Σε κατ’ οίκον περιορισμό τέθηκε η 19χρονη μητέρα του βρέφους μετά τη διαφωνία που προέκυψε μεταξύ ανακριτή και εισαγγελέα για την προφυλάκισή της. Ο δικαστικός λειτουργός είχε την άποψη ότι πρέπει να αφεθεί ελεύθερη, σε αντίθεση με τον Εισαγγελέα που έκρινε ότι πρέπει να προφυλακιστεί. Τη διαφωνία που προέκυψε, καλείται να λύσει το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο. Μέχρι τότε, η 19χρονη θα είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Αντιθέτως, ανακριτής και εισαγγελέας αποφάσισαν ομόφωνα την προφυλάκιση της 52χρονης μητέρας της.
Η απολογία της 19χρονης
Κατά την απολογία της, η 19χρονη προσπάθησε να εξηγήσει πώς έφτασε στο σημείο να σκοτώσει το νεογέννητο βρέφος και στην συνέχεια να το δώσει στη μητέρα της για να το πετάξει στα σκουπίδια.
Η ίδια φέρεται να ισχυρίζεται ότι όταν έμαθε για την εγκυμοσύνη της στον 7ο μήνα της κύησης, πάγωσε και πανικοβλήθηκε. Φοβόταν πώς θα την αντιμετώπιζαν οι συμμαθητές της στο σχολείο αλλά και η οικογένειά τους.
Γνώριζε ότι σε αυτό το στάδιο δεν μπορούσε να κάνει έκτρωση, αλλά διακοπή κύησης με κανονικό τοκετό. Οι σκέψεις αυτές όμως της προκάλεσαν περισσότερο πανικό, γι’ αυτό και φρόντιζε να καμπουριάζει για να μη φαίνεται η κοιλιά της, ενώ όταν ήταν στο σπίτι κλεινόταν στο δωμάτιό της χωρίς να πει λέξη σε κανέναν.
Όπως φέρεται να ισχυρίζεται, πάγωνε στη σκέψη να βρει το κουράγιο να κάνει ολόκληρο τοκετό μόνη της.
Έψαχνε στο ίντερνετ για βίντεο που να δείχνουν πώς γίνεται.
Στην απολογία της φέρεται να είπε ότι ζητεί συγχώρεση μόνο από το Θεό και όχι από τους συνανθρώπους της. Γιατί Αυτός της έκανε αυτό το δώρο και εκείνη μόλις το έπιασε στα χέρια της αρρώστησε το μυαλό της ,αντί να αισθανθεί τη θέρμη της μητρότητας. Όπως φέρεται να είπε, λυπάται πάρα πολύ και δεν ξέρει αν αξίζει άλλη ευκαιρία.
Στην αρχή της απολογίας της, η κατηγορουμένη νεαρή μητέρα περιέγραψε την αδυναμία που είχε στον πατέρα της που έφυγε από τη ζωή από καρκίνο όταν ήταν 13 χρόνων. Βλέποντας την κατάρρευση της μητέρας της και ενώ βρισκόταν στην εφηβεία, «μεταβόλισε» μέσα της το πένθος προκειμένου να σταθεί πλάι της, καθώς τα τελευταία έξι χρόνια, πάσχει από σοβαρή κατάθλιψη.
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
«Έφτασα να ζυγίζω 130 κιλά» ανέφερε η 19χρονη, γεγονός που έπληξε ισχυρά την αυτοεκτίμησή της.
«Ιδίως δε, προ διετίας, όταν και μετακομίσαμε από τη Λήμνο που ζούσαμε και εγκατασταθήκαμε στην Αθήνα, η ιδέα για τον εαυτό μου έπεσε ακόμα πιο χαμηλά. Στη Αθήνα δεν γνώριζα κανέναν, ούτε κοινωνικά, ούτε στο σχολείο και πάσχιζα να γίνω αποδεκτή ενώ θεωρούσα ότι δεν με βοηθάει καθόλου η εμφάνισή μου. Στη Λήμνο, είχα σχέση με κάποιον εντελώς ακατάλληλο άνθρωπο, βίαιο και εκμεταλλευτή. Μαζί του συνέβη η πρώτη ατυχής εγκυμοσύνη. Το αντιλήφθηκα νωρίς, και προχώρησα σε άμβλωση σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας. Δέχθηκα ισχυρή κριτική από την οικογένειά μου για αυτή την επιπολαιότητα.
Έκτοτε, συνέχισα να συνάπτω εφήμερες σχέσεις με αγόρια που γνώριζα στο διαδίκτυο ή και εκτός…
Το γεγονός ότι λειτουργούσαν σεξουαλικά μαζί μου, μου κινητοποιούσε την μηδενική αυτοεκτίμηση και αισθανόμουν ποθητή» αναφέρει η νεαρή κοπέλα.
Στη συνέχεια περιγράφει πως: «Τον Μάιο του 2017 γνώρισα μέσω Facebook ένα αγόρι. Βρεθήκαμε μια φορά και μόνο. Δεν έχει σημασία ποιος είναι και δεν διεκδικώ κάτι από αυτόν. Πολλώ δε μάλλον, δεν θέλω να μπλέξω κανέναν στη σοβαρή τωρινή μου περιπέτεια για την οποία αναλαμβάνω την ευθύνη.
