Μία από τις εμβληματικότερες μορφές, που σημάδεψαν την ιστορία του, θρηνεί το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το μεσημέρι της Τρίτης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών ο Νίκος Αλέφαντος. Ο παλαίμαχος προπονητής αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα προβλήματα με την υγεία του και απεβίωσε από καρδιακή προσβολή.
Την τραγική είδηση επιβεβαίωσε ο οικογενειακός γιατρός του Νίκου Αλέφαντου, Παναγιώτης Χλωροκώστας, που ανέφερε σχετικά πως «απεβίωσε σήμερα 23 Ιουνίου λόγω διατατικής μυοκαρδιοπάθειας. Παρά την ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή και την υπόλοιπη στήριξη των θεραπόντων ιατρών, εμφάνισε τις τελευταίες εβδομάδες σημαντική και ταχεία επιδείνωση.
Παρέμεινε όπως επιθυμούσε στην οικεία του ανάμεσα στους δικούς του ανθρώπους, την πολυαγαπημένη του σύζυγο, τα παιδιά και τα εγγόνια του».
Γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1939 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Εξάρχεια. Αγωνιζόταν στη θέση του μεσοκυνηγού και σε μικρή ηλικία ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τον Αστέρα Αστέρα Εξαρχείων της συνοικίας του. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στις ΑΕ Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, Ολυμπιακό Πειραιώς, Ατρόμητο Πειραιώς (Καμινίων), Ολυμπιακός Χαλκίδας, Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό και Βύζαντα Μεγάρων, όπου το 1969 τερμάτισε την καριέρα του.
Ο Αστέρας Εξαρχείων ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως προπονητής το 1969. Εργάσθηκε στους περισσότερους από τους πλέον δημοφιλείς ελληνικούς συλλόγους, με αποκορύφωμα τον Ολυμπιακό Πειραιώς στον οποίο εργάστηκε τρεις φορές (ανά μία δεκαετία: τέλη 1983, 1994 και 2004), αλλά και στους ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ΑΕ Λάρισας, Ηρακλή, Πανιώνιο και Εθνικό Πειραιώς. Στην Α’ Εθνική προπόνησε και τους ΟΦΗ, Καστοριά, Παναχαϊκή, Ιωνικό, Δόξα Δράμας, Κόρινθο, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Προοδευτική και Εθνικό Αστέρα.
Δύο συνεχείς χρονιές στην αρχή της καριέρας του, με τον ΠΑΣ Γιάννενα το 1973–74 (για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου) και τον Πιερικό το 1974–75, πέτυχε ισάριθμες ανόδους στην Α’ Εθνική κατηγορία, κατακτώντας παράλληλα και τις δύο χρονιές το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Εκτός από τους δύο αυτούς τίτλους, έχει κατακτήσει και το κύπελλο Κύπρου 1996–97 ως τεχνικός του ΑΠΟΕΛ, μετά από νίκη με 2–0 επί της Ομόνοιας στον τελικό.
Αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία του ελληνικού (τουλάχιστον) ποδοσφαίρου αποτελεί η παραμονή του στην τεχνική ηγεσία του Φωστήρα για τρεις μόλις ώρες, το Σεπτέμβριο του 2002.