Της Αγγελικής Σπανού
Η ίδρυση από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου νέου κόμματος στην Τουρκία με το όνομα «Κόμμα του Μέλλοντος» είναι το αποκορύφωμα της κρίσης που σοβεί στο εσωτερικό του Ισλαμικού – συντηρητικού κόμματος ΑKΡ, του κόμματος του Ρ. Τ. Ερντογάν. Για τον πρώην σύμβουλο του Ερντογάν, Α. Μπεκί, σύμφωνα με δηλώσεις του στη γαλλική εφημερίδα «Le Figaro», «η αντίστροφη πορεία του AKP στις τελευταίες εκλογές αποκάλυψε τις εσωτερικές διαφωνίες, που υπήρχαν εδώ και μερικά χρόνια σε θέματα, όπως ο τυχοδιωκτισμός στην εξωτερική πολιτική, η οικονομική κακοδιαχείριση της χώρας, ακόμα και η αυξανόμενη συγκέντρωση εξουσιών στα χέρια ενός ανθρώπου».
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου είναι ο θεωρητικός της πολιτικής των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» και βασικός αρχιτέκτονας της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ. Δεν είναι ο μοναδικός πρώην συνεργάτης του Τούρκου προέδρου που απομακρύνεται, καθώς και ο πρώην υπουργός Οικονομίας Αλί Μπαμπατσάν ανακοίνωσε ότι πρόκειται να ιδρύσει το δικό του κόμμα τις επόμενες εβδομάδες, υποστηριζόμενος από τον πρώην πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ. Και οι δύο, Νταβούτογλου και Μπαμπατσάν, φιλοδοξούν να εκφράσουν το κύμα απογοήτευσης που διογκώνεται ανάμεσα στους υποστηρικτές του AKP, με προφανή στόχο την προετοιμασία για τις εκλογές του 2023, όταν -κατά κάποιες εκτιμήσεις- μπορεί να ενώσουν τις δυνάμεις τους.
Για πρώτη φορά ο Ερντογάν αποκτά πολιτικούς αντιπάλους μέσα από τα σπλάχνα του κόμματός του. Και δεν είναι μόνο αυτό. Απέναντί του έχει τον χαρισματικό δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης Ε. Ιμάμογλου που είναι το ανερχόμενο αστέρι της τουρκικής πολιτικής ζωής και που κέρδισε τον μεγαλύτερο δήμο της χώρας παρά τη λυσσαλέα του προσπάθεια να το αποτρέψει. Μπορεί να προέρχεται από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, CHP, αλλά έχει ευρεία αποδοχή και είναι ιδιαίτερα συναινετικός.
Ακριβώς επειδή για πρώτη φορά η πολιτική ηγεμονία του Ερντογάν απειλείται, διπλωματικές πηγές πιστεύουν ότι είναι ικανός από τα πάντα: Από το να παίξει το χαρτί της απειλής πολέμου μέχρι να πάει σε πρόωρες εκλογές σε ένα σκηνικό εθνικού κινδύνου.
Παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας σημειώνουν ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μιλήσει κανείς με ασφάλεια για αρχή του τέλους της εποχής Ερντογάν. Ομως πρέπει να αναδειχθεί ότι οι πολιτικές πιέσεις που δέχεται ο Τούρκος πρόεδρος στο εσωτερικό συνδέονται με τον τρόπο που ασκεί εξωτερική πολιτική.