Βρετανική έρευνα υποστηρίζει ότι τα παιδιά που οι μπαμπάδες τους διαβάζουν και παίζουν μαζί τους, αποκτούν μικρό αλλά σημαντικό πλεονέκτημα στο εκπαιδευτικό τους επίπεδο.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Λιντς συνιστά στους μπαμπάδες να αφιερώνουν όσο περισσότερο χρόνο μπορούν σε εκπαιδευτικά παιχνίδια και διάβασμα με τα παιδιά τους κάθε μέρα. Η ενασχόληση του πατέρα ακόμα και 10 λεπτά την ημέρα με ζωγραφιές, τραγούδια ή άλλα παιχνίδια μπορεί να κάνει τη διαφορά στα παιδάκια της προσχολικής ηλικίας 4-5 ετών, και στα παιδάκια ηλικίας 5-8 ετών. Σύμφωνα με την έρευνα, το πλεονέκτημα είναι εμφανές στα μαθηματικά.
Και ενώ το ερώτημα, να διαβάζει μόνο του το παιδί για το σχολείο ή μαζί με το γονιό εξακολουθεί να έχει δυο απαντήσεις:
αφήστε τα παιδιά σας μόνα τους στο διάβασμα για να καταλάβουν ότι αυτή είναι η δουλειά τους
είναι δύσκολο τα μικρά παιδιά να διαβάζουν εντελώς μόνα τους
φαίνεται πως η νέα έρευνα αναδεικνύει τη γονική παρουσία, και μάλιστα του πατέρα, ως σημαντική για τη σχολική ζωή του παιδιού.
Κρίσιμος ο ρόλος του πατέρα στο διάβασμα του παιδιού
Η έρευνα καταδεικνύει ότι όσο περισσότερο ασχολούνται οι μπαμπάδες με το παιδί τους πριν πάει στο δημοτικό τόσο πιο εύκολα θα ανταποκριθεί το παιδί στις σχολικές απαιτήσεις.
Επίσης κρίσιμη αποδεικνύεται η συμβολή του πατέρα, σύμφωνα με την έρευνα, όταν το παιδί είναι πέντε ετών. Όσο μεγαλύτερη είναι η εμπλοκή του πατέρα στα εκπαιδευτικά παιχνίδια με το παιδί, τόσο περισσότερο συμβάλλει στην βελτίωση των επιδόσεων του στις αξιολογήσεις του βασικού εκπαιδευτικού σταδίου.
«Οι μητέρες εξακολουθούν να τείνουν να αναλαμβάνουν το ρόλο του κύριου φροντιστή και, ως εκ τούτου, να φροντίζουν περισσότερο τα παιδιά, αλλά εάν οι πατέρες συμμετέχουν ενεργά στη φροντίδα τους, αυξάνεται σημαντικά η πιθανότητα τα παιδιά να έχουν καλύτερους βαθμούς στο δημοτικό σχολείο», ανέφερε η επικεφαλής της έρευνας Δρ Έλεν Νόρμαν.
«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ενθάρρυνση και η υποστήριξη των πατέρων να μοιράζονται τη φροντίδα των παιδιών με τη μητέρα, από το πρώιμο στάδιο της ζωής του παιδιού, είναι κρίσιμη», συμπληρώνει.
Η μελέτη, βασίστηκε σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 5.000 νοικοκυριών στην Αγγλία. Η συμμετοχή των μπαμπάδων είχε θετική επίδραση στην επίδοση του παιδιού, ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητα, την ηλικία του παιδιού ή το εισόδημα του νοικοκυριού. Στην έρευνα συγκεντρώθηκαν επίσης στοιχεία για τις επιζήμιες επιπτώσεις της φτώχειας στην πρώιμη παιδική ηλικία.
Η Έλεν Ντοντ, καθηγήτρια παιδικής ψυχολογίας στην Ιατρική Σχολή του Έξετερ, ανέφερε ότι πρόκειται για μια σημαντική έρευνα, η οποία δείχνει πόσο κρίσιμη είναι η εμπλοκή των γονιών στην αναπτυξιακή διαδικασία των παιδιών. «Κάθε γονιός έχει διαφορετική επίδραση. Η συμμετοχή των μπαμπάδων συνδέεται κυρίως με τα ευρύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα, ενώ οι μαμάδες συνδέονται περισσότερο με τη συνολική ευημερία, την ψυχική υγεία και τις κοινωνικές δεξιότητες».
Αυτό μπορεί να αντανακλά τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι μητέρες και οι πατέρες μπορεί να παίζουν και να αλληλεπιδρούν με τα παιδιά τους στο πλαίσιο των παραδοσιακών γονεϊκών ρόλων στις ετερόφυλες οικογένειες με δύο γονείς.
Είναι σημαντικό όμως να έχουμε κατά νου ότι ανεξάρτητα από τη δομή μιας οικογένειας, τα παιδιά επωφελούνται όταν και οι δυο γονείς τους συμμετέχουν σε δημιουργικές δραστηριότητες με το παιδί τους.
Πηγή: The Guardian