Την ώρα που το “χτίσιμο” του αφορολόγητου προκαλεί εκνευρισμό για επιχειρηματίες και καταναλωτές η κυβέρνηση ετοιμάζεται μέσα στις επόμενες μέρες να οριστικοποιήσει τις αποφάσεις της για τα POS.
Η υπουργική απόφαση θα εκδοθεί στις επόμενες ημέρες και σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας Ημερησία, το θέμα απασχόλησε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες στο υπουργείο Οικονομικών και δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να υπάρξουν αλλαγές ως προς τις επιχειρήσεις που θα εγκαταστήσουν υποχρεωτικά POS ώστε οι καταναλωτές να πληρώνουν με πλαστικό χρήμα και να χτίζουν το αφορολόγητό τους.
Με βάση τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, πάντως, μέχρι τις 30 Ιουνίου, POS θα πρέπει να έχουν υποχρεωτικά εστιατόρια και καφετέριες, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι και άλλοι κλάδοι επισκευών, φροντιστήρια, μαγαζιά που πωλούν ρούχα και παπούτσια, κομμωτήρια, γυμναστήρια, φροντιστήρια, δικηγορικά γραφεία, ιατρεία, σημεία πληρωμής λογαριασμών τηλεπικοινωνιών και πρακτορεία του ΟΠΑΠ.
Οι 11 από τους 12 βασικούς κλάδους επιχειρήσεων για τις οποίες αναμένεται η υπουργική απόφαση, αφορούν υπηρεσίες και ένας εντάσσεται στην κατηγορία πώλησης αγαθών. Ειδικότερα:
- Εστίαση-μπαρ-καφέ
- Επισκευές
- Εκπαίδευση
- Ένδυση-υπόδηση
- Ενοικιάσεις
- Κομμωτήρια
- Γυμναστήρια
- Νομικές δραστηριότητες
- Ιατρικές υπηρεσίες
- Τηλεπικοινωνίες
- Ενέργεια
- Τυχερά παιχνίδια
Σχετικά με τα μικρά καταστήματα τροφίμων, στα ψιλικατζίδικα, και τα μπακάλικα, αυτά αναμένεται να ενταχθούν στο δεύτερο «κύμα» επιχειρήσεων που θα πρέπει να εγκαταστήσουν POS μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου.
Εκτός από την απόφαση για τα POS, αναμένονται και αλλαγές σε σχέση με το πλαστικό χρήμα, οι οποίες θα αφορούν:
- Στα τραπεζικά μέσα και τη μορφή τους, βάσει των οποίων θα αναγνωρίζονται οι ηλεκτρονικές πληρωμές για το χτίσιμο του αφορολόγητου ορίου
- Στις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων που θα εφοδιαστούν με συσκευές POS (πχ τι θα κάνουν σε περίπτωση βλάβης ή πτώσης του δικτύου κλπ)
Θα υπάρξει επίσης και ερμηνευτική εγκύκλιος με λεπτομέρειες για τον επιμερισμό της δαπάνης στις περιπτώσεις συζύγων. Ο νόμος προβλέπει πως «δύναται» να επιμερίζονται μεταξύ των συζύγων σε περίπτωση που στον έναν λείπουν και στον άλλον περισσεύουν δαπάνες, αλλά δεν έχει προσδιοριστεί ποιος και πώς θα κάνει τον επιμερισμό που χρειάζεται στο τέλος της χρονιάς.
Πηγή: Ημερησία