Όλο και πιο κοντά στον γκρεμό πλησιάζει η Αθήνα εκτιμούν σε σημερινό άρθρο τους οι Financial Times, εξηγώντας παράλληλα πως η αδιαλλαξία της κυβέρνησης από τη μία και ο εκνευρισμός των εταίρων από την άλλη οδηγούν την Ελλάδα στη χρεοκοπία.
«Είναι πολύ εύκολο να είναι κανείς απαισιόδοξος για την Ελλάδα. Τα χρέη που λήγουν αυτό το καλοκαίρι είναι αρκετά για την οδηγήσουν στη χρεοκοπία. Περίπου 1,5 δισ. ευρώ πρέπει να αποπληρωθεί προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τον επόμενο μήνα, με τα πρώτα 300 εκατ. ευρώ στις 5 Ιουνίου» υπογραμμίζουν οι FT στο άρθρο τους που αναδημοσιεύει το Euro2day για να τονίσουν πως «το ποσό αυτό είναι ένα απλά ένα ορεκτικό σε σύγκριση με τα 3,4 δισ. ευρώ και 3,6 δισ. ευρώ που πρέπει να καταβληθούν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τους επόμενους μήνες».
Περιγράφοντας την κατάσταση της οικονομίας στη χώρα μας, οι FT αναφέρουν ότι υπάρχουν μόνο δύο λόγοι για αισιοδοξία:
Πρώτον, όσο θεόρατα και αν φαίνονται τα χρέη της Ελλάδας στην Αθήνα, είναι υπερβολικά μικρά σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι μόλις το 2% της Ευρωζώνης. Ακόμα και αν υπάρξει χρεοκοπία ή καθυστέρηση αποπληρωμής, το ελληνικό χρέος δεν απειλεί την ευρύτερη οικονομία. Οι ισχυρισμοί ότι η Ευρώπη είναι αντιμέτωπη με «μια στιγμή Lehman» είναι εντελώς άστοχοι. Οι υποχρεώσεις της αμερικάνικης επενδυτικής τράπεζας διαχέονταν σε ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Τα προηγούμενα προγράμματα διάσωσης μετέφεραν τα ελληνικά χρέη στους πιο ισχυρούς κρατικούς ισολογισμούς, που μπορούν εύκολα να προσφέρουν περισσότερη οικονομική ανακούφιση.
Ο δεύτερος λόγος για να ελπίζει κανείς είναι ότι τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα δεν είναι τόσο πολύπλοκα, όπως και η λύση τους. Η Ελλάδα θυμίζει την αρχετυπική επιχείρηση που παλεύει να επιβιώσει. Οι πιστωτές της, όπως μια τυπική τράπεζα, είδαν ότι τα συμφέροντα τους ευθυγραμμίζονται με αυτά της χώρας που αναδιοργάνωσαν τα χρέη της, με την προϋπόθεση ότι η Αθήνα θα χρησιμοποιούσε το περιθώριο για να επιδιορθώσει την οικονομία της και να κόψει τις σπατάλες. Το σχέδιο ήταν η Ελλάδα να δημιουργήσει επαρκή πλεονάσματα για να είναι σε θέση να αποπληρώσει τα χρέη της σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και οι ιδιώτες επενδυτές να αναλάβουν μεγαλύτερο βάρος.
Ενδεχομένως η αδιαλλαξία του ΣΥΡΙΖΑ και ο εκνευρισμός των εταίρων του στην Ευρωζώνη να καθιστά αδύνατη μια τελική συμφωνία. Αλλά δεδομένης της βλάβης που θα προέκυπτε από μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όλες οι πλευρές πρέπει να συνεχίζουν να πιέζουν για την επίτευξη της. Η έξοδος από το ενιαίο νόμισμα δεν θα έφερνε το τέλος στα ευρωπαϊκά προβλήματα της Ελλάδας, απλά θα άλλαζε την μορφή τους. Αν και ορισμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τείνουν ακόμα προς ένα «Grexit», η ηγεσία του κόμματος πρέπει να καταλάβει πως αυτό θα καταδίκαζε τα σχέδια του.
Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να επιβιώσει στην κυβέρνηση χωρίς το κουράγιο να μιλήσει ειλικρινά στους ψηφοφόρους. Η χώρα δεν έχει τους πόρους για να προστατέψει τους συνταξιούχους όπως είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και άρα οι υποσχέσεις πρέπει να τροποποιηθούν. Πέρασαν πέντε καυτά χρόνια στα οποία επενδύθηκαν δισεκατομμύρια ευρώ για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη και το ευρωπαϊκό σχέδιο σε τροχιά. Η τρομακτική κατάρρευση του επιπέδου ζωής στην Ελλάδα είναι ήδη μια μεγάλη τραγωδία. Θα ήταν ακόμα πιο τραγικό αν οι θυσίες της έγιναν τελικά για το τίποτα.