Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των χωρών της Ευρωζώνης, που συνέρχονται σήμερα στις Βρυξέλλες με θέμα την ελληνική κρίση, έχουν μπροστά τους τρεις επιλογές, λέει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Les Echos ο διευθυντής think tank Bruegel, Γκούντραμ Βολφ.
Πρώτη επιλογή σύμφωνα με τον κ. Βολφ είναι να μπορούν να δεχθούν την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, πράγμα που θα γίνει αυτομάτως, εάν δεν υπάρξει κανένα νέο πρόγραμμα βοήθειας. Στην περίπτωση αυτή, οι τράπεζες δεν θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στη ρευστότητα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η δεύτερη επιλογή, αντίθετα θα ήταν η έναρξη συνομιλιών για ένα νέο πρόγραμμα. Εάν υπάρχει γρήγορα συμφωνία, οι τράπεζες θα μπορούσαν να ξανανοίξουν σχετικά σύντομα. Για την ελληνική πλευρά αυτό θα ήταν αποδεκτό, εάν στο κείμενο συμφωνίας υπάρχει σαφής μνεία για την ελάφρυνση του χρέους. Για τους πιστωτές η συγκρότηση μίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας θα ήταν στην περίπτωση αυτή μία κίνηση που θα τους καθησύχαζε.
Η τρίτη επιλογή θα ήταν μία σημαντική ελάφρυνση του χρέους κατά 100 δισεκατομμύρια ευρώ, για παράδειγμα, αλλά χωρίς νέο πρόγραμμα βοήθειας. Το θέμα με αυτήν την επιλογή θα ήταν εάν μπορεί κανείς να εμπιστευθεί τους Έλληνες ότι δεν θα κάνουν άλλες ανοησίες ζώντας με πιστώσεις. Ένας τρόπος για να διασφαλισθεί αυτό είναι να καταστεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) εργαλείο ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Στην περίπτωση αυτή, ο ESΜ να αναλάμβανε ντε φάκτο τον έλεγχο.
Ο κ. Γκούντραμ Βολφ θεωρεί ότι οι εταίροι θα είχαν τις σοβαρότερες απώλειες στην περίπτωση της πρώτης επιλογής, του Grexit. Ταυτόχρονα θα δημιουργείτο ένα άγνωστο μακροπρόθεσμο ρίσκο. “Εάν συνέβαινε αυτό, θεωρώ ότι η Άνγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ θα έφεραν πολύ βαριά πολιτική ευθύνη και “η Ιστορία θα τούς έκρινε πολύ αυστηρά. Σε είκοσι χρόνια, δεν θα έμενε παρά μόνο αυτό από την θητεία της Μέρκελ” σημειώνει ο κ. Βολφ.
Η τρίτη επιλογή είναι η λιγότερο πιθανή, θεωρεί ο διευθυντής του Bruegel, αλλά η δεύτερη είναι εφικτή, εάν γίνουν έξυπνοι χειρισμοί. Είναι , για παράδειγμα, δυνατόν να συνδεθεί η αποπληρωμή του χρέους με τον ρυθμό ανάπτυξης. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να εξηγηθεί στην γερμανική κοινή γνώμη. Θα είναι δύσκολο για τη κ. Μέρκελ, αλλά θα έλθει η στιγμή που οι πιστωτές θα έχουν να κάνουν δύσκολες επιλογές.
Το γαλλο-γερμανικό δίδυμο πρέπει να συνεργασθεί και να διαμορφώσει κοινή θέση. Πρέπει να υπάρξει μία συμφωνία που θα περιλαμβάνει την Ιταλία, για παράδειγμα. Δεν μπορεί να υπάρχει χωρισμός ανάμεσα στο βορρά και τον νότο.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τους κινδύνους που προέρχονται από το Grexit, ο κ. Γκούντραμ Βολφ δηλώνει ότι δεν θεωρεί ότι υπάρχει γεωπολιτικό ρίσκο, διότι δεν πιστεύει ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν μπορεί να πάρει μαζί του την Ελλάδα. Αντίθετα, σε πολιτικό επίπεδο, θα επρόκειτο για μία γιγάντια συλλογική ήττα για την Ευρωζώνη.
“Θα είχαμε τεράστιες απώλειες ως προς τη διεθνή μας θέση, περισσότερες από όσο μπορούμε να φαντασθούμε. Από οικονομικής απόψεως, υπάρχει ο φόβος ότι οι καταθέτες των περιφερειακών χωρών θα ήθελαν να μεταφέρουν τους λογαριασμούς τους στη Γερμανία για να εξασφαλίσουν τα ευρώ τους. Αρα, είναι επείγουσα η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης” καταλήγει ο κ. Βολφ.