Οι πολλές, δυνατές βροχοπτώσεις του Μαΐου και του Ιουνίου είχαν δημιουργήσει σε κάποιους την αίσθηση ότι θα είναι μία καλή χρονιά, με λιγότερες πυρκαγιές. Παρόλα αυτά τα πράγματα εξελίχθηκαν δραματικά μέσα στον Ιούλιο με τη χώρα να βιώνει μία πύρινη κόλαση διαρκείας.
Όπως εξήγησε ο καθηγητής του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος στο ΑΠΘ, Γιάννης Γήτας, μιλώντας στην ΕΡΤ, οι βροχοπτώσεις των προηγούμενων μηνών είχαν τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Και τούτο γιατί ακολουθήθηκαν από καύσωνες.
Οι βροχές σήμαιναν ότι είχαμε πολλή, πράσινη ύλη και στη συνέχεια οι αλλεπάλληλοι καύσωνες είχαν ως αποτέλεσμα να ξεραθεί η βλάστηση αυτή και να αποτελέσει τη βασική ύλη μέσα στην οποία ξεκινάνε και εξαπλώνονται οι πυρκαγιές. Η βλάστηση που έφερε η βροχή λειτούργησε έτσι εν πολλοίς ως καύσιμη ύλη.
Για αυτό και οι περισσότερες πυρκαγιές σημειώνονται στα νησιά.