Στην Ελλάδα απαίτησαν την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την επιβολή υποκατώτατου μισθού για τους νέους εργαζόμενους και τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα. Επιπλέον, ζήτησαν περικοπές στις παροχές υγείας, στα κονδύλια για τα νοσοκομεία, επέβαλαν τη συνταγογράφηση των γενοσήμων και απαίτησαν την αύξηση της συμμετοχής του ασφαλισμένου στο κόστος αγοράς των φαρμάκων. Αποτέλεσμα; Η εκτίναξη της ανεργίας στα ύψη και η μείωση των επιπέδων παροχής υπηρεσιών υγείας, με την πτώση του μέσου όρου ηλικίας να διαφαίνεται ήδη στην άκρη του… τούνελ.
Στην Αργεντινή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) επιχειρεί να δοκιμάσει τις συνέπειες του… επόμενου βήματος. Προκειμένου να δοθεί άμεσα η δόση των 50 δισ. δολαρίων στο υπό χρεοκοπία -για μία ακόμη φορά- αργεντίνικο κράτος, το Ταμείο απαιτεί την κατάργηση -και- υπουργείων και συγκεκριμένα την κατάργηση των υπουργείων Εργασίας και Υγείας!
Με άλλα λόγια, το ΔΝΤ φανερώνει δίχως κανέναν ενδοιασμό τον στόχο του. Την ολοκληρωτική κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Υγείας, όπου θα έχουν πρόσβαση μόνο όσοι διαθέτουν τα απαιτούμενα κεφάλαια.
Το Ταμείο ζητά τις αλλαγές από την κυβέρνηση της Αργεντινής ως ένα μέτρο που θα επιφέρει καθοριστική μείωση του δημόσιου ελλείματος. Αντιμετωπίζει ολόκληρες κοινωνίες ως λογιστικά νούμερα, δίχως να υπολογίζει τις συνέπειες που θα έχουν οι συγκεκριμένες αποφάσεις στη μάζα.
Το ΔΝΤ εκμεταλλεύεται το απόλυτο αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η Αργεντινή, απαιτώντας τα πιο σκληρά και απάνθρωπα μέτρα που έχουν ποτέ επιβληθεί ως «γέφυρες» δημοσιονομικής προσαρμογής. Επί της ουσίας, απαιτεί την κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους, καθιστώντας στην ουσία την κυβέρνηση της Αργεντινής ως έναν εισπρακτικό μηχανισμό, ο οποίος θα εισπράττει και θα αποπληρώνει τα δάνεια που θα δοθούν, αρχής γενομένης από τις πρώτες δόσεις του δανείων των 50 δισ. δολαρίων, το οποίο έχει άμεσα ανάγκη η χώρα για να μην χρεοκοπήσει.