Στο «ΒECOMING – Η δική μου ιστορία», τα απομνημονεύματά της Μισέλ Ομπάμα, η πρώην Πρώτη Κυρία του Λευκού Οίκου καλεί τους αναγνώστες στον κόσμο της, καταγράφοντας τις εμπειρίες που τη διαμόρφωσαν –από την παιδική της ηλικία στο Σάουθ Σάιντ, τη Νότια Πλευρά του Σικάγου μέχρι τα χρόνια που, ως στέλεχος εταιρείας, πάσχιζε να εξισορροπεί τις απαιτήσεις της μητρότητας και της εργασίας, και από εκεί στην εποχή που έζησε στον Λευκό Οίκο μέχρι τη μετάβασή της και πάλι στην ιδιωτική ζωή.
Ακολουθούν αποσπάματα από το βιβλίο της Μισέλ Ομπάμα, από προδημοσίευση που εξασφάλσε το «Πρώτο Θέμα».
Ας δούμε πως περιγράφει η ίδια την πρόταση γάμου που δέχτηκε τον Ιούλιο του 1991 από τον Μπάρακ Ομπάμα.
Επεισοδιακή πρόταση γάμου
«Έτσι για να το γιορτάσουμε από νωρίς, τη μέρα κιόλας που τελείωσε τις εξετάσεις –31 Ιουλίου 1991– κλείσαμε τραπέζι στο Γκόρντον, ένα εστιατόριο στο κέντρο. Ήταν ένα από τα αγαπημένα μας μέρη, κάπως σαν στέκι για ειδικές περιστάσεις, με απαλό φωτισμό αρντεκό και κατάλευκα τραπεζομάντιλα και μενού με χαβιάρι και αγκιναροκεφτέδες.
Ήταν κατακαλόκαιρο και ήμασταν ευτυχισμένοι. Στο Γκόρντον παραγγέλναμε με τον Μπαράκ πάντα όλα τα πιάτα. Πήραμε τα μαρτίνι μας και τα ορεκτικά μας. Διαλέξαμε ένα καλό κρασί για το κύριο πιάτο μας. Ήμασταν ικανοποιημένοι, συζητούσαμε χαλαρά, λέγαμε πού και πού και καμιά σαχλαμάρα. Προς το τέλος του δείπνου, ο Μπαράκ μού χαμογέλασε και ξανάπιασε το θέμα του γάμου.
Έπιασε το χέρι μου και μου είπε ότι μολονότι με αγαπούσε με όλο του το είναι, εξακολουθούσε να μην καταλαβαίνει ποιο ήταν το νόημα. Ξαφνικά ένιωσα το αίμα να καίει τα μάγουλά μου. Ήταν σαν να μου πάτησε κάποιο κουμπί – από εκείνα τα μεγάλα, κόκκινα κουμπιά που αναβοσβήνουν και περιμένεις να τα δεις σε εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας, περιστοιχισμένα από προειδοποιητικές επιγραφές και χάρτες εκκένωσης του χώρου. Είμαστε σοβαροί; Θα πιάσουμε πάλι αυτή την κουβέντα;
[…]
«Αν δεσμευόμαστε» είπα όσο πιο άχρωμα μπορούσα, «γιατί να μη δώσουμε νομική μορφή στη δέσμευση αυτή; Πώς θα θιγόταν η αξιοπρέπειά σου από κάτι τέτοιο;». Ακολούθησαν όλα τα γνωστά στάδια του φαύλου κύκλου των αμετακίνητων επιχειρημάτων. Έχει σημασία ο γάμος; Γιατί έχει σημασία; Είναι στα καλά του; Είμαι στα καλά μου; Τι μέλλον θα έχουμε αν δεν μπορούμε να το λύσουμε αυτό; Δεν τσακωνόμασταν, διαπληκτιζόμασταν με άψογο δικηγορικό στιλ. Ανταλλάσσαμε επιθέσεις και αντεπιθέσεις, ξεψαχνίζαμε και ανακρίναμε, αλλά ήταν ολοφάνερο ότι εγώ ήμουν πιο φουντωμένη. Εγώ μιλούσα περισσότερο.
Το…γλυκό με το διαμάντι
Τελικά, ήρθε ο σερβιτόρος με τον δίσκο του γλυκού, σκεπασμένο με ασημένιο καπάκι. Τον τοποθέτησε μπροστά μου και σήκωσε το καπάκι. Ήμουν τόσο ενοχλημένη που αρχικά δεν έστρεψα καν τα μάτια μου στο γλυκό, αλλά όταν τα κατέβασα να το δω, υπήρχε ένα μαύρο βελούδινο κουτί εκεί που θα ’πρεπε να βρίσκεται το κέικ σοκολάτας. Μέσα του υπήρχε ένα διαμαντένιο μονόπετρο.
