Καυστικός και αιχμηρός όπως συνηθίζει, ο Λάκης Λαζόπουλος σχολιάζει, σε κείμενό του που δημοσίευσε το Πρώτο Θέμα, τις πολιτικές εξελίξεις. “Μετά την ταινία “Το κλουβί με τις Τρελές”, νομίζω το “Kλουβί με τους Bουλευτές” θα έσπαγε ταμεία” τονίζει και συνεχίζει: ” Ο κόσμος ψήφισε πρώτη φορά Αριστερά και τρίτη φορά μνημονιακά”. ‘Ιδιαίτερη’ θέση στην κριτική του επιφυλάσσει στη Ζωή Κωνσταντοπούλου για την οποία αναφέρει μεταξύ άλλων ότι “αν φορούσε λευκά θα έμοιαζε σαν αυστηρή νοσοκόμα ψυχιατρείου” και σημειώνει ότι εκείνη έπρεπε να πάει στο Eurogroup για να τραπεί σε …φυγή ο Σόιμπλε.
Ολόκληρο το κείμενο του Λάκη Λαζόπουλου:
«Λοιπόν, αν τα γεγονότα δεν ήταν τόσο δραματικά, καλύτερη περίοδος για σάτιρα δεν θα υπήρχε.
Μετά την ταινία “Το κλουβί με τις Τρελές”, νομίζω το “Kλουβί με τους Bουλευτές” θα έσπαγε ταμεία.
Ο κόσμος ψήφισε πρώτη φορά Αριστερά και τρίτη φορά μνημονιακά. Η κυβέρνηση να αποφεύγει τη χρεοκοπία με ψήφους από τη Δεξιά, ενώ οι αριστερότεροι της Αριστεράς, ήταν μεν κατά των μέτρων της κυβέρνησης, αλλά όχι κατά της κυβέρνησης που έφερε τα μέτρα.
Τι νόημα βγάζεις εσύ;
Αλλάζει το τραγούδι του και ο Θάνος Μικρούτσικος “38 σε παίρνει αριστερά, μηηη το ζορίζεις”.
Ο Βαρουφάκης πάλι, που δική του είναι κατά βάση αυτή η συμφωνία, ψήφισε κατά της συμφωνίας του, αμφισβητώντας έτσι τον εαυτό του. Δηλαδή είπε, 6 μήνες έκανα λάθος. Εκτός και αν ήθελε να μας πει, ότι ο Τσακαλώτος τα έκανε λάθος σε δύο μέρες. Τέτοια απόδραση από την Ιστορία δεν έχω ξαναδεί.
Η Ζωή πέρα από την ορθότητα του λόγου της, έχει αναμφίβολα μία υπερβολή περί του τυπικού και αν φορούσε λευκά θα έμοιαζε σαν αυστηρή νοσοκόμα ψυχιατρείου, όπου θα την φας την ένεση, δεν θα την γλυτώσεις με τίποτα.
Όχι φωνασκίες, την άκουσα κάποια στιγμή να λέει από έδρας. Είχα να το ακούσω από τον φιλόλογο μου της Πρώτης Γυμνασίου.
Θυμήθηκα την Βασιλειάδου στην Καφετζού:
“Σας περικαλώ, όχι βεγγαλικά και φωταψίες!”
Ο Λαφαζάνης με δικό του σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ο καθένας μόνος του στον κόσμο του. Στη φωλιά του κούκου.
Έξαλλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα, που τους έφερε τέτοια συμφωνία. Δεν είδαν πού είχε πάει;
Ματάκια δεν έχουν; Στον Σόιμπλε πήγε.
Τι να του έφερνε; Πάστες;
Τι τους ξάφνιασε;
Ο Βενιζέλος από την άλλη, εκεί να μιλήσει με το ζόρι. Έφτυνε λέξεις χωρίς νόημα.
Ο Άδωνις ξαναπλακώθηκε για να τον παίξουν τα δελτία. Δεν είμαι προφήτης, αλλά σας στο λέω, σαν τη Λουκά θα καταλήξει στο τέλος. Θα μπουκάρει σε όποια κάμερα βρίσκει ελεύθερη.
Για να πούμε κάτι σοβαρό, η Ευρώπη πρέπει να αντιδράσει και να απομακρύνει τον παράφρωνα. Έχει αποτύχει σε όλα του τα πρόγραμματα και σε όλες του τις προβλέψεις.
Αν ήταν Έλληνας ο Σόιμπλε, θα τον είχε πάρει ο διάολος και θα τον είχε σηκώσει.
Και μέσα σε όλα ο Θεοδωράκης να χαίρεται, γιατί αυτός ήταν υποταγμένος από την αρχή. Και εδώ που τα λέμε έκανε την σωστή επιλογή. Πόνταρε στον Σουλτς, στον Γιούνκερ, στον Σόιμπλε. Ήξερε ότι αυτοί θα νικήσουν. Το να ξεχωρίζεις ποιος είναι το αφεντικό, είναι και αυτό μία ικανότητα.
Αν η επιλογή του Βαρουφακή ήταν επιζήμια τελικά για το ΣΥΡΙΖΑ, το να μπει ο Θεοδωράκης στην κυβέρνηση θα είναι όλεθρος. Αλλά προς τα εκεί σπρώχνουν οι 38.
Τη Ζωή να στείλουν να μιλάει με τον Σόιμπλε. Θα αρπάξει το καροτσάκι του και θα τρέχει στην κατηφόρα. Θα δούμε το ράλι καροτσάκι. Η Ζωή έπρεπε να πάει στο Eurogroup.
Νηστικούς θα τους είχε μέχρι να μας ανοίξουν τις τράπεζες. Και σε μία γωνία, ο Λαφαζάνης να μετράει παλιές δραχμές για να δουν τι θα πάθουν οι παλιοξένοι. Και ο Τσίπρας αρχηγός νηπιαγωγείου. Πώς δεν έβγαλε χθες σφυρίχτρα στην βουλή;
Και καταλήγει: «Αυτό δεν είναι κόμμα, είναι το “Κλουβί με τους Βουλευτές”».