Η συγκεκριμένη ιστορία αποτελεί τρανή απόδειξη ότι η προσπάθεια και η εργατικότητα αναγνωρίζονται και επιβραβεύονται ακόμα και αν χρειαστεί να περιμένεις χρόνια.
Στην Δανία λοιπόν γίνονται ακόμα θαύματα. Εκεί ο λαντζέρης του Noma ήταν για χρόνια η «καρδιά και η ψυχή» του εστιατορίου. Εργατικός και με το χαμόγελο στα χείλη ήταν ευτυχισμένος για την δουλειά του και το έδειχνε. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με την αστείρευτη αγάπη που έτρεφε για τον χώρο τον οδήγησαν μετά από 14 χρόνια να γίνει από ένας απλός λαντζέρης συνέταιρος στο πιο φημισμένο εστιατόριο της χώρας.
Πρόκειται για τον Αλί Σόνκο, ο οποίος εργάζεται στο δανέζικο εστιατόριο από τότε που άνοιξε το 2003. Η προαγωγή του ανακοινώθηκε για να σηματοδοτήσει την τελευταία ημέρα που το Noma θα βρίσκεται στο Christianshavn, καθώς θα ανοίξει εκ νέου σε άλλη περιοχή.
Σε ανάρτησή του στο Facebook, ο σεφ του εστιατορίου, René Redzepi, έγραψε ότι ήταν «μία από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της πορείας μου στο Noma», ενώ όπως τόνισε η προαγωγή του Αλί σε συνέταιρο αποτελεί αναγνώριση της σκληρής του δουλειάς και του διαρκούς χαμόγελου του.
Ο Σόνκο είναι 64 ετών και ζει στη Δανία τα τελευταία 34 χρόνια.
Κατάγεται από τη Γκάμπια και κει εργαζόταν ως αγρότης, μία δουλειά την οποία περιγράφει ως την καλύτερη που έκανε ποτέ. «Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο χαρούμενος είμαι που εργάζομαι εδώ», δήλωσε στο δανέζικο site BT μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για τους συναδέλφους του με τους οποίους όπως τόνισε είναι φίλος. «Μου δείχνουν τεράστιο σεβασμό και ό,τι και να τους πως ή τους ζητήσω είναι εκεί για εμένα», σημείωσε.
Μαζί με τον Σόνκο γίνονται συνέταιροι στο Νoma και ο Lau Richter, διευθυντής της επιχείρησης, και ο Αυστραλός μάνατζερ James Spreadbury. Όπως σημείωσε πάντως ο διάσημος σεφ René Redzepi, ο πατέρας του ονομαζόταν και αυτός Αλί, και όταν μετανάστευσε στη Δανία από της ΠΓΔΜ εργάστηκε ως λαντζέρης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σόνκο έγινε γνωστός το 2010 όταν τα προβλήματα που αντιμετώπισε με τη βίζα του τον εμπόδισαν να ταξιδέψει στο Λονδίνο για να παραλάβει μαζί με την ομάδα του εστιατορίου το πρώτο τους βραβείο από το περιοδικό Restaurant. Tότε όλη η ομάδα για να διαμαρτυρηθεί πόζαρε φορώντας μπλούζα με το πρόσωπό του.