Τον άνθρωπο αυτόν δεν τον ξανασυνάντησα. Η ζωή μου κύλησε έκτοτε ενώ δεν έτυχε να ξανασχετιστώ και να συνευρεθεί με κάποιον άλλον. Συνέχιζα, όμως, να παίρνω βάρος και αισθανόμουν δυσφορία πολλές φορές, αλλά το απέδιδα πάντα στην υπέρβαρη φύση μου.
Η ημέρα του τοκετού
Η 19χρονη κατηγορούμενη κατά την απολογία της αναφέρθηκε εκτενώς στην ημέρα του τοκετού. Όπως φέρεται να είπε, επειδή ο πόνος ήταν οξύς, τηλεφώνησε στον αδελφό της, ο οποίος της απάντησε ότι θα πήγαινε με γιατρό. Τότε εκείνη του είπε να μην ανησυχεί γιατί ήταν μια κύστη στην κοιλιά της, την οποία τακτοποίησε μόνη της.
Όταν έσπασαν τα νερά πήγε προς το μπάνιο και προσπάθησε να μείνει ψύχραιμη. Έκλεισε την πόρτα στη μητέρα της που την είδε ταραγμένη και μπήκε στο μπάνιο. Πονούσε αφόρητα, έπαιρνε ανάσες βαθιές και έσπρωχνε. Πονούσε πολύ αλλά ήταν εγκλωβισμένη, δεν μπορούσε να κάνει πίσω, σε κάποια στιγμή κατέρρευσε αλλά αισθανόταν ότι ήταν κοντά. Είπε στη μητέρα της να έρθει και της είπε πρώτη φορά τι συμβαίνει για να τη βοηθήσει. Μπήκε μέσα αλλά το μπάνιο ήταν μικρό δεν μπορούσε να μετακινηθεί για να χωράνε και οι δύο. Της είπε να την αφήσει να το κάνει μόνη της. Έσπρωξε κι άλλο και τελικά βγήκε από μέσα της το παιδί.
Στη συνέχεια το ακούμπησε πάνω στο πλυντήριο και αφαίρεσε τον πλακούντα στη λεκάνη της τουαλέτας. Αισθανόταν , όπως λέει, σαν μεθυσμένη και αιμορραγούσε ακατάσχετα. Προσπάθησε να κόψει μηχανικά τον ομφάλιο λώρο του παιδιού και υποτυπωδώς να το πλύνει. Το πήρε αγκαλιά και κάποια στιγμή αισθάνθηκε να τη δαγκώνει στο στήθος.
Ξαφνικά όλα μαύρισαν, νόμιζε ότι θα λιποθυμήσει. Αισθάνθηκε ότι το παιδί την απειλούσε. Νόμιζε ότι ξεφτίλισε τον εαυτό της και την οικογένειά της. Και αιτία ήταν αυτό το πλάσμα.
Στη συνέχεια φώναξε τη μητέρα της επιτακτικά και της είπε να της φέρει μια σακούλα. Ήταν ακόμα στο μπάνιο. Της είπε να το πετάξει και το έκανε. Καμία άλλη εμπλοκή δεν είχε στη διαδικασία, όπως φέρεται να λέει. Έβαλε πριν χαρτί στο στόμα του γιατί έβλεπε αίμα. Σκέφτηκε ότι και με το χαρτί μπορεί να πνιγεί αλλά δεν αποδέχτηκε αυτό το αποτέλεσμα μέσα της.
Αρνείται την εμπλοκή η μητέρα της
Από την πλευρά της, η μητέρα της 19χρόνης, η οποία κρίθηκε και προφυλακιστέα, αρνήθηκε στο απολογητικό της υπόμνημα πως είχε οποιαδήποτε εμπλοκή στην πράξη της παιδοκτονίας.
«Μετά από έντονη παράκληση της κόρης μου, από αισθήματα συμπόνοιας προς το πρόσωπο της, καθότι τελούσε σε πανικό και πλήρη ψυχοσωματική διατάραξη, απέρριψα τη σακούλα στην οποία ήταν τοποθετημένο το νεκρό νεογνό σε κάδο της περιοχής, επιθυμώντας να συντελέσω στην αποκατάσταση της ηρεμίας της κόρης μου αλλά και σαφώς στο να αποφευχθεί η καταδίωξη της.
Λόγω της επιβαρυμμένης ψυχικής μου κατάστασης τελούσα σε πανικό κατά τη στιγμή που αιφνιδιαστικά και βίαια αντιλήφθηκα ότι η κόρη μου είχε μόλις γεννήσει νεογνό το οποίο κυοφορούσε χωρίς να το γνωρίζω. Έτσι, δεν ήμουν σε θέση να αξιολογήσω ορθώς την κατάσταση και να πράξω σύμφωνα με τα ενδεδειγμένα ήθη και τη λογική. Πρωταρχικό μου μέλημα ήταν να προσπαθήσω να βοηθήσω την μπροστά στα μάτια μου πάσχουσα κόρη μου ώστε να επανέλθει σε ηρεμία, απαλύνοντας τον πόνο της και «αναλαμβάνοντας» ως αφοσιωμένη μητέρα να διεκπεραιώσω ένα μέρος του ειδεχθούς έργου που νοσηρά και ακουσίως εκτελούσε” είπε χαρακτηριστικά.