Σε σημερινό δημοσίευμα των Νew York Times, που αναδημοσιεύει το «Πρώτο Θέμα», η Αθήνα περιγράφεται με τα πιο μελανά χρώματα, δίνοντας την εικόνα μιας πόλης -και μιας χώρας, της Ελλάδας- που υποφέρει βουβά και υπομένει με περηφάνια όλα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της δημοσιογράφου Aνεμώνα Χαρτοκόλλη, «η οικονομική κρίση χτυπάει πιο δυνατά τους φτωχότερους και τους πιο αδύναμους».
Και συνεχίζει με μια μεγάλη περιοδεία της σε σημεία της Αθήνας, εκεί που η ανθρωπιστική κρίση γίνεται πιο εμφανής, στα συσσίτια που μοιράζονται σε διάφορα σημεία της ελληνικής πρωτεύουσας. Όπως γράφει η δημοσιογράφος των NYT: «Η φτώχεια στην Ελλάδα βαθαίνει συνέχεια εδώ και πέντε χρόνια που ξεκίνησε η οικονομική κρίση. Τώρα όμως, με τις τράπεζες κλειστές επί δύο εβδομάδες, τα πράγματα έχουν γίνει ακόμα δυσκολότερα για τις ομάδες αρωγής και τις προνοιακές υπηρεσίες των δήμων. Ακόμα και αν όλα πάνε καλά, και υπάρξει συμφωνία, αυτή θα επιφέρει περαιτέρω περικοπές στις κρατικές δαπάνες και υψηλότερους φόρους» γράφει η δημοσιογράφος της αμερικανικής εφημερίδας.
Και συνεχίζει, κάνοντας έναν παραλληλισμό: «Καθώς η Αθήνα θυμίζει όλο και περισσότερο τη Σοβιετική Ένωση με ουρές ανθρώπων έξω από τις τράπεζες, περιμένοντας να πάρουν το ημερήσιο επιτρεπόμενο ποσό, κάποιες ομάδες βοήθειας βλέπουν τους προμηθευτές τους να μειώνονται. Και οι ουρές για τρόφιμα, ρούχα και φάρμακα έχουν αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες ημέρες. Φυσικά, δεν είναι όλη η Αθήνα έτσι. Στο κέντρο της πόλης και στα πιο εύπορα προάστια, οι καφετέριες είναι γεμάτες από Έλληνες και τουρίστες που τρώνε και διασκεδάζουν μέχρι και μετά τα μεσάνυχτα. Όμως, το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας υποφέρει χρόνια τώρα από υψηλά επίπεδα ανεργίας, περικοπές στις κοινωνικές παραχές και τις συντάξεις, δημιουργώντας μία τεράστια οικονομική ανισότητα στην χώρα, από τις μεγαλύτερες στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης» γράφει η Ελληνίδα δημοσιογράφος των NYT.
Και συνεχίζοντας πάνω στην ανθρωπιστική κρίση, φέρνει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για όλα όσα συμβαίνουν στην Αθήνα: «Από τις 3 Ιουλίου, όταν επιβλήθηκαν οι έλεγχοι στις τράπεζες, οι φούρνοι “Βενέτης”, μια αλυσίδα από 80 καταστήματα, έδωσαν δωρεάν στον κόσμο περί τις 10.000 φρατζόλες ψωμί την ημέρα. Αριθμός που αντιστοιχούσε στο ένα τρίτο της παραγωγής τους. Η προσφορά αφορούσε ανέργους, φτωχούς, πολύτεκνες οικογένειες, συνταξιούχους. Μπορούσες να τους δεις να βγαίνουν σκυφτοί από τα καταστήματα τη νύχτα στο Παγκράτι, διαψεύδοντας την αίσθηση ευημερίας που υπάρχει στη γειτονιά. Σε φτωχότερες γειτονιές της πόλης ξέσπασαν συμπλοκές στα μαγαζιά της εταιρείας. Και, όπως δήλωσε ο γενικός διευθυντής της εταιρείας, κ. Παναγιώτης Μονεμβασιώτης, “στον τρίτο γύρο μέτρων λιτότητας, που θα αρχίσει σήμερα, είναι βέβαιο ότι στην Ελλάδα δεν θα υπάρχουν καταναλωτές. Θα υπάρχουν μόνο ζητιάνοι”» σημειώνει η δημοσιογράφος των ΝΥΤ.
