Το μύρο (σμύρνα) θεωρείται πως ήταν η βάση του αρώματος που προοριζόταν για την τελευταία βασίλισσα της Αιγύπτου, καθώς η φυσική ρητίνη υπήρχε σε πολλά ακανθώδη δέντρα στο Κέρας της Αφρικής και στην Αραβική Χερσόνησο.
Το «άρωμα της Κλεοπάτρας», ένα από τα βασικά εκθέματα μιας έκθεσης του National Geographic στην Ουάσιγκτον με ευρήματα από το Τελ ελ Τιμάι της Αιγύπτου, ανασύνθεσαν δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου της Χαβάης, ο Ρόμπερτ Λίτμαν και ο Τζέι Σίλβερστιν, βασιζόμενοι σε υπολείμματα που βρέθηκαν σε έναν αρχαίο αμφορέα.
Η συνταγή βρέθηκε μετά από δεκαετείς ανασκαφές κοντά στο Κάιρο και το άρωμα είναι ένα μείγμα από σμύρνα (μύρο), ελαιόλαδο, κάρδαμο και κανέλα, πολύ πιο παχύρρευστο και με πολύ πιο έντονη οσμή σε σχέση με τα σύγχρονα αρώματα, μια οσμή που διαρκεί πολύ περισσότερο στο σώμα.
«Πόσο συναρπαστικό είναι να μυρίζεις ένα άρωμα που κανένας δεν έχει μυρίσει εδώ και 2.000 χρόνια και ίσως φορούσε η Κλεοπάτρα», παρατήρησε ενθουσιασμένος ο καθηγητής Λίτμαν. «Ηταν το αντίστοιχο του Chanel No. 5 της αρχαίας Αιγύπτου. Το πολυτιμότερο άρωμα του αρχαίου κόσμου», πρόσθεσε.
«Το βρίσκω πολύ ευχάριστο, αν και διατηρείται η οσμή περισσότερο από τα σύγχρονα αρώματα. Τα αρχαία ήταν πολύ πιο παχύρρευστα από αυτά που χρησιμοποιούμε σήμερα, ήταν σαν ελαιόλαδο», εξήγησε ο δρ Λίτμαν.
Η γνωστή αμερικανίδα αρωματοποιός Μάντι Αφτελ υποστηρίζει πάντως πως, αν και η ανασύνθεση του αρώματος ήταν απολύτως ακριβής, είναι δύσκολο να πει κανείς αν ήταν αυτό ακριβώς που φορούσε η Κλεοπάτρα.
Η περιοχή της Αιγύπτου, όπου βρέθηκε η συνταγή του «αρώματος της Κλεοπάτρας», ιδρύθηκε πριν από εξήμισι χιλιετίες και ήταν γνωστό κέντρο παραγωγής των δύο πιο γνωστών ντόπιων αρωμάτων, του Μενδησιανού και του Μετοπιανού. Στο σημείο βρέθηκαν κλίβανοι του 3ου π.Χ. αιώνα και από τη χημική ανάλυση προέκυψε ότι επρόκειτο για ένα αρωματοποιείο, όπου χρησιμοποιούσαν άργιλο για να κατασκευάζουν φιαλίδια για αρώματα.