Οι δραματικές εξελίξεις στην Συρία με την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου από την Τουρκία αλλά και η συζήτηση γύρω από το ισλάμ και την τρομοκρατία μονοπωλούν σήμερα τον γερμανικό Τύπο.
Ο αρθρογράφος της έγκριτης Frankfurter Allgemeine Zeitung υποστηρίζει την άποψη ότι δεν πρόκειται να αποδειχθεί ποτέ η αλήθεια των ισχυρισμών που προβάλλουν οι δύο πλευρές για το γεγονός, ούτε μπορεί να περιμένει κανείς «οπισθοχώρηση» από τις διατυπωμένες θέσεις τους και ούτε θα οδηγήσει σε μια ανοιχτή διένεξη η κατάρριψη του αεροσκάφους. «Ωστόσο, οι ειρηνευτικές προσπάθειες για τη Συρία με την σύμπηξη ευρύτερης συμμαχίας εναντίον του Ισλαμικού Κράτους δυσκολεύουν», επισημαίνει. «Η Τουρκία ήταν πάντα αντίπαλος του Ασάντ και η Ρωσία έχει γίνει στο μεταξύ ο σημαντικότερος σύμμαχός του. Στην όλη προβληματική προστίθεται τώρα και ο παράγων Τουρκομάνοι, που κατά την τουρκική ανάγνωση δέχονται επιθέσεις από τη Ρωσία. Για την ώρα είναι δύσκολο να εκτιμηθεί με ποιο τρόπο οι δύο πρωταγωνιστές θα βάλουν στην άκρη τις διαφορές τους για να εξουδετερώσουν το Ισλαμικό Κράτος. Χωρίς δραστική ενεργοποίηση του αμερικανού παράγοντα πάντως η Συρία θα παραμείνει φυτώριο του τρόμου και πυριτιδαποθήκη της παγκόσμιας πολιτικής».
Και όταν δύο εταίροι ερίζουν, χαίρεται ο κοινός τους εχθρός. «Μυστικός νικητής είναι οι πολεμιστές του θεού, οι ισλαμιστές αντάρτες, που αγαλλιάζουν για τις αδυναμίες της διεθνούς κοινότητας, που εδώ και καιρό έχουν γίνει κομμάτι της δύναμής τους», υποστηρίζει ο αρθρογράφος της Frankfurter Rundschau. «Και θα συνεχίσουν να χαίρονται επειδή κανείς δεν προσπαθεί στα σοβαρά για μια απολύτως απαραίτητη ειρηνευτική διαδικασία για να σταματήσει ο εμφύλιος στη Συρία. Και όσο καιρό αυτό δεν συμβαίνει, οι τρομοκράτες του IS θα συνεχίσουν να απάγουν, να σκοτώνουν και να κάνουν βομβιστικές επιθέσεις, και όχι μόνο στην Ευρώπη».
Ισλαμιστές και τρομοκρατία συμπίπτουν; Μετά το κύμα βομβιστικών επιθέσεων ανά τον κόσμο μπορεί κανείς να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι μόνο και μόνο επειδή οι δράστες φωνάζουν το Allahu akbar, ο Θεός είναι μεγάλος, τα εγκλήματα γίνονται στο όνομα του Αλλάχ από ισλαμιστές δράστες; Έχουν κάνει τα δέοντα οι χώρες για να προστατευτούν από τον εξωτερικό εχθρό; Καίρια ερωτήματα θέτει στο σημερινό της σχόλιο η Handelsblatt. «Πολλοί παραλληλισμοί ανάμεσα σε τρομοκρατικές επιθέσεις με ισλαμιστικό υπόβαθρο στη Γαλλία, τη Βρετανία, το Βέλγιο και παλιότερα τη Δανία δεν φαίνεται να ευσταθούν πλέον», παρατηρεί ο αρθρογράφος.
«Τόσο στην επίθεση στο Charlie Hebdo, όσο και σε αυτές των Παρισίων, αλλά και στην Κοπεγχάγη, τη Μαδρίτη, το Λονδίνο και τις Βρυξέλλες οι περισσότεροι δράστες, αν όχι όλοι, ήταν από καιρό γνωστοί στις αρχές ασφαλείας (…). Δεν ήρθαν από το Ιράκ ή τη Συρία, αλλά ήταν ευρωπαίοι πολίτες με διαβατήριο γαλλικό ή βελγικό (…). Η ιδεολογική τους μύηση και η μετατροπή τους σε ισλαμιστές δράστες έγινε στο περιθώριο της κοινωνίας, στα γκέτο των ξένων στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, με άλλα λόγια μεγάλωσαν στο φυτώριο βίας, χωρίς ελπίδα, στόχους, εργασία και πολλές φορές χωρίς οικογενειακούς δεσμούς, χωρίς κάθε προοπτική, ντεσπεράντος (απελπισμένοι που ζουν στο κοινωνικό περιθώριο)». Και η εφημερίδα καταλήγει: «Το συμπέρασμα ότι η κάθε χώρα δεν κάνει πολλά για να προστατευτεί από τον εξωτερικό εχθρό είναι λάθος, το σωστό είναι ότι οι χώρες κάνουν ελάχιστα εναντίον του εσωτερικού εχθρού».
Πηγή: DW