Συγκλονιστικά βίντεο από τις προσπάθειες της ΕΜΑΚ να εντοπίσουν επιζώντες μέσα στα ερείπια μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στην Τουρκία έδωσε στη δημοσιότητα η Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Στα βίντεο φαίνονται οι διασώστες της ΕΜΑΚ μέσα στα χαλάσματα, με τις εικόνες να δείχνουν το μέγεθος της δυσκολίας και των κινδύνων που αντιμετώπισαν ενώ βρίσκονταν μέσα στα συντρίμμια.
Η ελληνική αποστολή διέσωσε 5 άτομα από τα χαλάσματα εκ των οποίων τα τρία παιδιά.
Στο πρώτο βίντεο φαίνεται μία γυναίκα, η οποία είναι παγιδευμένη και περιμένει υπομονετικά να καταφέρουν οι διασώστες να την απεγκλωβίσουν από τα ερείπια. Οι άνδρες της ΕΜΑΚ της έχουν δώσει μία ισοθερμική κουβέρτα για να προστατευτεί από το κρύο και όταν τη ρωτούν αν είναι καλά εκείνη απαντάει θετικά με μία χειρονομία και χαμογελάει.
Σε άλλο βίντεο, οι διασώστες φωνάζουν «Χαμπίρ», και στη συνέχεια ακούγεται η φωνή ενός μικρού αγοριού μέσα από τα χαλάσματα.
Δείτε τα βίντεο
Οι Έλληνες διασώστες ήταν από τους πρώτους που επιχείρησαν στις σεισμόπληκτες περιοχές στην Τουρκία και έζησαν πολύ δυνατές και δύσκολες στιγμές.
Όπως είπε σε συνέντευξη Τύπου νωρίτερα, ο πυραγός Θωμάς Κρικέλης από τους πυροσβέστες της ΕΜΑΚ η πιο δύσκολη στιγμή για τον ίδιο ήταν όταν κατά τη διάρκεια επιχείρησης διάσωσης της Ειρήνης (Αϊρίν) «μας άφησε δύο φορές». Πρόκειται για την κοπέλα που έφτασε στο σημείο να ζητήσει να της κόψουν το πόδι για να απεγκλωβιστεί.
«Εγώ δεν το είδα γιατί με χώριζε ένα δοκάρι αλλά ο συνάδελφος Κωνσταντίνος Νίκας που ήταν μαζί της και της κρατούσε το χέρι άρχισε να φωνάζει το όνομά της. Εκεί τα χρειαστήκαμε γιατί ο κόπος που είχαμε δώσει ήταν αμέριστος», συμπλήρωσε ο πυροσβέστης της ΕΜΑΚ.
Από την πλευρά του ο πυραγός Κωνσταντίνος Νίκας αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό της 8ης Φεβρουαρίου όταν βγήκε ένα αγοράκι 11 ετών. «Έτυχε να είμαι απέναντι όσο η ομάδα δούλευε με το 6χρονο κορίτσι που διασώσαμε. Ήμουν εγώ να προσπαθώ με όποιον τρόπο μπορώ γιατί δεν είχα τα μέσα, του δίναμε νερό με ένα ποτήρι και έφτανα στο σημείο να το βρέχω επειδή ήταν ξαπλωμένος, σε κάποια στιγμή είχε γίνει μούσκεμα, ζήτησα ένα καλαμάκι, μου έφεραν ένα καλαμάκι πράσινο σε σχήμα φοίνικα και κάθε φορά που το έβγαζα μου έλεγε “no,no” για να συνεχίσω. Παράλληλα έλεγε συνεχώς “10%” ότι δηλαδή δεν άντεχε άλλο και ήταν στα όρια του. Τον έβγαλαν τελικά άλλοι συνάδελφοι και πήγαν όλα καλά».
Εμφανώς συγκινημένος ο επικεφαλής της ομάδας του ΕΚΑΒ, Σωκράτης Δούκας στάθηκε σε μια εικόνα όταν η ελληνική αποστολή έφτασε στο Χατάι: «Ήμασταν οι πρώτοι άνθρωποι που είχαμε φτάσει εκεί και ψάχναμε σύνδεσμο για να ξεκινήσουμε. Τότε ήρθε ένας πιτσιρικάς 7-8 ετών και μου έφερε ένα κουτί μπισκότα και για μένα ήταν πολύ πιο ψηλά και πιο δυνατή από όλες τις άλλες εικόνες».
Για τον επιπυραγό Παναγιώτη Γιαννόπουλο, η πιο χαρακτηριστική εικόνα ήταν αυτή «παιδιών να παίζουν σε παιδική χαρά χαμογελώντας εν μέσω της καταστροφής».
«Μας συγκλόνιζαν οι φωνές των θαμμένων ζωντανών, που μετά σταματούσαν και είχαμε αγωνία να τις ξανακούσουμε», συμπλήρωσαν τα στελέχη της ΕΜΑΚ.