Και συνεχίζει το οδοιπορικό της στην Αθήνα: «Σε περιοχές όπου υπάρχουν λίγοι τουρίστες, όμως γύρω από την πλατεία Ομονοίας, συναντάς ανθρώπους με κουρελιασμένα ρούχα να κοιμούνται στα πεζοδρόμια και στα δημόσια πάρκα. Άλλοι πιο τυχεροί μπορούν να κρύψουν τη φτώχεια τους. Και μπορούν να επωφεληθούν από κοινωνικούς φορείς παροχής υπηρεσιών όπως η “Πράξις” που προσφέρει δωρέαν ντους και πλυντήρια σε ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα ή νερό. Ένα από τα πιο κεντρικά σημεία παροχής συσσιτίων, συνεργασία του Δήμου της Αθήνας και της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, σερβίρει σχεδόν χίλιους ανθρώπους την ημέρα. Ο δήμαρχος της πόλης κ. Καμίνης λέει ότι καθημερινά ο Δήμος εξυπηρετεί σχεδόν 20.000 ανθρώπους με τρόφιμα, φαγητό και άλλα είδη βασικής ανάγκης. Σε ένα κέντρο διανομής βοήθειας στα Κάτω Πατήσια, οι άνθρωποι που αναζητούν τροφή, φάρμακα και ρούχα ανέβηκαν από τους 20 στους 100 μόνο τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Και ο φόβος είναι διάχυτος ότι οι αριθμοί θα ανέβουν εκθετικά τις επόμενες ημέρες. Όμως οι περιορισμοί στην κίνηση των κεφαλαίων προς από και προς το εξωτερικό, δημιουργεί πρόβλημα στην εισαγωγή προμηθειών. Μέχρι στιγμής η “Γαλήνη”, ένα σημείο παροχής δωρεάν τροφής που λειτουργεί υπό τον ιερέα Πατέρα Μόσχο, έδινε τροφή σε όλους όσοι ζητούσαν. Όμως η ζήτηση έχει ανέβει τόσο γρήγορα, που ο ιερέας άρχισε να ζητά κάποια αποδεικτικά για το αν οι άνθρωποι που ζητούν βοήθεια είναι πραγματικά φτωχοί. Μάλιστα, η οργάνωση του ιερέα δεν θα κλείσει για καλοκαίρι, όπως υπολόγιζε, καθώς η ανάγκη για βοήθεια φαίνεται να είναι ιδιαίτερη μεγάλη.» γράφει η δημοσιογράφος.
Και συνεχίζει δείχνοντας μια πολύ χαρακτηριστική εικόνα από τα συσίτια της Αθήνας: «Η αίθουσα της “Γαλήνης” μπορεί να φιλοξενήσει 56 άτομα σε κάθε βάρδια. Κάθε ημέρα οι άνθρωποι που έρχονται φθάνουν τους 450 τα σαββατοκύριακα και τους 350 τις καθημερινές. Ανάμεσά τους υπάρχουν δεκάδες ιστορίες πόνου και φτώχειας. Όπως αυτή που μας αναφέρει μία εθελόντρια της οργάνωσης, η Ευαγγελία Κώνστα, για μία γιαγιά 93 ετών που έρχεται κάθε μέρα με λεωφορείο για να πάρει φαγητό για την ίδια αλλά και για τα πέντε εγγόνια της. Παρ’ όλα αυτά, σημεία αρωγής όπως το συγκεκριμένο δημιουργούν ένα παράξενο αίσθημα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Φώτης Νικολάου, ένας άνεργος ελαιοχρωματιστής 39 ετών, “θα υποφέρουμε 20 χρόνια το λιγότερο, αλλά τουλάχιστον θα υποφέρουμε μαζί» καταλήγει στην ανταπόκρισή της από την Αθήνα η δημοσιογράφος των New York Times.