τίτλου ΜΣΔ».