«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ και όλοι συνάδελφοι που είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί του τον αποχαιρετούν, έχοντας στη σκέψη τους ότι ίσως το αναπάντεχο νέο δεν είναι αλήθεια και ο Γιώργος λείπει σε άλλη μία μακρινή αποστολή», αναφέρεται σε ανακοίνωση της Ένωσης για τον θάνατο του Γιώργου Γεωργιάδη.
Η κηδεία του Γιώργου Γεωργιάδη θα γίνει τη Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2016, στις 3.30 μ.μ. από τον Ι.Ν. Αγ. Βασιλείου στο Κοιμητήριο Περιστερίου.
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ αποχαιρετά με μεγάλη θλίψη τον συνάδελφο, πολεμικό ανταποκριτή Γιώργο Αγγ. Γεωργιάδη, ο οποίος πέθανε σήμερα το πρωί, σε ηλικία 61 ετών, έπειτα από άνιση μάχη με τον καρκίνο», αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση.
«Ο Γιώργος Γεωργιάδης υπήρξε ένας ακέραιος, έντιμος και σεμνός συνάδελφος. Εργάστηκε με ένταση και πάθος προκειμένου να ενημερώσει το κοινό για όλα τα τραγικά συμβάντα που κάλυψε δημοσιογραφικά. Παρότι είχε μία πολύ έντονη προσωπικότητα, κατόρθωνε με ηρεμία και ψυχραιμία να μεταδίδει την είδηση, αυτούσια και περιεκτική, έτσι ώστε να μπορεί ο αναγνώστης ή ο τηλεθεατής να έχει έγκυρη ενημέρωση για όλα τα θέμα της διεθνούς δημοσιογραφίας.
Το έργο αυτό το διεκπεραίωσε καταβάλλοντας τεράστιο μόχθο και προσωπικό κόστος, καθώς ήταν αναγκασμένος να λείπει μεγάλα χρονικά διαστήματα σε κάθε επικίνδυνη και αφιλόξενη γωνιά του πλανήτη.
Μα πάνω από όλα, η επαφή του με όλα αυτά τα τραγικά συμβάντα στην επαγγελματική του ζωή, τον ευαισθητοποίησαν και τον έκαναν καλύτερο άνθρωπο.
Όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά είπε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης ευαισθητοποίησης κατά της πολεμικής βίας που διοργάνωσε προς τιμήν του το Μορφωτικό Κέντρο Λόγου Μπανάτου “Αληθώς”: “Δεν έχω την εντύπωση ότι είδα στη ζωή μου πολλά.
Άλλωστε, πιστεύω ότι όσο περισσότερα βλέπεις, όσο περισσότερο ταξιδεύεις, τόσο καταλαβαίνεις ότι δεν είδες τίποτα.
Γιατί η κάθε εικόνα, η κάθε στιγμή αλλάζει, ανάλογα με τη διάθεση ή τον φόβο σου. Αλλάζει από το φως ή το σκοτάδι. Από την απουσία ή τον ίλιγγο.
Το κάθε τι μοιάζει διαφορετικό.
Σκοπός είναι να γίνεις καλύτερος άνθρωπος κι αυτό μόνο μ’ έναν τρόπο το καταφέρνεις: Να είσαι δίπλα στους άλλους συνεχώς. Να μπορείς να μιλήσεις αλλά να ξέρεις και ν’ ακούς. Να βλέπεις τον άλλον από ψηλά, μόνο όταν του δίνεις το χέρι για να σηκωθεί”».