Για ακραία φτώχεια των μαθητών τους κάνουν λόγο οι εκπαιδευτικοί της Μαγνησίας εκπέμποντας SOS προς την Πολιτεία και ζητώντας την άμεση παρέμβαση της. Οι καθηγητές με υπόμνημά τους στον υπουργό Παιδείας ζητούν να γίνει καταγραφή των παιδιών, με σκοπό να τους δοθεί επίδομα και, παράλληλα, να τους παρασχεθεί παιδαγωγική και ψυχολογική στήριξη.
«Απευθυνόμαστε σε εσάς, γράφει το υπόμνημα, ως κορυφαία προϊστάμενη Αρχή μας, προκειμένου να σας ενημερώσουμε για ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα που αποκτά ιδιαίτερες προεκτάσεις στην εκπαίδευση και αφορά μαθητές που διαβιούν σε συνθήκες ένδειας.
Oι απόψεις αυτές βασίζονται και στις προσωπικές μας διαπιστώσεις, αλλά και στις σύμφωνες διαπιστώσεις διευθυντών σχολείων, εκπαιδευτικών, γονέων και πολιτών» τονίζεται στο υπόμνημα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ στο ethnos ο διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας περιγράφει τις δυσκολίες των μαθητών και τονίζει ότι αυτό επιδρά αρνητικά στις σχολικές τους επιδόσεις, στην πλημμελή παρακολούθηση των μαθημάτων τους και την προετοιμασία τους γι’ αυτά, στον ψυχισμό τους, στην κοινωνική τους ένταξη και στη γενικότερη εκπαιδευτική τους απόδοση, επηρεάζοντας το μέλλον τους.
Στην Μητρόπολη
Την ίδια ώρα, οι εκπαιδευτικοί δηλώνουν ότι η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος σιτίζει κάθε πρωί 241 μαθητές. Ο αριθμός αυτών των μαθητών αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος και την αναγκαιότητας λήψης μέτρων για όλους τους μαθητές. «Θεωρούμε ότι το μείζον αυτό θέμα της στήριξης των μαθητών με διαβιωτική δυσχέρεια δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί με αποσπασματικές και κατά περίπτωση προσπάθειες. Το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί με γενική, κεντρική, πολιτειακή μέριμνα», αναφέρουν οι εκπαιδευτικοί.
Αναλυτική καταγραφή
Η Διεύθυνση Μαγνησίας ζητά να γίνει (και με τη δική τους συνδρομή) καταγραφή των μαθητών που έχουν προβλήματα με σκοπό την παροχή μαθητικού επιδόματος, ώστε να αντεπεξέλθουν στις βασικές ανάγκες τους οι μαθητές με διαβιωτική δυσχέρεια, στη χορήγηση του οποίου, για λόγους αντικειμενικότητας και διαφάνειας, θα πρέπει να εμπλέκονται οι σύλλογοι διδασκόντων και οι διευθυντές των σχολικών μονάδων και με ειδική μέριμνα, ώστε οι παροχές αυτές να μην αξιοποιούνται από τρίτους αλλά από τους ίδιους μαθητές.
Οι ίδιοι επισημαίνουν ότι μέχρι τις μέρες μας το πρόβλημα επιλύεται κατά το μάλλον ή ήττον με αποσπασματικές και περιστασιακές -κυρίως- λύσεις (από ιδιώτες, Εκκλησία, συλλόγους), λύσεις που περιορίζουν το πρόβλημα, συνήθως ευκαιριακά, αλλά ταυτόχρονα καταδεικνύουν το μέγεθός του και την επίδρασή του στους μαθητές.
Οι εκπαιδευτικοί παρουσιάζουν την κατάσταση των παιδιών ως εξής:
Δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα έξοδα σίτισης κατά την παραμονή τους στο σχολείο, αλλά και μετά το πέρας των μαθημάτων.
Εχουν δυσχέρεια στην προετοιμασία τους για τα μαθήματα λόγω συνθηκών που επικρατούν στο σπίτι εξαιτίας διακοπών ηλεκτρικού ρεύματος, ύδρευσης και λοιπών παροχών.
Δεν μπορούν να καταβάλουν αντίτιμο εισιτηρίου για τη μεταφορά τους από και προς τις σχολικές μονάδες, καθώς και στις εξωσχολικές τους υποχρεώσεις και ανάγκες.
Δυσχέρεια ανταπόκρισης στα έξοδα προμήθειας προσωπικών ειδών, ακόμη και ειδών πρώτης ανάγκης.
Δυσχέρεια στην κάλυψη ακόμα και του ελάχιστου αντιτίμου για τη συμμετοχή τους σε σχολικές δραστηριότητες, όπως εκπαιδευτικές επισκέψεις, εκδρομές, μαθητικές ανταλλαγές και άλλες τέτοιες δράσεις