Πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο και δημιουργικότερο, από το να έχει κάποιος επαφή με τους νέους. Τυχαίνει στο περιβάλλον μου να υπάρχουν πολλά άτομα αυτής της ηλικιακής ομάδας, που έχουν επιλέξει να μείνουν στην Ελλάδα σε πείσμα των καιρών και που εργάζονται σε ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας του ιδιωτικού τομέα.
του Κωνσταντίνου Χαροκόπου*
Είναι νέοι με λαμπρές σπουδές, με όνειρα και προσδοκίες, που βρίσκονται στα πρώτα βήματα της επαγγελματικής τους καριέρας στον ιδιωτικό τομέα. Νέοι, που στην πλειοψηφία τους πιστεύουν στις αρχές της οικονομικής ελευθερίας, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και που πίστεψαν στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, στην ανάγκη για μεταρρυθμίσεις και στην προσπάθεια μετάλλαξης της Ελλάδας σε μια κανονική δυτική χώρα.
Με ιδιαίτερη έκπληξη όμως, παρατήρησα αρκετούς από αυτούς να αναπολούν τις ημέρες της υπουργίας της Έφης Αχτσιόγλου του Σύριζα. Είναι κάτι που μου φάνηκε ιδιαίτερα παράδοξο, για νέους που έχουν ικανή συγκρότηση, ορθάνοιχτα μυαλά και φιλοδοξίες.
Το μυστήριο αυτό διαλευκάνθηκε σχετικά γρήγορα. Διότι, αφού δεν έβγαλα άκρη, τους ρώτησα ευθέως τι συμβαίνει.
Τα νέα παιδιά αναφέρθηκαν στο περίφημο ΣΕΠΕ, δηλαδή στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Σύμφωνα με όσα μου αποκάλυψαν, πέρσι τέτοια εποχή το εργασιακό περιβάλλον, όσον αφορά στο θέμα των ωραρίων ήταν τελείως διαφορετικό.
Μετά από σειρά καταγγελιών των εργαζομένων, οι επιθεωρητές του ΣΕΠΕ, πραγματοποιούσαν πραγματικές επιδρομές σε επιχειρήσεις που δεν τηρούσαν τα ωράρια των εργαζομένων και τους υποχρέωναν να εργάζονται μέχρι και 10 και 12 ώρες χωρίς υπερωρίες. Έτσι, οι επιθεωρητές, εισέβαλαν κυριολεκτικά στις επιχειρήσεις από την είσοδο των κτιρίων, έχοντας εξασφαλίσει πρόσβαση και στις παράπλευρες εξόδους, από τις οποίες οι διοικήσεις των εταιριών, ματαίως προσπαθούσαν να φυγαδεύσουν τους εργαζόμενους.
Τα πρόστιμα που είχαν επιβληθεί ήταν σημαντικότατα και ο βαθμός συμμόρφωσης των επιχειρήσεων, ήταν ιδιαίτερα μεγάλος. Έτσι μετά τη λήξη του ωραρίου, με σχολαστική επιμέλεια άδειαζαν όλα τα κτίρια.
Σήμερα λόγω την ανύπαρκτων ελέγχων, τα ωράρια έχουν επιστρέψει στα προηγούμενα ανεξέλεγκτα επίπεδα, οι αμοιβές για την επιπλέον απασχόληση είναι απούσες με αποτέλεσμα οι νέοι εργαζόμενοι να αισθάνονται αδικημένοι και απροστάτευτοι.
Τι κάνει το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας σήμερα;
Η τελευταία ανακοίνωση που βρίσκεται αναρτημένη στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΕ, είναι της 05/07/2019 στη οποία ενημερώνει τους χρήστες “ότι τη Δευτέρα 22/7/2019 η διαδικτυακή πύλη του Σ.ΕΠ.Ε. θα είναι εκτός λειτουργίας λόγω ενημέρωσής της με νέα έκδοση λογισμικού”.
Στην ίδια σελίδα πληροφορούμαστε ότι η τηλεφωνική γραμμή καταγγελιών ΣΕΠΕ : 15512, λειτουργεί μόνο τις εργάσιμες ημέρες και ώρες, από 09:00-15:00. Προφανώς, μετά τις 15:00 που γίνονται όλες οι παραβιάσεις των ωραρίων, το ΣΕΠΕ το έχει κλείσει το μαγαζί.
Η δε εναλλακτική μέθοδος καταγγελίας, γίνεται μέσω της συμπλήρωσης μιας “Φόρμας Καταγγελίας Μη Εγγεγραμμένου Χρήστη”, η οποία θυμίζει εσωτερικό έγγραφο επικοινωνίας υπηρεσιών του Δημοσίου.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, είναι αδύνατον να καταγγείλει κάποιος το τι γίνεται στις 8 το βράδυ στον χώρο που εργάζεται, όταν το 15512 είναι κατεβασμένο από τις 3 το μεσημέρι. Το ίδιο δύσκολο είναι να μπει ο εργαζόμενος στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΕ και να συμπληρώσει την φόρμα καταγγελίας, την ώρα που βρίσκεται στον χώρο εργασίας του.
Κανένας από τους νέους με τους οποίους μίλησα, δεν αρνείται να εργασθεί. Όλοι τους γνωρίζουν πως πρέπει να εργασθούν σκληρά και με υπερωρίες, τις καθημερινές, ακόμα και τα Σάββατα και τις Κυριακές, αν χρειαστεί. Διότι όλοι γνωρίζουν, τι σημαίνει να εργάζεσαι στον ιδιωτικό τομέα. Όλοι γνωρίζουν, πως κτίζονται οι επαγγελματικές καριέρες. Όλοι γνωρίζουν, ότι οι έκτακτες συνθήκες πρέπει να αντιμετωπίζονται με άμεσα τρόπο.
Όμως, άλλο εργαζόμενοι και άλλο δούλοι. Είναι βαθιά ανήθικο, οι εργοδότες να εκμεταλλεύονται την ανασφάλεια που προκαλεί το φάσμα της ανεργίας, την έλλειψη ελέγχου και να καταπατούν τα δικαιώματα των νέων τα οποία απανταχού της Ευρώπης, είναι θωρακισμένα. Και είναι ντροπή, οι νέοι εργαζόμενοι να αισθάνονται απροστάτευτοι απέναντι στις διοικήσεις των επιχειρήσεων που δεν σέβονται τις συμβάσεις και το νόμο, διότι η εποπτεύουσα αρχή είναι απούσα. Εντελώς απούσα.
Είναι ωραία τα σπουδαία και τα μεγαλεπίβολα. Όμως η μικρή καθημερινότητα και στην περίπτωση μας, η αυθαιρεσία και η ασυδοσία απέναντι στους εργαζόμενους, που δείχνει σημαντικός αριθμός μεγάλων εγχώριων επιχειρήσεων, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Είναι λυπηρό, αυτοί οι νέοι άνθρωποι, με τους οποίους θα κτιστεί το αύριο της χώρας, να συνδυάζουν έστω και ασυναίσθητα στο μυαλό τους, την οικονομική ελευθερία με την εργοδοτική ασυδοσία, έτσι όπως την βιώνουν.
Άραγε βρίσκεται ακόμα εν ζωή το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας; Και αν ναι, τι κάνει μπροστά σε αυτό το πάρτι αυθαιρεσίας;
- *Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
- πηγή: liberal.gr