Ο Μπαράκ με κοίταξε πειραχτικά. Είχα τσιμπήσει κανονικά. Ήταν όλα σχεδιασμένα. Μου πήρε ένα δευτερόλεπτο μέχρι να καταλαγιάσει ο θυμός και να νιώσω το ευχάριστο σοκ. Μου είχε σπάσει τα νεύρα επειδή ήταν η τελευταία φορά που θα επικαλούνταν τα ανόητα επιχειρήματά του εναντίον του γάμου και δεν θα τα χρησιμοποιούσε ποτέ ξανά όσο θα ζούσαμε μαζί. Το ζήτημα είχε κλείσει.
Γονάτισε και με συναισθηματική χροιά στη φωνή του με ρώτησε εντελώς σοβαρά αν θα ήθελα, παρακαλώ, να του κάνω την τιμή να τον παντρευτώ. Αργότερα θα μάθαινα ότι είχε ήδη μιλήσει με τον αδελφό μου και τη μητέρα μου και είχε ζητήσει από πριν και τη δική τους έγκριση. Μόλις είπα ναι, έχω την εντύπωση ότι όλοι στο εστιατόριο ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.
Ένα ολόκληρο λεπτό, μπορεί και δύο, έμεινα να χαζεύω άφωνη το μονόπετρο στο δάχτυλό μου. Κοίταξα τον Μπαράκ για να βεβαιωθώ ότι όλα είχαν συμβεί στην πραγματικότητα. Εκείνος χαμογελούσε. Με είχε αιφνιδιάσει εντελώς.
Κατά κάποιον τρόπο, είχαμε βγει και οι δύο νικητές. «Τώρα» είπε απαλά, «ελπίζω να το βουλώσεις».
Τα παιδικά χρόνια στο Σικάγο
Με ζεστασιά και χιούμορ, η κυρία Ομπάμα περιγράφει στο BECOMING τους θριάμβους και τις απογοητεύσεις της, τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές, καθώς ξεδιπλώνει την ιστορία της όπως την έζησε – με τα δικά της λόγια και με τους δικούς της όρους. Μερικές από τις ιστορίες που μοιράζεται με τους αναγνώστες της περιλαμβάνουν:
Πώς ήταν να μεγαλώνει στο Σάουθ Σάιντ του Σικάγου, σε μια στοργική μεσοαστική οικογένεια Αφροαμερικανών που ζούσε σε ένα μικρό διαμέρισμα πάνω από το σπίτι της θείας της, Ρόμπι, και πώς η γειτονιά της άλλαξε πρόσωπο κατά τη διάρκεια της «φυγής των λευκών».
[…]
Τα χρόνια της στο Πρίνστον, όπου ήταν από τους λίγους Αφροαμερικανούς φοιτητές, και όπου είχε αφοσιωθεί στον στόχο της να πετύχει – έχοντας μάθει να αποκλείει τους αμφισβητίες, όπως η σχολική σύμβουλός της στο λύκειο, που της είχε πει ότι δεν ήταν φτιαγμένη για τα κορυφαία πανεπιστήμια της Άιβι Λιγκ.
Την πρώιμη επαγγελματική της ζωή, ως δικηγόρος-πτυχιούχος του Χάρβαρντ, συνεργάτης σε μια κορυφαία δικηγορική εταιρεία του Σικάγου, όπου ανέλαβε τον ρόλο του μέντορα ενός νεαρού ασκούμενου ονόματι Μπαράκ Ομπάμα, ενός «μονόκερου» που θα γινόταν ο έρωτας της ζωής της παρά τις μεγάλες διαφορές στις εμπειρίες και την προσωπικότητα του καθενός.
[…].
Οι δυσκολίες προσαρμογής
Τους ειλικρινείς προβληματισμούς της σχετικά με την προσαρμογή στην πραγματικότητα του γάμου, μεταξύ άλλων τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της στην προσπάθειά τους να αριστεύσει ο καθένας τους στον τομέα που είχε επιλέξει και παράλληλα να αποκτήσουν και να αναθρέψουν δύο παιδιά σε μια εποχή που εκείνος επιδίωκε πολιτική καριέρα την οποία εκείνη ποτέ δεν ήθελε πραγματικά.
Τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η ίδια, και μαζί της ο Μπαράκ Ομπάμα, στην προσπάθειά της να μείνει έγκυος, καθώς και οι πιέσεις στον γάμο τους που τους οδήγησαν να καταφύγουν σε σύμβουλο γάμου – μια διαδικασία μέσω της οποίας αναγνώρισε τον δικό της ρόλο στην ευτυχία της.
