Οι Έλληνες καταθέτες αποσύρουν τα χρήματά τους από τις ελληνικές τράπεζες και τα μεταφέρουν στις γερμανικές υποστηρίζει ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας Die Welt που αναπαράγει η εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ υποστηρίζοντας ότι για πρώτη φορά στα χρονικά οι καταθέσεις των Ελλήνων στη Γερμανία είναι σε τόσο υψηλό σημείο από το 2012.
Με βάση το ρεπορτάζ τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα αιμορραγούν ακατάπαυστα το 2015, καθώς η απειλή ενός Grexit ωθεί τους Έλληνες να σηκώνουν τα χρήματά τους από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Μόνο μέσα στον Απρίλιο οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 5 δισεκατομμύρια, τάση που αποτέλεσε συνέχεια του πρώτου τριμήνου, όπου οι εκροές έφτασαν τα 22 δισεκατομμύρια, ποσό που ισοδυναμεί με το περίπου 15% των συνολικών ελληνικών αποταμιεύσεων.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα φαίνεται ότι οι Έλληνες μεταφέρουν τα χρήματά τους σε μέρη που θεωρούν ασφαλέστερα. Είναι απλό: Ανοίγουν έναν λογαριασμό στο εξωτερικό και στη συνέχεια κάνουν εμβάσματα κατά βούληση. Δισεκατομμύρια έχουν φύγει έτσι προς Ελβετία. Αλλά και η Γερμανία είναι ένας ιδιαίτερα δημοφιλής προορισμός. Αυτό το αποδεικνύουν στοιχεία της ΕΚΤ: οι ελληνικές καταθέσεις στις γερμανικές τράπεζες από τον Ιανουάριο έως το Μάρτιο ανέβηκαν κατά €600 εκατομμύρια, φτάνοντας συνολικά στα € 3,8 δισεκατομμύρια – το υψηλότερο ποσό από το 2012.
Προκειμένου να αναπληρώσουν τις απώλειες, οι ελληνικές τράπεζες χρειάζονται όλο και μεγαλύτερη έκτακτη ρευστότητα από την ΕΚΤ. Κι εκείνη μπορεί να την εγκρίνει μόνο όσο τα πιστωτικά ιδρύματα είναι αξιόχρεα, σημειώνει η εφημερίδα. Αυτό ισχύει ακόμα, αν πιστέψει κανείς την επικεφαλής της επιβλέπουσας αρχής στην Ευρώπη, Ντανιέλ Νουαγί, σε δηλώσεις της στην «Welt am Sonntag». Όμως όσο περισσότερο εισρέει η έκτακτη ρευστότητα, τόσο αυξάνεται και η δυσπιστία έναντι του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Γι’ αυτό και ο Χανς Βέρνερ Ζιν, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ifo στο Μόναχο, ζητά να υπάρξουν άμεσα έλεγχοι στις κινήσεις κεφαλαίων.
Ο οικονομολόγος Κένεθ Ρογκόφ διατυπώνει την άποψη ότι η Ελλάδα χρειάζεται πέντε με δέκα χρόνια περιορισμών στις κινήσεις κεφαλαίων, για να εξυγιάνει την οικονομία της. Ο Χανς – Πέτερ Γκριούνερ του Πανεπιστημίου του Μάνχαϊμ, τον οποίο επίσης επικαλείται το δημοσίευμα, πιστεύει ότι η επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων είναι αναπότρεπτη, το αργότερο μόλις η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ. Διότι αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε θα σταματήσουν και οι έκτακτες εισροές από την ΕΚΤ.
Ωστόσο το τίμημα θα είναι υψηλό: «Ήδη η σκέψη της επιβολής ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων εντείνει τις εκροές χρημάτων προς το εξωτερικό», λέει ο Ανσγκάρ Μπέλκε από το Πανεπιστήμιο του Ντούιζμπουργκ. Εάν πραγματικά υπάρξουν περιορισμοί, τότε αυτό θα έχει πολλές παρενέργειες. «Οι επενδυτές από το εξωτερικό θα αποφεύγουν τη χώρα, διότι δε θα μπορούν εκεί να διακινήσουν ελεύθερα τα κεφάλαιά τους. Οι εγχώριοι αποταμιευτές και επενδυτές θα εξακολουθήσουν να στέλνουν τις περιουσίες τους εκτός της χώρας – απλώς μέσα στα καθορισμένα πλαίσια». Οι τράπεζες θα εξακολουθήσουν έτσι να αιμορραγούν, απλώς πιο αργά , λέει ο Μπέλκε εκτιμώντας, δε, ότι τα χρήματα που δεν μπορούν να φύγουν για το εξωτερικό, θα επενδυθούν σε ακίνητα, δημιουργώντας μέχρι και νέες φούσκες.
Στην περίπτωση της Κύπρου οι έλεγχοι οδήγησαν και σε δραστική μείωση των πιστώσεων από τις τράπεζες. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Γερμανικού Ινστιτούτου για την Οικονομική Έρευνα, Μαρσέλ Φράτζσχερ, οι έλεγχοι στις κινήσεις κεφαλαίων πρέπει να είναι η απολύτως τελευταία επιλογή, για να αποτρέψουν μία περαιτέρω εκροή κεφαλαίων και να σταματήσει την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος. «Έχουν τεράστιο κόστος για μια οικονομία διότι καταστρέφουν την ακόμα υφιστάμενη εμπιστοσύνη και αποτελούν στην πράξη μια κατάσχεση των αποταμιεύσεων. Γι’ αυτό και οι έλεγχοι αυτοί θα έπρεπε να επιβληθούν στην Ελλάδα μόνο αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις και δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική» υποστηρίζει.