Τις τραγικές στιγμές που έζησε το βράδυ της Κυριακής περιέγραψε η 21χρονη που ήταν η μοναδική επιβάτις του λεωφορείου του ΚΤΕΛ το οποίο λίγο έλειψε να πέσει στον γκρεμό όταν ο οδηγός του έπαθε ανακοπή και πέθανε.
Ο 47χρονος οδηγός του ΚΤΕΛ Αρκαδίας εκτελούσε δρομολόγιο με προορισμό την Τρίπολη με μοναδική επιβάτη την 21χρονη Μαρία. Μετά την ανακοπή που έπαθε ο οδηγός, το λεωφορείο βγήκε από την πορεία του και σταμάτησε στο χείλος του γκρεμού. Η γυναίκα, που σε κατάσταση πανικού κατάφερε να βρει διέξοδο διαφυγής.
«Σκεφτόμουν εκείνη την στιγμή ‘Μαρία, εντάξει εδώ πέθανες τώρα…»
«Σκεφτόμουν εκείνη την στιγμή ‘’Μαρία, εντάξει εδώ πέθανες τώρα, τέλος, ό,τι έζησες έζησες’’. Σκεφτόμουν και αυτό εκείνη τη στιγμή», είπε η επιβάτιδα μιλώντας στο Mega.
Αναφερόμενη στον οδηγό είπε ότι: «Nόμιζα στην αρχή ότι είχε σκύψει ο άνθρωπος. Μόλις βλέπω ότι φεύγουμε από το δρόμο, λέω εδώ κάτι γίνεται. Δεν υπήρχε χειρόφρενο, το χειρόφρενο ήταν στην μεριά του απ’ ότι έμαθα. Εκείνη τη στιγμή εγώ τα είχα χάσει εν τω μεταξύ, δεν ξέρω τι μου γινόταν. Έβλεπα τον άνθρωπο να πεθαίνει και εμείς να… Το λεωφορείο να φεύγει».
Στη συνέχεια περιέγραψε την αγωνία της μέχρι να καταφέρει να βγει από το όχημα που βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού.
«Μόλις βλέπω ότι εμείς πέφτουμε στον γκρεμό, ότι έφευγε το λεωφορείο, πήγα και ξάπλωσα ανάμεσα στο διάδρομο, για να κρατηθώ, δεν κατάλαβα για ποιο λόγο το έκανα αυτό. Μόλις βλέπω ότι το λεωφορείο σταμάτησε, ότι βρήκε και ότι είμαι ακόμα ζωντανή, σηκώθηκα, πάτησα ό,τι κουμπιά βρήκα μπροστά μου. Ανοίγει η πόρτα -ευτυχώς που άνοιξε- παίρνω την τσάντα μου, το κινητό μου και πώς κατέβηκα, ένα θεός ξέρει».
Σώθηκε επειδή το λεωφορείο «βρήκε» σε μπάζα
Η κοπέλα είπε ότι διασώθηκε επειδή το λεωφορείο «βρήκε» σε μπάζα που υπήρχαν στην πορεία του, έκοψε ταχύτητα και έτσι σταμάτησε στο χείλος του γκρεμού. «Σταμάτησε εκεί πέρα, πάτησα τα κουμπιά και άνοιξε η πίσω πόρτα», είπε.
Αφού απεγκλωβίστηκε η γυναίκα ειδοποίησε τις αρχές που έσπευσαν ταχύτατα για βοήθεια. «Δεν ήταν κάποιος εκείνη τη στιγμή. Όταν βγήκα εγώ από το λεωφορείο δεν ήταν κανείς. Βγήκα, πήρα το πρώτο τηλέφωνο που βρήκα μπροστά μου. Αν άνοιγε η μπροστινή πόρτα θα αυτοκτονούσα μόνη μου για την ακρίβεια, δηλαδή ασυνείδητα όπως τα έκανα όλα αυτά θα έπαιρνα την τσάντα και θα έφευγα και θα έπεφτα μόνη μου στον γκρεμό. Πάλι καλά που άνοιξε η πίσω πόρτα, πήρα τη τσάντα μου και έφυγα κατευθείαν».