[…]
Η ζωή στον Λευκό Οίκο
Τα πάνω και τα κάτω των χρόνων που έζησε στον Λευκό Οίκο, καθώς ως Πρώτη Κυρία τον άνοιξε και τον συνέδεσε άμεσα με τους νέους. Το πώς δημιούργησε έναν λαχανόκηπο και εισήγαγε ουσιαστικές πρωτοβουλίες που ταίριαζαν με το δικό της στιλ, υποστηρίζοντας τις γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια, τονίζοντας τη σημασία της εκπαίδευσης, δημιουργώντας προγράμματα που βοηθούσαν τις οικογένειες να ακολουθούν πιο υγιεινή και δραστήρια ζωή. Τη συνεργασία της με τις οικογένειες των στρατευμένων και τη χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να φτάσει το μήνυμά της όσο το δυνατόν πιο μακριά. Ως αποτέλεσμα αυτών των πρωτοβουλιών, 45 εκατομμύρια παιδιά άρχισαν να παίρνουν πιο υγιεινό πρόγευμα και γεύμα, 11 εκατομμύρια μαθητές είχαν 60 λεπτά σωματικής άσκησης καθημερινά και οι επιχειρήσεις πείστηκαν να προσλάβουν ή να εκπαιδεύσουν περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια βετεράνους και συζύγους στρατευμένων.
Τις έντονες επικρίσεις που δεχόταν –για τους αγώνες της, το ντύσιμο και το χτένισμά της– και το πώς ανέπτυξε μια «στρατηγική μόδας» για να στρέψει την προσοχή στους στόχους της, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα τον σύζυγό της μέσα από δύο ιστορικές θητείες και μεγαλώνοντας δύο κορίτσια στην ανάπτυξη.
[…]
Τις σκέψεις της για τη μετάβασή της από τον ρόλο της Πρώτης Κυρίας πίσω στην ιδιωτική ζωή του απλού πολίτη, καθώς ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο στο ταξίδι της ζωής της και επιδιώκει να συνεχίσει να επηρεάζει θετικά τις ζωές των άλλων σε όλο τον κόσμο. «Δεν είναι θέμα τελειότητας» γράφει. «Δεν έχει να κάνει με το πού θα καταλήξεις. Υπάρχει δύναμη στο να αφήνεις τον εαυτό σου να ακούγεται και να γίνεται γνωστός, στο να είσαι κυρίαρχος της μοναδικής σου ιστορίας, να χρησιμοποιείς την αυθεντική φωνή σου. Και υπάρχει χάρη στο να είσαι πρόθυμος να γνωρίσεις και να ακούσεις τους άλλους. Να, κατά τη γνώμη μου, πώς γινόμαστε κάτι».
[…]
Η προώθηση του βιβλίου
Κατά τον χρόνο της έκδοσης, η κυρία Ομπάμα ξεκινά μια περιοδεία σε δέκα πολιτείες την οποία οργανώνει η εταιρεία Live Nation, που διαθέτει έναν μεγάλο κατάλογο από διάσημους παρουσιαστές/συντονιστές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η περιοδεία των ΗΠΑ ξεκινάει από την πατρίδα της κυρίας Ομπάμα, το Σικάγο, με την Όπρα Γουίνφρεϊ σε ρόλο συντονιστή. Η κυρία Ομπάμα και η Live Nation παραχωρούν το 10% από τα έσοδα των εισιτηρίων κάθε περιοδείας σε τοπικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων, αλλά όχι περιορισμένων μόνο σε αυτές, φιλανθρωπικών, σχολικών και κοινοτικών ομάδων – δίνοντας χιλιάδες δωρεάν εισιτήρια σε ανθρώπους σε όλη τη χώρα, ειδικά σε νέους ανθρώπους που μεγαλώνουν σε κοινότητες σαν τη δική της.
Μια περιοδεία για την προώθηση του βιβλίου στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Γερμανία έχει προγραμματιστεί για τις 3-7 Δεκεμβρίου. Πληροφορίες σχετικά με το βιβλίο διατίθενται στους καταναλωτές στο www.becomingmichelleobama.com.
Το βιβλίο κυκλοφορεί στην ελληνική γλώσσα για την Ελλάδα και την Κύπρο, ταυτόχρονα με τις ΗΠΑ από την νέα εκδοτική Εταιρία AΘens Bookstore Publications.
Από σήμερα, το βιβλίο διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία!
διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο protothema.gr