Το πρόγραμμα των εμβολιασμών προχωράει με μεγάλη ταχύτητα ,– παρά τη στάση αναμονής που εξακολουθούν να τηρούν ακόμα κάποιοι, όπως και συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες – και ήδη ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το εύρος της πιθανής υποχρεωτικότητας εμβολιασμού, για κάποιες επαγγελματικές κατηγορίες, μεταξύ των πολιτών, αλλά και τα προνόμια, που θα παρέχονται σε όλους όσοι εμβολιάζονται.
Ποιο λοιπόν, θα είναι το «κλειδί» που θα κρίνει τι θα βαρύνει στην κυβερνητική πλάστιγγα;
«Κλειδί» για εξελίξεις, θα είναι η εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής
«Κλειδί» για τις κυβερνητικές επιλογές θα αποτελέσει η εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής που αναμένεται να φθάσει στο Μέγαρο Μαξίμου εντός της εβδομάδας και πάντως πριν από το τέλος του μήνα.
Με βάση αυτή θα δρομολογηθεί ο δημόσιος διάλογος, ενώ οι τελικές αποφάσεις θα τεθούν σε εφαρμογή το φθινόπωρο, για δύο λόγους:
- Πρώτον, όπως αναγνωρίζουν στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, μέτρα διευκόλυνσης των εμβολιασθέντων δεν μπορούν να τεθούν σε εφαρμογή εάν δεν υπάρχουν προηγουμένως διαθέσιμα εμβόλια για το σύνολο του πληθυσμού.
- Δεύτερον, οι όποιες διευκολύνσεις θα έχουν ως επίκεντρο την παρουσία σε κλειστούς χώρους, οπότε θα ήταν άνευ αντικειμένου να τεθούν σε εφαρμογή άμεσα.
Παρότι, όπως προαναφέρθηκε, το Μαξίμου τελεί εν αναμονή της εισήγησης της Επιτροπής Βιοηθικής, κάποιες πρώτες συζητήσεις έχουν ήδη πραγματοποιηθεί εντός της κυβέρνησης.
Ο “πυρήνας” της κυβερνητικής προσέγγισης
Στον πυρήνα τους βρίσκεται η προσέγγιση ότι οι όποιες διευκολύνσεις για τους εμβολιασμένους δεν πρέπει να αφορούν βασικές λειτουργίες της κοινωνικής ζωής, αλλά κυρίως τη σφαίρα της διασκέδασης.
Έτσι, οι εμβολιασμένοι δεν θα έχουν αποκλειστική πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, νοσοκομεία, εκπαίδευση και ταξίδια – χώρους στους οποίους με συγκεκριμένα μέτρα προστασίας θα μπορούν να πηγαίνουν και όσοι δεν έχουν εμβολιστεί.
Αντιθέτως, στο επίκεντρο των διευκολύνσεων θα βρεθούν εστιατόρια, μπαρ, ψυχαγωγία (θέατρα, κινηματογράφοι, συναυλίες), σε κλειστούς χώρους, και ενδεχομένως αθλητικές εκδηλώσεις (π.χ. αγώνες μπάσκετ, βόλεϊ) επίσης σε κλειστούς χώρους.
Προώθηση νομοθετικής ρύθμισης
Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στη νομοθέτηση ρύθμισης που θα δίνει τη δυνατότητα – νομική κάλυψη στους ιδιοκτήτες των ανωτέρω επιχειρήσεων να επιτρέπουν την είσοδο στους χώρους τους μόνο σε όσους διαθέτουν πιστοποιητικό εμβολιασμού.
Μάλιστα, προκειμένου να υπάρξει ικανοποιητική συμμετοχή στο πρόγραμμα εξετάζεται και μια πιθανή δέσμη κινήτρων για όσους επιχειρηματίες συμμετάσχουν.
Παρότι η σχετική συζήτηση δεν έχει γίνει ακόμη σε βάθος, τα κίνητρα λέγεται ότι θα μπορούσαν να είναι οικονομικής φύσεως ή να έχουν να κάνουν με τη χωρητικότητα της κάθε επιχείρησης.
Για τα εστιατόρια επί παραδείγματι, να επιτρέπεται ίσως, μεγαλύτερη πληρότητα σε όσα υποδέχονται αποκλειστικά εκείνους που είναι πλήρως εμβολιασμένοι.
Το ζήτημα της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών για κάποιους
Το δεύτερο ζήτημα που θα απασχολήσει την κυβέρνηση είναι η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού σε συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων.
Σίγουρα ο εμβολιασμός θα είναι υποχρεωτικός, όπως έχει προαναγγείλει και ο πρωθυπουργός, για τους υγειονομικούς, καθώς και τους εργαζομένους στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων, ενώ θα εξεταστεί εάν θα πρέπει να ενταχθεί και κάποια ακόμη κατηγορία σχετική με την ασφάλεια του κράτους, μετά την ΕΜΑΚ.
Ο μεγαλύτερος προβληματισμός αφορά στις «ποινές» σε όσους αρνούνται να εμβολιαστούν, καθώς εκεί ενδεχομένως εγείρονται και νομικά ζητήματα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο τραπέζι βρίσκονται μέτρα όπως η μετακίνηση σε άλλες υπηρεσίες που δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, αλλά και αρνητικές επιπτώσεις σε θέματα όπως η μοριοδότηση και η επαγγελματική εξέλιξη, μάλιστα ακόμη και μισθολογικά.
Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή της κυβέρνησης ο εμβολιασμός να καταστεί υποχρεωτικός για τις παραπάνω κατηγορίες εργαζομένων είναι δεδομένη.
Άλλωστε, προς αυτή την κατεύθυνση συνηγόρησε πρόσφατα και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία εκτίμησε ανοιχτά, ότι η υποχρεωτικότητα δεν αντίκειται στο Σύνταγμα όταν αφορά σε λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας.