Ενάντια στις αρχές της Ευρώπης έκρινε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ότι κινείται ο νόμος για τις ομαδικές απολύσεις στην Ελλάδα, με αφορμή την εκδίκαση της υπόθεσης ΑΓΕΤ Ηρακλής. Αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την υπόθεση της ΑΓΕΤ Ηρακλής, που το 2013 της είχε απαγορευτεί να πραγματοποιήσει ομαδικές απολύσεις, από την τότε κυβέρνηση που είχε επικαλεστεί τις συνθήκες της οικονομικής κρίσης και τα υψηλά επίπεδα ανεργίας στη χώρα.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ο ελληνικός νόμος είναι ενάντια στους κανόνες της Ευρώπης, που ορίζουν ότι οι εταιρείες της Ευρώπης έχουν την ελευθερία να τακτοποιούν οι ίδιες τις υποθέσεις τους. «Ο ελληνικός νόμος και το Σύνταγμα αποτελούν σοβαρό εμπόδιο στην ελευθερία του κατεστημένου στην Ελλάδα», αναφέρεται σε σημείωμα του Δικαστηρίου.
Το Δικαστήριο αναγνώρισε ως υπεύθυνο για το μπλοκάρισμα των ομαδικών απολύσεων την ελληνική κυβέρνηση μόνο όμως «κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και ενδιαφέροντα για την προστασία των εργαζομένων και των ανέργων». Όπως ωστόσο σημειώθηκε, ο ελληνικός νόμος ήταν πολύ ασαφής κι έδωσε στις Αρχές αρμοδιότητες «πέραν των απαραιτήτων».
Το γεγονός ότι η Ελλάδα υποφέρει από οικονομική κρίσης και έχει υψηλά ποσοστά ανεργίας δεν είναι αρκετό για να μπλοκαριστούν σχέδια ομαδικών απολύσεων, σύμφωνα με την απόφαση. Η απόφαση αποτελεί ορόσημο για την πορεία των διαπραγματεύσεων για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, βασικό εμπόδιο της οποίας είναι οι αλλαγές και η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Οι δανειστές πιέζουν την Αθήνα να αλλάξει ο νόμος, ώστε να είναι πιο εύκολες για τους επιχειρηματίες οι ομαδικές απολύσεις, ενώ η ελληνική κυβέρνηση θέτει ως «κόκκινη γραμμή» της τη διατήρηση του τρέχοντος καθεστώτος στις ομαδικές απολύσεις.
ΕΣΕΕ: Ευθύνη της κυβέρνησης η εφαρμογή της απόφασης στην νομοθεσία
Η ανακοίνωση της ΕΣΕΕ για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με την υπόθεση των ομαδικών απολύσεων στην ΑΓΕΤ Ηρακλής. Αναντίστοιχο των προσδοκιών των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη για θωράκιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου απέναντι στη μονοσήμαντη επιβολή των οικονομικών ελευθεριών εμφανίζεται το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) μετά τη δημοσίευση της απόφασής του για την υπόθεση των ομαδικών απολύσεων στην ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ.
Η συγκεκριμένη απόφαση αναμένεται να εντείνει τις παράλογες απαιτήσεις των θεσμών που εκπροσωπούν τους δανειστές της χώρας, την ευθύνη όμως για τον τρόπο ενσωμάτωσης της απόφασης στην ελληνική νομοθεσία φέρει αποκλειστικά η ελληνική κυβέρνηση.
Δεδομένου ότι αυτό που αναμένεται πλέον είναι η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της υπόθεσης συνολικά, ζητούμε από την Κυβέρνηση λόγω της υποχρέωσης συμμόρφωσης στην απόφαση του ΔΕΕ (και όχι στους δανειστές) να λάβει υπόψη της την επίσημη και γραπτή συμφωνία της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων ότι δεν επιθυμούν κάποια αλλαγή στο εθνικό πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων, που έγινε αρχικά υπό το ILO το 2014 και επαναβεβαιώθηκε το 2016.
Η Κυβέρνηση παράλληλα οφείλει α) να λάβει υπόψη της τη συμφωνία εργοδοτών – εργαζομένων που περιέχεται στην από 22/1/2014 απόφαση για την αναβάθμιση των αρμοδιοτήτων και του ρόλου της Ολομέλειας του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας ως προς τη διαδικασία των ομαδικών απολύσεων και β) χωρίς καμία καθυστέρηση να ενισχύσει τον έλεγχο στις κρίσιμες διαδικασίες ενημέρωσης και διαβούλευσης των εργαζομένων στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων, όπως επίσης να αυστηροποιήσει και τα πρόστιμα σε περίπτωση παραβίασής τους. Είναι απαράδεκτο στη διαβάθμιση της σημασίας των παραβάσεων η έλλειψη ενημέρωσης και διαβούλευσης των εργαζομένων να είναι χαρακτηρισμένο ως παράβαση “χαμηλής προτεραιότητας”.
Η Κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να δηλώσει ανοιχτά ποιος είναι ο σκοπός των σχεδιαζόμενων παράλληλων παρεμβάσεων στις ομαδικές απολύσεις, στην απεργία και τον συνδικαλιστικό νόμο. Ποιες επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις σκοπεύουν να εξυπηρετηθούν ή ποιες επενδύσεις με την εγγύηση τριτοκοσμικών όρων εργασίας περιμένουν να γίνουν σε αντάλλαγμα της περαιτέρω μείωσης του επιπέδου προστασίας των εργαζομένων.
Σε κάθε περίπτωση το Υπουργείο Εργασίας πρέπει να προχωρήσει άμεσα στη λήψη αποφάσεων προκειμένου να ληφθούν τα απαραίτητα αντισταθμιστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της εργοδοτικής παραβατικότητας, κρίσιμη πτυχή της οποίας είναι οι εικονικές αναδιαρθρώσεις με μόνιμα θύματα τους εργαζομένους.