Προσπάθησε να φέρει τον χριστιανισμό σε άγρια φυλή στα νησιά Άνταμαν, ένα μικρό νησί στην Ινδία και βρήκε τραγικό θάνατο από τα βέλη τους. Λίγο πριν σκοτωθεί,ο Αμερικανός ιεραπόστολος Τζον Αλεν Τσάου, είχε γράψει: «Θεέ μου, δεν θέλω να πεθάνω».
Αποσπάσματα των όσων έγραφε στο ημερολόγιο του δημοσίευσε η Washington Post.
Σε αυτά, λοιπόν, φαίνεται η αποφασιστικότητά του να επικοινωνήσει (παρόλο που ήταν παράνομο) με την άγρια φυλή που ζει στη νήσο του Βόρειου Σέντινελ.
«Μπορεί ο κόσμος να με περνάει για τρελό, όμως πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να μεταφέρω το κήρυγμα του Ιησού σε αυτούς τους ανθρώπους», έγραφε ο Τσάου στις 16 Νοέμβρη και συγκεκριμένα λίγες ώρες πριν εγκαταλείψει βάρκα του που τον μετέφερε στο νησί και να εμφανιστεί πρώτη φορά στους ιθαγενείς .
«Θεέ μου, δεν θέλω να πεθάνω», συμπλήρωνε λίγο πιο κάτω ο ιεραπόστολος, φράση η οποία αποδεικνύει πως ο Τζον γνώριζε πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που πήγαινε να κάνει.
Να σημειωθεί πως ο ιεραπόστολος προσπάθησε να προσεγγίσει το νησί με κανό στις 16 Νοεμβρίου επιστρέφοντας σε αυτό με τραύματα από βέλη.
Ωστόσο ο άνδρας αποφάσισε να επιστρέψει μία μέρα αργότερα, όταν και δέχτηκε τα θανάσιμα βέλη τους με αποτέλεσμα να μην επιστρέψει ποτέ πίσω.
Σύμφωνα με μία συνάδελφο του Τζον Αλεν, η σορός του θάφτηκε από την φυλή μία μέρα μετά τον θάνατό του στην παραλία.
30.000 χρόνια απομονωμένοι
Τι πραγματικά συμβαίνει όμως μέσα σε αυτή την φυλή που έχει αποκοπεί από τον υπόλοιπο κόσμο εδώ και 30.000 χρόνια.
Η συγκεκριμένη φυλή προστατεύεται βάση το ινδικό δίκαιο σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί ο πολιτισμός τους και να μην πεθάνουν από ασθένειες.
Το μήνυμα των ντόπιων της μικροσκοπικής νήσου στον κόλπο της Βεγγάλης είναι σαφές.
«Μείνετε μακριά. Πηγαίνετε σπίτι. Φύγετε. Οι επισκέπτες δεν είναι ευπρόσδεκτοι. Θέλουμε να είμαστε μόνοι».
Οι Σεντινελέζοι είναι επίσης οι μόνοι επιζώντες άμεσοι απόγονοι των πρώτων ανθρώπων που αποίκισαν στην Ασία, οι οποίοι έζησαν εκεί πάνω από 75.000 χρόνια πριν.
Η καθημερινότητά της συγκεκριμένης φυλής, λοιπόν, εδώ και 30.000 χρόνια σύμφωνα με την ερευνήτρια είναι πάνω κάτω η ίδια.
Οι άνδρες κυνηγούν χελώνες, γουρούνια και ψάρια με δόρατα και τόξα τα οποία είναι φτιαγμένα από κόκαλα και σκληρό ξύλο.
Οι γυναίκες συγκεντρώνουν μούρα, καρύδες, μύδια και πιάνουν ψάρια με δίκτυα.
Το καλοκαίρι συλλέγουν μέλι, και αλείφουν το σώμα τους με υγρό από τα φύλλα που απωθεί τις μέλισσες.
Ζουν σε αυτοσχέδιες καλύβες ανά ομάδες και προστατεύουν την γη τους από κάθε άνθρωπο που επιχειρεί να τους προσεγγίσει.
Ο πραγματικός αριθμός των μελών της φυλής παραμένει μυστήριο καθώς μέχρι στιγμής η παρατήρησή τους γίνεται μόνο από απόσταση λόγω των κινδύνων όσων επιχειρούν να τους πλησιάσουν.
Στην τελευταία-εξ αποστάσεως- «απογραφή»των ινδικών αρχών ήταν το 2011 όπου και καταγράφηκαν 15 άτομα.