Σε ηλικία 97 ετών, έφυγε από τη ζωή η αγαπημένη συγγραφέας των παιδιών αλλά και των μεγάλων, Άλκη Ζέη, έχοντας αφήσει ως κληρονομιά σπουδαίο και πολυβραβευμένο λογοτεχνικό έργο.
Σε όλα τα έργα της είναι ευδιάκριτο το προσωπικό της βίωμα, αφού έζησε όλες τις δύσκολες ιστορικές περιόδους του τόπου. Γεννημένη το 1923, πέρασε τα πρώτα της παιδικά χρόνια στη Σάμο, ωστόσο όταν άρχισε το σχολείο, η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στο Μαρούσι και στη συνέχεια στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας.
Ξεκίνησε να γράφει στο γυμνάσιο, πρώτα έργα για κουκλοθέατρο, διηγήματα και νουβέλες, τα οποία και είχαν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Εκτός από τη λογοτεχνία, αγάπησε και αγωνίστηκε για ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία, ενταγμένη στο αριστερό κίνημα από την εποχή ακόμα της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.
Η ζωή της καθορίστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις πολιτικές της απόψεις και τη δράση της. Από το 1952 μέχρι το 1964 έζησαν μαζί με τον άντρα της, το θεατρικό συγγραφέα Γιώργο Σεβαστίκογλου, σαν πολιτικοί πρόσφυγες στη Σοβιετική Ένωση, αρχικά στην Τασκένδη και ύστερα στη Μόσχα, όπου γεννήθηκαν και τα δυο παιδιά τους, Ειρήνη και Πέτρος. Επέστρεψαν στην Ελλάδα το ’64 για να ξαναφύγουν το ’67 στο Παρίσι, όπου παρέμειναν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70 λόγω της δικτατορίας.
Το «Καπλάνι της βιτρίνας», το πρώτο της μυθιστόρημα, υπήρξε έργο – σταθμός για την ελληνική παιδική λογοτεχνία και θεωρείται πλέον ένα κλασικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας για παιδιά, το οποίο επανεκδίδεται συνεχώς από το 1963 που πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα, με πολλές μεταφράσεις και διακρίσεις στο εξωτερικό.
Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη από το Α΄Νεκροταφείο, όπου αναπαύεται και ο σύζυγος της Γιώργος Σεβαστίκογλου.