Το σύνθημα και των δύο πρωταγωνιστών ήταν όμοιο και έλεγε «ή εγώ, ή αυτός». Όλα τα αλλά που ειπώθηκαν την προεκλογική περίοδο ήταν αδιάφορα και ακούστηκαν ως φίθυροι στα αυτιά των ψηφοφόρων. Πάμε λοιπόν αύριο για μια μετωπική σύγκρουση των δυο ανδρών.
Του Γιάννη Πολίτη
Το περίφημο δημοκρατικό αντιδεξιό μέτωπο, που επιχειρούσε να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για συμμαχική κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και το Μέρα25, το «έκαψε» με μια φράση ο Αλέξης Τσίπρας στην Θεσσαλονίκη εδώ καιρό. Ενώ οι συνεργάτες του μετρούσαν τα κουκιά και κατέληγαν πως με 151 βουλευτές ο Τσίπρας, ο Βαρουφάκης και ο Ανδρουλάκης μπορούν να συγκυβερνήσουν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τούς πήρε την χαρά με την φράση ότι «δεν θα κάνουν κυβέρνηση ηττημένων». Με άλλα λόγια, αν το δικό του κόμμα δεν είναι πρώτο, το σενάριο της κεντροαριστερής κυβέρνησης μοιάζει αδύνατο. Αργότερα τίναξε στον αέρα αυτό το ενδεχόμενο ο ίδιος ο Βαρουφάκης με το πυροτέχνημα της Δήμητρας. Τα περι κυβέρνησης ειδικού σκοπού η κυβέρνησης της αριστεράς με ψήφο ανοχής. Δεν παίζουν. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πλέον συστηματικός πολιτικός δεν θα κάνει επικίνδυνες ακροβασίες.
Έτσι, το τοπίο ουσιαστικά εχει ξεκαθαρίσει πριν ανοίξουν οι κάλπες ξέρουμε οτι τον Ιούλιο θα στηθούν δεύτερες. Και τι μένει πάνω στο τραπέζι; Μόνο οι δύο μονομάχοι που βρίσκονται σε πόλεμο για την πρώτη θέση. Και όποιος από τους δύο πετύχει τον στόχο του, θα πρέπει να βρει τρόπο να προσεγγίσει και να δελεάσει τον ρυθμιστή που θα είναι το ΠΑΣΟΚ, βρέξει χιονίσει. Είτε ο Νίκος Ανδρουλάκης πάρει 11%, είτε πάρει 12%, είτε 9% αυτός θα καθορίσει τις εξελίξεις. Όχι αύριο στις δεύτερες κάλπες του Ιουλίου εφόσον ο πρώτος δεν ξεπεράσει το 38% που χρειάζεται για αυτοδυναμία.
Πάμε να δούμε τώρα τα σενάρια του Ιουλίου. Αν η Νέα Δημοκρατία βγει πρώτη με ένα μεγάλο ποσοστό, της τάξης του 35-36 % , -και αυτός είναι ένας εφικτός στόχος- και το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται λίγο πάνω από το 10%, δεν είναι ανέφικτη η συνεργασία όπως φαίνεται σήμερα που οι υποκλοπές έχουν δηλητηριάσει επικίνδυνα τις σχέσεις των κομμάτων. Το αν θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρωθυπουργός ή όχι σε ένα τέτοιο σχήμα, αυτό θα το αποφασίσουν τότε οι ψηφοφόροι και όχι τα πολιτικά στελέχη. Αν βγει δυνατός με ένα ποσοστό που θα του έδινε αυτοδυναμία με τον παλιό εκλογικό νόμο, δεν μπορεί κανείς να του αρνηθεί να είναι επικεφαλής της κυβέρνησης, καθώς οι πιέσεις στον Νίκο Ανδρουλάκη από την ελληνική κοινωνία αλλά και από τις Βρυξέλλες και την Ουάσινγκτον θα είναι ασφυκτικές και αναμενόμενες. Ό,τι κι αν έχει ειπωθεί προεκλογικά, εκείνη την ώρα δεν θα έχει αξία. Γι’ αυτό και δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια από καμία πλευρά, γιατί κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει το αποτέλεσμα των εκλογών.
Το δεύτερο σενάριο λέει ότι, αν γίνει μεγάλη ανατροπή και ο ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίσει την πρώτη θέση, πάλι το ΠΑΣΟΚ θα βρεθεί στην ίδια δύσκολη κατάσταση. Αυτό είναι το παιχνίδι της Δημοκρατίας. Θα πιεστεί εντός και εκτός Ελλάδας να συγκυβερνήσει με τον νικητή. Αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που απεύχεται η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, γιατί φοβούνται ότι έτσι το κόμμα τους θα αφομοιωθεί σταδιακά από την Κουμουνδούρου. Όμως δεν θα καταφέρουν να αποφύγουν το πικρό ποτήρι, εάν αυτό απαιτήσουν οι πολίτες με την ψήφο τους και ο διεθνής παράγων με την πίεση του .
Τώρα, πάντως, αυτό το σενάριο φαντάζει μακρινό, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σταθερά δεύτερος παρότι δεν είναι στάσιμος. Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια τάση αύξησης των ποσοστών τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, με μια ταυτόχρονη τάση μείωσης των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ.
Πάμε στο τρίτο σενάριο. Στην περίπτωση που και η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ βγουν αποδυναμωμένοι από τις εκλογές, δηλαδή ο πρώτος να έχει λίγο κάτω από το 30% και ο δεύτερος λίγο πάνω απο 30% , ενώ ο τρίτος καταφέρνει να ξεπεράσει το φράγμα του 15%, ε τότε πια ο Νίκος Ανδρουλάκης θα είναι πράγματι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, όπως πίστευαν αρκετοί τον πρώτο μήνα μετά την εκλογή του. Εκείνος θα οδηγήσει τις εξελίξεις και θα επιβάλλει πρωθυπουργό κοινής αποδοχής και κυβερνητικό πρόγραμμα που να είναι κοντά στις δικές του θέσεις.
Υπάρχει και ένα τέταρτο σενάριο, που οι περισσότεροι απεύχονται γιατί θα βάλει την χώρα σε μεγάλη περιπέτεια. Τι λέει αυτό; Ότι μετά τις δεύτερες εκλογές δεν προκύπτει αυτοδυναμία, όπως θα ήθελε η Νέα Δημοκρατία, ενώ το ΠΑΣΟΚ, παρά τις πιέσεις που θα δεχτεί, θα αρνηθεί κατηγορηματικά να συγκυβερνήσει. Τότε η τρίτη κάλπη είναι αναπόφευκτη και αυτή θα στηθεί μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, ενώ η χώρα θα παραπαίει μέσα σε μια παρατεταμένη ακυβερνησία την ώρα που η Τουρκία θα έχει εκλέξει την νέα της κυβέρνηση, που όποια κι αν είναι θα απειλεί και θα εκβιάζει ενω η οικονομία θα εχει πάρει την κατηφόρα