Μπορεί κάποιοι να τρομάζουν στο άκουσμα της λέξης νηστεία, ωστόσο η διαλειμματική νηστεία, που συνεχώς κερδίζει έδαφος την τελευταία πενταετία, όταν και ξεκίνησε από τις ΗΠΑ σαν τάση, φαίνεται να έχει πολλαπλά οφέλη για τον οργανισμό, σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα που αυξάνονται κατακόρυφα τον τελευταίο καιρό.
Ο δρ Πολ Φαρατζιάν, κλινικός διαιτολόγος διατροφολόγος και επιστημονικός συνεργάτης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, έδωσε συνέντευξη για το εν λόγω θέμα στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104, 9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ», με αφορμή την ομιλία του «Η σημασία της χρονοδιατροφής στη ρύθμιση του μεταβολισμού» στο 14ο Πανελλήνιο Συνέδριο Παχυσαρκίας, που διεξάγεται από την Πέμπτη σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.
Μεγαλύτερη απώλεια σωματικού λίπους
Αν και είναι ένας καινούριος ερευνητικός τομέας, ωστόσο είναι πολλά υποσχόμενος, δηλώνει ο κ. Φαρατζιάν και εξηγεί ότι δεν παίζει ρόλο μόνο το πόσο και το τι τρως, αλλά και ο χρόνος που το τρως.
«Αυτό που δείχνει η πλειονότητα των μελετών είναι ότι, λόγω μεταβολικών καταστάσεων κι ενός κιρκαδικού ρυθμού έκκρισης ορμονών στο ανθρώπινο σώμα, η ικανότητα μεταβολισμού της τροφής και αφομοίωσής της τις πρωινές ώρες έως και το μεσημέρι ή νωρίς το απόγευμα είναι καλύτερη απ΄ό,τι αργά το βράδυ. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα, δεν φαίνεται μόνο μεγαλύτερη απώλεια βάρους, αλλά και μεγαλύτερη απώλεια σωματικού λίπους, και ειδικά στην περιφέρεια της μέσης, που σημαίνει και μείωση σπλαχνικού λίπους, που είναι το κακό για τον οργανισμό μας λίπος».
Οφέλη για καρδιά – αναπνευστικό – ομορφιά
Υπάρχει μια καλύτερη ινσουλινοευαισθησία, άρα και μικρότερος κίνδυνος για διαβήτη τύπου 2, μας λέει ο διατροφολόγος και προσθέτει:
Υπάρχουν και άλλες επιδράσεις κυρίως στις αντιφλεγμονώδεις δράσεις του οργανισμού, στο μηχανισμό δηλαδή που έχει το ίδιο το σώμα να μάχεται τις ελεύθερες ρίζες και γενικά τις «απειλές» που δέχεται.
«Κάτι που έχει σαν συνέπεια την προστασία της καρδιάς, γενική αντιφλεγμονώδη δράση στο αναπνευστικό σύστημα, καθώς επίσης και αντιγηραντικές ιδιότητες».
Τρεις τύποι διαλειμματικής νηστείας
Η διαλειμματική νηστεία ή διαλείπουσα διατροφή έχει τρεις βασικούς τύπους σύμφωνα με τον κ. Φαρατζιάν:
1. Δύο μέρες της εβδομάδας με πολύ λίγες θερμίδες, που ακολουθούνται από μέρες φυσιολογικής διατροφής.
2. Σε πιο ακραία μορφή, να αφήνει κάποιος μέρες κενές από θερμίδες, δηλαδή να πίνει μόνο υγρά και τις υπόλοιπες μέρες κανονική διατροφή.
3. Η πιο ήπια μορφή διαλειμματικής νηστείας είναι το γνωστό πλέον 16/8, δηλαδή τρώμε σε διάστημα 8 ωρών και τις υπόλοιπες 16 δεν τρώμε, ή 18/6 που κάνουν κάποιοι, αν μπορούν να αφήσουν το στομάχι τους κενό περισσότερες ώρες.
Μετά τις μέρες ή ώρες νηστείας ακολουθείται κανονική διατροφή
Ο κ. Φαρατζιάν τονίζει ότι τις μέρες ή τις ώρες που ακολουθούν τη νηστεία δεν τρώμε σαν να μην υπάρχει αύριο, αν θέλουμε να χάσουμε κιλά, αλλά ακολουθούμε μια κανονική διατροφή.
Επίσης, διευκρινίζει ότι, για να δώσει η διαλειμματική νηστεία τα μέγιστα οφέλη, το τελευταίο γεύμα πρέπει να γίνεται στις 4 ή το αργότερο στις 6 το απόγευμα.
«Το να μεταφέρει κάποιος το βραδινό φαγητό μετά τις έξι φαίνεται ότι κυρίως σε επίπεδο απώλειας λίπους και ειδικά κοιλιακού λίπους δεν δουλεύει».
(Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ – ΜΠΕ)