Μ΄άρεσε πολύ στα Ζάππεια ο Σαμαράς όταν έδινε το λόγο του ότι θα θα σχίσει τα μνημόνια. Ακόμη περισσότερο απολάμβανα τον Τσίπρα όταν χτυπώντας το χέρι στο πόντιουμ μας καθησύχαζε: Με ένα νόμο θα καταργήσω το μνημόνιο.
Καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια. Ο πρόεδρος της Ν.Δ κατάλαβε νωρίς πως παίζεται το παιχνίδι. Μεταξύ των δυο εκλογών τον Ιούνιο του 2012 τα είδε όλα. Η χώρα στάθηκε όρθια με τις περίφημες “αεροπλανιές”. Είκοσι δις έστειλαν νύχτα οι εταίροι για μείνουν γεμάτα τα Α.Τ.Μ.
Ο σημερινός πρωθυπουργός αρνείται να ακόμη να αποδεχθεί την την πραγματικότητα. Συνεχίζει την ευκολία της προεκλογικής ρητορικής . Μόνο που ο χρόνος τελειώνει. Πέρασαν ήδη τρεις μήνες και έμεινε άλλος ένας, ο Μάιος. Το Ιούνιο η κυβέρνηση είτε αποδέχεται τους νέους σκληρούς όρους των δανειστών και αποκλιμακώνει την ένταση, είτε τυπώνει δραχμές. Δυστυχώς ο τρίτος δρόμος δεν βρέθηκε ακόμη.