«Ναι» στην κατάργηση των προνομιακών επικουρικών συντάξεων που έπαιρναν επί χρόνια οι συνδικαλιστές λέει το Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ ταυτόχρονα με απόφαση σταθμό βάζει και εμπόδιο για τυχόν κυβερνητικές βλέψεις για νέες περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων, ξεκαθαρίζοντας τη συνταγματική υποχρέωση του κράτους για επαρκή χρηματοδότηση του όλου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (κύριων και επικουρικών) αλλά και την υποχρέωση επαναφοράς των συντάξεων (κύριων και επικουρικών) στα επίπεδα που ίσχυαν πριν από τον Ν. 4093/12.
Η νέα απόφαση του ΣτΕ, η οποία αναμένεται να λειτουργήσει ως «μπούσουλας» για το τι οφείλει να κάνει το κράτος- σύμφωνα με το Σύνταγμα- εν΄όψει των διαπραγματεύσεων, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας “Έθνος”, ξεκαθαρίζει ότι το κράτος έχει τη συνταγματική υποχρέωση για επαρκή χρηματοδότηση του όλου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (κύριων και επικουρικών) αλλά και την υποχρέωση επαναφοράς των συντάξεων στα επίπεδα που ίσχυαν πριν από την εφαρμογή του Ν.4093/12. Στο ίδιο δημοσίευμα αποσαφηνίζεται ότι:
Σε περιόδους εξαιρετικά δυσμενών δημοσιονομικών συνθηκών επιτρέπονται μειώσεις συντάξεων αλλά ύστερα από ειδικές μελέτες και όχι απεριόριστα, ώστε να μη θίγονται ο πυρήνας του κοινωνικο-ασφαλιστικού δικαιώματος και η ισότητα στην κατανομή των βαρών.
Οι περικοπές πρέπει να επιτρέπουν τη διαβίωση του συνταξιούχου με αξιοπρέπεια, εξασφαλίζοντάς του όχι μόνο τα στοιχειώδη για τη φυσική του υπόσταση αλλά και τη συμμετοχή του στην κοινωνική ζωή με τρόπο που δεν θα απέχει ουσιωδών από τις αντίστοιχες συνθήκες του εργασιακού του βίου.
Οι ειδικές μελέτες πρέπει να συνεκτιμούν τις επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων σε συνδυασμό με άλλα μέτρα (φορολογικά κ.α.)αλλά και με το σύνολο των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών.
Όταν ο νομοθέτης παίρνει μέτρα περικοπής συνταξιοδοτικών παροχών , ενόψει της συνταγματικής του υποχρέωσης να προβαίνει σε «προγραμματισμό και συντονισμό της οικονομικής δραστηριότητας για εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης» πρέπει προηγουμένως να έχει επιστημονικά τεκμηριωμένη μελέτη ότι τα μέτρα είναι πρόσφορα και αναγκαία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, ενόψει και των παραγόντων που το προκάλεσαν.
Το Σύνταγμα επιβάλλει στο κράτος να εξασφαλίζει στον συνταξιούχο ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης κοντά σε εκείνο του εργασιακού βίου. Δεν κατοχυρώνεται συνταγματικά η ευθεία αναλογία μεταξύ εισφορών και συνταξιοδοτικών παροχών.