Η Σερβία, έχει μια εδραιωμένη κουλτούρα οπλοκατοχής, ιδίως στις αγροτικές περιοχές, αλλά και αυστηρούς νόμους για τον έλεγχο των όπλων.
Τα τελευταία 24ωρα η χώρα μαστίζεται από δύο πολύνεκρα περιστατικά. Το πρωί της Τετάρτης (3/5) ένας 13χρονος μαθητής άνοιξε πυρ εναντίον των συμμαθητών του σκοτώνοντας οκτώ εξ αυτών και τον φύλακα του σχολείου, χρησιμοποιώντας δύο όπλα που είχαν κρύψει οι γονείς του στο σπίτι του. Το βράδυ της Πέμπτης (4/5), ένας 21χρονος άνοιξε πυρ μπροστά από σχολείο στο Μλαντένοβατς, και στην συνέχεια σκόρπισε τον θάνατο στα χωριά Ντούμπονα και Σέπσιν, πυροβολώντας μέσα από το αυτοκίνητο του, με αυτόματο όπλο, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 10 άτομα.
Πώς η Σερβία γέμισε με όπλα
Οπως αναφέρει το Reuters, oλόκληρα τα δυτικά Βαλκάνια έχουν κατακλυστεί από εκατοντάδες χιλιάδες παράνομα όπλα μετά τους πολέμους της δεκαετίας του 1990 στην Κροατία, τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο, όπου οι Σέρβοι πολέμησαν άλλες εθνοτικές ομάδες που αποτελούσαν μαζί την πρώην ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία.
Οι τότε Σερβικές Αρχές προώθησαν εθνικιστικές πολιτικές και χρησιμοποίησαν τα μέσα ενημέρωσης για να παρουσιάσουν εγκληματίες πολέμου και πρόσωπα του υποκόσμου ως ήρωες και υπερασπιστές των σερβικών εδαφών. Στη δεκαετία του 1990 δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν σε πυροβολισμούς τύπου συμμορίας.
Η Σερβία βρίσκεται στην 3η θέση, σε όπλα ανά κάτοικο
Δεκάδες χιλιάδες παράνομα πυροβόλα όπλα έχουν έκτοτε παραδοθεί ή καταχωριστεί στο πλαίσιο αμνηστίας. Ωστόσο, η Σερβία εξακολουθεί να βρίσκεται στην τρίτη θέση πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Υεμένη με 39 πυροβόλα όπλα ανά 100 άτομα, μαζί με τον πρώην ομοσπονδιακό εταίρο της, το Μαυροβούνιο, σύμφωνα με την έρευνα για τα φορητά όπλα του 2018.
Το κυνήγι είναι ευρέως διαδεδομένο, καθώς πάνω από 78.000 από τα 6,6 εκατομμύρια κατοίκους της Σερβίας έχουν άδεια κυνηγετικών όπλων, ενώ πολλές οικογένειες έχουν όπλα στα νοικοκυριά τους εδώ και γενιές. Ωστόσο, οι μαζικές δολοφονίες από πυροβολισμούς, είναι συγκριτικά σπάνιες στη χώρα.
Οι νόμοι για να πάρει κάποιος όπλο
Άτομα άνω των 18 ετών μπορούν να κατέχουν πυροβόλα όπλα μόνο με άδεια που εκδίδεται μετά από ενδελεχή έλεγχο του ιστορικού τους από την αστυνομία. Η ιατρική εξέταση είναι επίσης υποχρεωτική και πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε πέντε χρόνια.
Δεν πρέπει να υπάρχει ιστορικό εγκληματικότητας, ψυχικής διαταραχής, χρήσης αλκοόλ ή παράνομων ουσιών, τα πυροβόλα όπλα πρέπει να φυλάσσονται κλειδωμένα σε ειδική οπλοθήκη και μπορούν να κατασχεθούν εάν ο ιδιοκτήτης κριθεί ανεύθυνος.
Οι κάτοχοι όπλων υποχρεούνται επίσης να περάσουν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα και ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τη νομοθεσία περί όπλων. Η άδειας κατοχής πυροβόλου όπλου, δεν επιτρέπει από μόνη της στον κάτοχό της να μεταφέρει το όπλο οπουδήποτε εκτός σπιτιού. Οι άδειες κρυφής οπλοφορίας είναι πολύ δύσκολο να αποκτηθούν στην Σερβία.
Οι μαζικές δολοφονίες που συγκλόνισαν τη Σερβία
Δεν έχει μεγάλο παρελθόν μαζικών δολοφονιών η Σερβία, παρά την μεγάλη οπλοκατοχή που παρατηρείται στη χώρα, όπως αναφέρει το Reuters.
Στην μαζικότερη δολοφονία που σημειώθηκε στη Σερβία από τη δεκαετία του 1990, ο Ljubisa Bogdanovic σκότωσε 14 άτομα στο χωριό Velika Ivanca, το 2013, προτού αυτοκτονήσει.
Ο Nikola Radosavljevic σκότωσε εννέα και τραυμάτισε πέντε στο ανατολικό χωριό Jabukovac στις 27 Ιουλίου 2007, όπου στη συνέχεια βρέθηκε σε ψυχιατρικό ίδρυμα.
Ο Rade Sefer σκότωσε έξι καλεσμένους στο γάμο του γιου του στη βόρεια πόλη Senta το 2015 και στη συνέχεια σκοτώθηκε επί τόπου από έναν άλλο άνδρα με μια καρέκλα.
Ένα χρόνο αργότερα, το 2016, ο Sinisa Zlatic σκότωσε πέντε άτομα με τουφέκι επίθεσης σε καφετέρια στην πόλη Zitiste, επίσης στα βόρεια της Σερβία, προτού συλληφθεί και καταδικαστεί. Όλοι αυτοί οι δράστες ήταν ενήλικες.