Η πεθερά του ιδιοκτήτη του μοιραίου οικοπέδου, εκεί που κάηκαν ζωντανοί 26 άνθρωποι, στέκεται μπροστά από αυτό και φέρνει στο μυαλό της, τα όσα έγιναν το μοιραίο απόγευμα της 23ης Ιουλίου. «Ανοίξαμε όλες τις πόρτες και άρχισαν να έρχονται τρέχοντας πολλοί άνθρωποι. Οι πρώτοι τα κατάφεραν, αλλά οι επόμενοι παγιδεύτηκαν» λέει η κυρία Άλκηστη Ραφτοπούλου. «Οι άνθρωποι που πέθαναν άργησαν. Όταν έφυγα εγώ από το οικόπεδο, οι φλόγες βρίσκονταν 3 μέτρα πίσω μου».
«Όπως με βλέπετε τώρα, έτσι και εκείνη τη μέρα, έπεσα στη θάλασσα. Κάηκαν τα σκυλιά μου, κάηκαν τα πάντα. Εκείνη την ώρα έτρεχα και δεν ήξερα τι συνέβαινε πίσω μου. Έμαθα τα πάντα αργότερα».
Όπως λέει η κυρία Ραφτοπούλου, ζει στην περιοχή από μικρή, κι εκτός από τις σκάλες που οδηγούν στην παραλία, υπήρχε και ένας δεύτερος δρόμος διαφυγής που ακολούθησε. «Πήγα από εκεί γιατί είμαι γριά γυναίκα και σκέφτηκα ότι από τις σκάλες θα σκοτωθώ. Μέσα στη θάλασσα έπρεπε να βουτάς το κεφάλι σου στο νερό για να μην πάρουν φωτιά τα μαλλιά σου».
Κάποιοι, σημειώνει, στην προσπάθειά τους να σωθούν εκείνο το μαύρο απόγευμα μπήκαν μέσα στο σπίτι. «Προσπάθησαν να γλιτώσουν αλλά δεν τα κατάφεραν. Τους βρήκαν καμένους μέσα στο σπίτι. Δεν πρόλαβαν οι άνθρωποι να ξεφύγουν από αυτό που συνέβαινε».